Gülümse

19.Bölüm

Öncelikle uzun bir aradan sonra merhabalarr...

Bildiğiniz gibi karantina günlerindeyiz ve ben okulda çok fazla kitap yazıp yayınlayacağımı düşünüyordum ancak öyle olmadı.

Bu karantina sürecinde uzun kitaplar yazmayı sevmediğimi anladım bu yüzden gülümseye yeni bölüm atmadım. Ama bu kitabı yazmayı bitireceğim çünkü bu benim ve arkadaşlarımın kitabı.

Sizleri seviyorum❤️

Sağlıkla kalınnn...

Alin

Kamp alanından ayrılıp Alkımla yürümeye başladık. Aslında Alkım koşuyordu ama neyse.

Alin: Alkım koşma, düşeceksin sonra başıma kalcaksın!

Alkım: Anne?

Kafasını bana çevirip yanıma yaklaştı. Yüzümü avuçlarının içine alıp dikkatle bakmaya başladı. Bakışları dudağıma kayınca anlına bir tane vurdum.

Alkım kafasını tutarak sinirle bana döndü.

Alkım: ne yapıyon yaa?!

Alin: Alkım vallaha seninle uğraşamam. Başım ağrıyor zaten

Evet, lanet olası bir migrenim vardı.

Alkım: yaa kıyamam gel öpeyim de geçsin.

Alin: yo-

İtiraz etmeme kalmadan anlıma bir öpücük kondurdu.

Alkım: geçti mi?

Alkım bana şevkatle bakarken ben nasıl konuşacaktım?

Alin: çok isterdim geçmesini ama benim migrenim var.

Alkım: baştan söylesene yaaa

Ağaçlardan birinin dibine oturup ayaklarını uzattı.

Alkım:gel başına masaj yapayım.

Gidip dizine yatıp gözlerimi kapattım.

Normalde beş saatlik sessiz ve karanlık ortamda uyuyarak geçirdiğim migrenim Alkımın masaj yapmaya başlamasıyla son buldu.

Alin: nereden öğrendin böyle masaj yapmayı.

Alkım: sevdiğim kadına yaparken.

Yattığım yerden aniden kalktım.

Alin: kim o?!

Gülümseyip beni geri dizine yatırdı.

Alkım: annem.

Alin: annen nerede?

Alkım: cennette...

Yerimden kalkıp yanına oturup ona sarıldım.

Alin: özür dilerim.

Alkım: neden?

Alin: anneni sana geri getiremediğim için.

Almila

Bulut elimden tutmuş beni peşinden sürüklüyordu.

Almila: nereye gidiyoruz?

Bulut: dedim ya başka bir süpriz.

Susup yürümeye devam ettim. Bulut durup bana döndü.

Bulut: şimdi gözlerini bağlayacağım.

Almila: ormandayız farkındasın değil mi?

Bulut: söz bişey olmayacak.

Elindeki göz bandıyla gözlerimi kapattı.

Bulut: bu kaç?

Almila: müneccim değilim Bulut!

Bulut yanıma yanaşıp beni kucağına aldı.

Almila: bu kucak işeliri bi bitmiyor.

Bulut: ben halimden memnunum.

Görmeyeceğini bilmeme rağmen gözlerimi devirdim.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bulut: hazır mısın? Açabilirsin gözlerini.

Ellerim gözümdeki banda gitti ve çabucak çıkardım.

Bulut: Almila... Ben seni ilk gördüğüm günden beri çok seviyorum. Senin yanında olup sana sarılamamak, seni öpememek benim canımı çok yakıyor. Benimle çıkar mısın? Hayatımın anlamı...

Şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemedim. Elim ağzımı kapatıp şaşkınlığımı gizlemeye çalışırken gözlerim de onun mükemmel gözlerine bakıyordu.

Bulut: Almila cevap vermeyecek misin?

Almila: Bulut ben... Çok şaşkınım.

Bulut elimden tutup göl kenarında hazırlamış olduğu yere oturttu.

Bulut da karşıma geçip oturunca ona sıkıca sarıldım sonra kulağına fısıldadım.

Almila: tabiki seninle çıkarım. Seni her şeyden çok seviyorum.

Bölüm sonuuuu.

Sizleri seviyorum ❤️❤️