Pamer- Uyanış-

Bölüm 10

Rhea duyduklarından emin olamadı. Amarona'nın dudaklarından dökülen sözler onu hayrete düşürmüştü gözleri yerinden çıkacakmış gibi hissetti. Anlamamış şekilde kafasını salladı gözlerini Amarona'dan ayırmıyor göz temasını kesmiyordu. "Yok bir şey" diyerek geçiştirdi düşüncelerini dile getirdiğini fark ettiğinde bunun kendisi için sorun yaratabileceğini yeni fark etmişti. Ne kadar Rhea iyi bir insan olsa da sonuç olarak bir insandı neredeyse beş dakika önce birisini yaralamak üzereydi ve Rhea onu görmüştü. Yakalanmasına sebep olabilirdi. Aklındakini gerçekleştirmek istiyorsa tedbirli davranmalı kendisini fark ettirmemeliydi.

"Daha geç olmadan gitmelisin" Amarona yalnız kalmak istiyordu düşünceleri birbirine girmiş olan zihnini sakinleştirmek bundan sonra yapacaklarını düşünmeli ve kendisini toplamalıydı. Sol yanı eksik hissediyordu. Lincoln kendisi için sadece bir baba değil en yakın dostu, ilk aşkı ve onun pusulası olmuştu. Amarona ne zaman yanlış düşünse hata yapmak için bir adım atsa babası her zaman onu durdurmuş doğru yolu göstermişti. Şimdi ise pusulası bir yön göstermiyordu. Bu yolda tek başınaydı. Belki de sonu bilinmeyen bu yolda kaybolacak ve içinden çıkamayacaktı.

"Bu haldeyken seni bırakamam yanlış bir şey yapmanı istemeyiz" dedi sözlerinde samimiyet vardı Amarona'nın yapmak üzere olduğu şeyi görmesine rağmen ondan korkmamış ve onu yalnız bırakmamıştı. Bu durum Amarona'nın içinde bir şüphe uyanmasına sebep olmuştu. Donuk gözleri ile "neden ?" diye sordu.

"Neden bana yardım ediyorsun"

Rhea bu soru karşısında afallamıştı birisine yardım etmek için bir nedeni olmasına gerek yoktu. "Çünkü ihtiyacın var" Rhea sözlerinin kırıcı olmaması için büyük bir uğraş veriyordu. Amarona karşısındakine kızmak istemiyordu ama şuan vücudunun kontrolü kendisinde değildi. Rhea birden karşısında duran kişinin öfkenin, yalnızlığın, korkulan hangi duygular varsa bütünün oluşturduğu bir beden gördü. "Benim hiçbir şeye ihtiyacım yok!" Rhea Amarona'nın düşündüğünden daha kötü bir durumda olduğunu fark etti. Acısını öfke ile dindirmeye çalışıyor ama böyle yaparak kendisine daha çok zarar veriyordu. Kendisi de bir zamanlar aynı duyguları yaşamıştı belki de bu yüzden Amarona'yı çok iyi anladığı düşünüyor ve onu yalnız bırakmak istemiyordu. Sakince ellerini kaldırdı "Tamam bir şey demedim sadece iyiliğini düşünüyordum bırak da sana olan borcumu yanında kalarak ödeyeyim" Amarona bu inatçı kızı ikna edemeyeceğini anlayınca pes etti sadece başını "tamam" dercesine hafif bir şekilde salladı.

Ceketinin cebinden evin anahtarlarını çıkardı gözüyle Rhea'ya evi işaret etti konuşmaya bile hali kalmamıştı. Hayatında hiç acı çekmemiş birisi olarak hayat ona çok acımasız davranmış ve elindeki en büyük kozu oynamıştı. Amarona ise herkesin olacağı gibi hayata yenik düşmüştü güçleri sadece onun fiziksel acılarını yok edebiliyordu o da en fazla on saniyeyi geçmeden iyileşiyor o acıyı bile hissedemiyordu. Rhea'nın sesi ile ilerledi. Eve girdiler anahtarlığın olduğu köşeye baktı babasının anahtarları artık hiçbir zaman orada olamayacaktı bunu bilmek onu daha da fazla yıkıyordu. Gözlerini yumdu bir gözyaşı daha yere hızlıca düştü ve kayboldu. Hızlıca ayakkabılarını çıkardı eline neresi yakın geliyorsa oraya fırlattı. Salona ilerledi babasının her akşam geldiğinde televizyonun karşısında oturduğu kanepeye ilerledi bir iç çekti ve oturdu. Rhea ise sessizce Amarona'nın peşinden geliyor onu rahatsız etmemeye çalışarak kendisine zarar vermeyeceğinden emin oluyordu. Amarona gibi bir diğer kanepenin köşesine sindi.

Amarona hafif eğilip sehpanın üzerinden televizyonun kumandasına uzandı hareketleri çok yavaştı. Televizyonun açılması ile ilk yaptığı şey haberleri açmaktı. Haberleri sunan spiker halkın korkmamasını bu saldırının bir benzerinin bir daha olmayacağı gibi sözlerde bulunuyordu. Rhea Amarona'nın ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyor ama bir türlü beceremiyordu kapalı kutu gibiydi. Yüzünde hiçbir mimik yoktu. Arada bir kaşları çatıyor kendince bir şeyler mırıldanıyordu ama anlaşılmıyordu. Amarona "son dakika haberi "diye söze giren adamı duyunca oturduğu yerden doğruldu. Farklı üniformalı bir grubun suçlu pamerlerden birini yakalamış ve onu güçlerini kullanmasını engellemeyi başarabilmişlerdi. Devlet normalde bu görüntüyü asla yayınlamazdı ama halkın isyan çıkarmasından korktuğu için durum kontrolümüz altında havası vermeye çalışıyordu.