The Twins and The Bestfriends (JaDine and KathNiel fanfiction)

XXXVIII - Kilig

Hmmmm.

Ano kayang ginawa nilang dalawa ni Sophia. Di pa rin sakin sinasabi ni Jelly yung dahilan niya kung bakit umalis agad si Sophia.

Kasi naman 'tong Gift na 'to. Nakakaurat.

"Hey!"

"Araaaay!" ang sakit! Sino ba kasing bumatok saki---?

"Gift!?" pasigaw kong sabi.

"Jenny!" makulit niyang sabi. Cute... pero masakit parin yung batok niya!

"Ano ba kasing problema mo?"

Ako na yung unang huminahon. Siyempre, mas mature ako sa kanya eh. Hehehe.

"You're day dreaming. Pfft." he says then nagsmirk na naman siya. Pag ginagawa niya yun. Hehe

Parang...

Alam mo yun?

Yung para bang...

Naaalibudburan ako.

"He! Ewan ko sayo!" I flip my hair then I walk straight to our classroom.

"Huy!" sabi niya nung medyo malayo na ako sa kanya.

"Pwede ba!?" sigaw na bulong ko. Hehe. Basta! Kayo na lang mag-imagine. "Don't shout too loud."

"Today's practice session. Where are you going?"

Napatigil ako ng konti at nagmuni-muni.

"Oo nga pala. Haha! Siya tara na! Ang bagal naman nito e!"

***

"Okay, eto yung script for first scene." he hands out the script to us. "Other scripts will be given out to you later kaya for now, kabisaduhin niyo yan. We'll practice it after 10 minutes, okay?"

"O---"

"Okay."

-____-

Sasabihin na sana namin ni Gift na okay kaso inunahan kami nitong baklang 'to. May pagkabangag talaga kahit kailan yung mga taong nasa paligid ko e. Hayssss.

Tiningnan ko yung script ko na binigay sa akin nung director.

Wooooo! Nakakalula naman 'tong script na 'to. Ang lalalim ng mga words. Oo. Kering-keri yun ni Gift. Eh ako? Huhuhu.

Pero sige, I'll do my best!

"Good pilgrim, you don’t give your hand enough credit. By holding my hand you show polite devotion." sabi sakin ni Mommy na dating artista. Kelangan feel na feel mo. Kaya eto, may hand gestures at super feelings yung bawat pag bigkas ko. Hehehe.

" After all, pilgrims touch the hands of statues of saints. Holding one palm against another is like a kiss. " pumikit ako. Hehe. Sino kayang unang maiisip ko? Sabi ulit ni mommy, hehe. Siyempre, ganyan kagaling mommy ko. Ang unang pangalan daw na naiisip mo habang nakapikit eh yung nilalaman di lang ng utak mo, kundi ng puso mo rin.

Hmmmm.

"Abs."

"What?"

"Ay abs!"

"You know what Jenny? Sometimes, I like to admit you on a mental hospital."

Tumalikod na ulit siya at nagkabisa ng script.

[ Elizabeth's POV ]

"Honey, I've to go." I kiss him at the lips, carry my bag and walk straight to my car.

"Wife!" narinig ko before ako makapagstart ng car. I smile as a sign of asking what it is.

"Here, be safe." he caress my face then he leaves with no more words to utter.