Gülümse

20. Bölüm

Kafede oturmuş bişeyler konuşuyorduk.

Alkım: yaa üniversiteye gidicez.

Batu: ben mutluyum en azından senden kurtulurum.

Alkım: Allah Allah!!

Telefonumun titremesiyle gülmemi kesip bakışlarımı telefonuma yönelttim. Çağrıdan özel bir mesaj vardı.

Çağrı: biraz konuşabilir miyiz? Ama kimseye çaktırma.

Almila: tamamdır.

Çağrı oturduğu yerden kalkıp herkeze sırayla baktı.

Çağrı: biraz hava alıp geliyorum.

Almila: yiğit beni aramış. Ben de konuşup geliyorum.

Çağrı önden ben de arkasından dışarıya çıktım. Bizi göremeyecekleri bir yere oturup Çağrıya döndüm.

Almila: ne oldu?

Çağrı: ya... Ben sanırım...

Çağrı: sanırım değil! Ben Çağlayı seviyorum!

Almila: belliydi zaten.

××××××××××××××××××××××××××××

Fazla çaktırmamak için önce o gitti sonra da ben gidip Bulutun yanındaki yerimi aldım.

Alin: ne diyo Yiğit?

Almila: bizi özlediğini felan söyledi.

Bulut: yaa öyle mii!??! Kim bu Yiğit!

Almila: k-

"Almila."

Buluta cevap verecekken birisi bana seslendi. Kafamı sesin geldiği tarafa çevirdiğimde Baranla göz göze geldik.

Almila: ne işin var burada?!

Baran: seni çok özlediğimi fark ettim.

Bulut: bu mu lan Yiğit p*çi!

Almila: hayır! Bu Baran, eski sevgili.

Barana bakarak "eski sevgilim" kısmını vurgulayarak söylediğimde o da sırıtmıştı.

Baran ellerini masaya koyarak gözlerimin tam içine baktı.

Baran: yeni sevgilinde ben olacağım.

Bulutun Baranı dövmemek için zor durduğunu anlayınca aşşağıdan elini tuttum. Boşta kalan elimle de Barana el hareketi çektim. Eeee tabi p*ç bir insan olduğu için yaptığım şeye sadece gülmüştü.

Almila: NAH!

Baran: ben de seni seviyorum... Ha bu arada hep senin yanında olucam.

Almila: bunu beni aldatmadan önce düşünecektin. Ama biliyor musun? İyi ki beni aldatmışsın hayatımdaki gereksiz insanlardan kurtuldum ve şuan da mükemmel bir sevgiliye sahibim.

Baran: kimse mükemmel değildir-

Üzerime doğru eğilip konuşmadına devam etti.

Baran: sevgilinle seni ayırmasını da bilirim.

Tek gözünü kırptığında daha fazla sabrım kalmamıştı. Barana tokat atmak için yeltendiğimde Bulut benden önce davranıp Barana yumruğunu geçirdi. Açıkçası onu durdurmayacaktım çünkü Baran haddini fazla aşmıştı. Bulut Baranı yakasından tuttuğu gibi duvara yasladı ve birkaç şey fısıldaıktan sonra Baranın yakasını bıraktı. Baran yanımızdan uzaklaşırken Bulutta yanıma geri oturdu.

Başımı Bulutun omzuna koyup Barana vurduğu elini öptüm. O da anlımı öpüp başını kafama yasladı.

Bulut: Yiğit kim? O da mı erkek arkadaşın?!