Jane Eyre (türkçe versiyon)

1

Benim adım Jane Eyre ve benim hikayem ben 10 yaşındayken başladı.Teyzemle yaşıyordum.Teyzemin ismi Bayan Reed idi.Çünkü benim annem ve babamda vefat etmişti.Bayan Reed zengindi.Onun evi çok geniş ve büyüktü,ama ben burada mutlu değildim.Bayan Reed'in üç çocuğu vardı:Eliza,John ve Georgiana.Kuzenlerim benden yaş itibarile büyüktü.Onlar hiç bir zaman benimle oynamak istemezdiler ve çok nezaketsizdiler.Onlardan korkuyordum.

Ben en çok kuzenim Johndan korkuyordum.O beni korkutmaktan zevk alıyordu ve bu da beni mutsuz ediyordu.Bir kere öğleden sonra,ben küçük bir odada ondan saklanıyordum.Benim içinde resimler olan kitabım vardı ve onu okurken çok mutlu oluyordum.John ve onun kardeşleri de anneleri ile birlikte buradaydı.

Ama Johnun gözleri beni arıyordu.

"Jane nerede?"

O bağırdı.

"Jane!Jane!Buraya gel!

Başta beni bulamadı.Zaten hızlı ve akıllı değildi.Ama Eliza,akıllı olan,benim saklandığım yeri buldu.

"O burada!"

Diye bağırdı Eliza.Ben Johnun yanına gittim.O da beni bekliyordu.

"Ne istiyorsun?"

Ona sordum.

"Buraya gelmeni istiyorum."

John cevap verdi.Ben durdum ve öylece bekledim.O bana uzun süre baktı ve aniden bana vurdu.

"Şimdi git ve duvarın önünde dur!"

Dedi.

Ben çok korkmuştum.Johnun bana zarar vermek istediğini biliyordum.Söylediği gibi,duvarın önünde bekledim.John büyük bir kitabı eline aldı ve bana fırlattı.Kitap kafama isabet etti.

"Sen acımasız birisin!"

Diye bağırdım.

"Hep benim canımı yakmak istiyorsun."

"Bak!"

Kafamı gösterdim.Kanıyordu.

John yeniden sinirlendi.O odaya döndü ve bana yeniden ve yeniden vurmaya başladı.Ben korkuyordum.Ben de ona vurdum.

Bayan Reed sesi duydu ve alalacele odaya dahil oldu.O çok sinirliydi.Benim kafamdan akan kanın farkına çok geç vardı.

"Jane Eyre!Sen kötüsün!"

O bağırdı.

"Neden yoksul kuzenine vuruyorsun?Onu götür.Onu kırmızı odaya götür ve kapıyı kilitle!"

Kırmızı oda soğuk ve karanlıktı.Ben çok korkuyordum.Gece olunca hiç kimse bu odaya girmiyordu.Ben yardım için bağırdım,fakat kimse gelmedi.

"Lütfen bana yardım edin!"

Ben bağırdım.

"Beni burada yalnız bırakmayın!"

Ama kimse kapıyı açmak için gelmedi.Ben baya bağırdım ve sonra aniden her yer karanlık oldu.Daha sonrası için hiç bir şey hatırlamıyordum.

Kendime geldiğimde yatağımdaydım.Başım ağrıyordu.Doktor buradaydı.

"Ne oluyor?"

Sordum.

"Sen hastasın,Jane"

Doktor cevap verdi.

"Söyle bana,Jane.Sen teyzen ve kuzenlerinle yaşamaktan mutsuzmusun?"

"Evet,öyleyim."

Cevap verdim.

"Ben çok mutsuzum."

"Görüyorum."

Ve ekledi:

"Okula gitmek ister misin?"

"Ah,evet,ben de öyle düşünüyordum."

Ona cevap verdim.Doktor bana yeniden baktı ve sonra odayı terk etti.O Bayan Reed ile uzun uzun konuştu.Onlar beni okula göndermek ile ilgili karar aldılar.

Çok zaman geçmeden,teyzemin evini okula gitmek için terk ettim.Bayan Reed ve kuzenlerim okula gitmemden,daha doğrusu,evi terk etmemden memnun oldular.Ben de pek üzgün sayılmazdım.

"Belki okulda mutlu olurdum"

Diye düşünüyordum.

"Belki orada yeni arkadaşlar edinirim."