Tears To Pieces(One Shot Stories)

Choices of life

Hello Again I'm Back, your one and only ManangLeona(M.L).
Okay, this part ay hindi ko masasabing story sya because it's more like a lifely discussions.
Please support my stories😟

--------------------------

Ang sabi nila life is a choice. Ginawa mo dahil pinili mo, your fighting because you choose too, you're staying because you choose too.

"You seems bothered." Lumingon ako sa kanya.

Ganoon parin nakatitig sa kawalan ang mga mata nya pero hindi maipagkakailang maganda talaga sya, her black hair with a bangs complemented her pale skin.

"I was just the usual." Sagot ko dito.

"The people around you? Hindi ka pa ba nasasanay? Masyado mo kasing iniintindi ang mga sinasabi ng iba." Bumuntong hininga ako.

"Natatakot lang naman akong mahusgahan, mali bang matakot? Mali bang isipin ang inisip ng iba?" Umiling iling pa ako sa mga sinasabi.

"Hindi maling matakot dahil naka kabit iyan sa pagkatao natin alam mo kung anong mali? Ang hayaan silang kontrulin ang buhay at kagustuhan mo." Bumaling ako sa kanya.

Malaki ang paghanga ko sa kanya dahil kahit sa kalagayan nya alam parin nya kung paano tumayo sa sariling mga paa samantalang ako palaging takot at mahina, palaging nagpapaepekto sa iba.

"I don't have a choice, they're my parents pero masakit dahil they look down on me." Buong buhay ko yata inilaan ko para ma empress ang mga magulang ko pero sa huli wala parin.

Masakit isipin na pamilya mo mismo ang nanghuhusga at nanakit sayo.

Ngumiti sya at bahagyang bumaling sa gawi ko pero tagos ang tingin.

"You always had a choice pero dahil tao ka mas iisipin mong no choice ka kisa ipaglaban pa ang choice na meron ka sabagay kasi mas madali naman gawin ang inuutos nila kahit labag sa loob mo kisa naman makipag bangayan ka at mapalayas diba? Pagnapalayas ka saan ka titira? Anong gagawin mo? Kaya mas mabuting doon ka nalang may bahay kana may kakainin ka pa yon nga lang wala kang kalayaang gawin ang gusto mo." Yumuko ako, tama kasi sya may choice ako kasi buhay ko ito.

"Kung iniisip mong may utang na loob ka sa kanila? Well, tama ka pero naiisip mo rin ba na anak ka nila at kasama sa responsibilidad nilang pangalagaan ka?" Saad nya uli. Nanahimik nalang ako dahil sa mga punto nya.

"Ang buhay ay puno ng pagpipilian, oportunidad, posibilidad at mga baka sakali risk and gamble kung baga pa."

"Hindi ko alam, hindi ko na talaga alam." Umiiling na saad ko.

"Wag mong sabihin na hindi mo alam dahil alam natin pareho na alam mo ang mga sinasabi ko, alam mo kung anong nararapat sa hindi." Tumayo na sya pero hindi muna umalis.

"Ganito yan, busog ka physically but your soul were hungry at paggutom sya anong kakainin niya? Your positivism, your worth, your self love, your happiness hanggang sa piliin mong mawala nalang." Yon lang ang huling sinabi nito saka ito umalis kasama ang cane nito.

Bumuntong hininga ako, alam ko ang tama sa mali, ang dapat sa hindi pero ito ako lugmog parin sa kahinaan.

Alin ngaba ang pipiliin ko? Lumaban o magpapaalipin nalang? Ang hirap naman kasing pumili.

Tumayo na ako saka nag umpisang maglakad ng hindi parin alam ang pipiliin at papatutunguhan.

But, hindi na gaya dati mas may pagpipilian na ako ngayon.

-----

M.L.

I dedicated this chapter for those who think na wala na silang choice. We always had a choice palagi lang nating pinipili ang mas madaling gawin kahit labag sa loob natin mahirap naman kasi lumaban at masugatan.

Tandaan nya ang buhay ay isang walang takas na battlefield ang pagpipiliin mo lang ay lumaban o sumuko nalang.

If you feel weak, your wrong because everyone has a beast inside. Walang permanenting bagay dito sa mundo kaya ang kahinaan at lungkot ay panandalian lamang papaano't magiging masaya ka rin.

Be a fighter, live your life and love yourself.

Sarangaja💞

If gets nyo ang punto ng kwento ko--- I'm proud of you.