I've been lying

Chapter 5

I didn't sleep at all plus i was thinking how to escape in this island and another plus is gutom ako.

Pero natatakot ako sa mangyayari, pag tumakas ba ako may possibilidad bang di niya ako sasaktan o sila Andrew at Iveylen.

Nasisiraan na yata siya masayado, pwede naman akong mag free counseling dito. Tama!! Sasabihan ko siya mamaya. Alam ko na may ibang rason bakit siya nagkakaganito. Galit ang mararamdaman ko sa kanya. Sino nga na kasing gago na mangingidnap at makikipag bahay bahayan ng tatlong buwan?! Nasisiraan na ata talaga ng ulo.

Biglang sumakit tiyan ko, kaya maghahanap sana ako ng cr. Ng pagbukas ko ay walk-in closet pala. Napa nganga ako sa dami ng damit na nakita ko, at napatingin din ako sa damit na sout ko ngayon ang baho baho ko na ata. Di naman masama ata maligo at humiram ng damit naito?. Di ko alam kung kanino yung mga damit pero kumuha ako ng pants at shirt na maluwag. Play safe tayo, mas mabuti na yung maingat baka manyak tong tao na toh.

Nahanap ko ang cr kaya maliligo na sana ako ng makita ko complete yung toiletries dito.. Pahiram again..  Refreshing, ang sarap ng tubig  nakakarelax finally.

Habang nagpapalit na ako ng damit, may narinig akong sigawan at dabog sa labas. Kaya dalidali din akong lumabas.Pagbukas ko ng pinto si Rain agad yung nakita ko. I looked at him in the eyes, those brown eyes. Bigla siyang lumapit sa kin at hinagkan ako. Sa sobra ng impact ng paghagkan niya medyo mawalan ako ng hininga.

"Fuck, I thought I lost you again,it scares the shit out of me." I was dumbfounded by the way he speak as if naman talagang makakatakas ako sa isla na toh, lalanguyin ko ba sa manila?

I tried to push him as hard as I could, pero langya ako lang napapagod "let me go"

"Five more minutes" impaktong lalake ang hirap spelingin. "I can't breath" he let me go instant, wohh napahawak ako sa baga ko "Im sorry" napatingin ako sankanya "Im sorry I thought I lost you again, kaya nagsisigaw akong hanapin ka" I was watching him, ramdam ko yung awa, nakakainis tong trabaho ko pati kidnapper inioobrserve ko pero gagong nilalang, naglakad ako papunta sa higaan ko ulit "Im sorry I felt dirty earlier so I use some extra clothes and toiletries and hoping it would be fine." I told him casually. Tumingin siya sa mukha ko and sa food na nasa bedside table ko "You didnt even touch your food yet, di ka ba nagugutom?"

"Later I think" and tumalikod ako sakanya. Ayoko siyang makita pero ayoko din siyang galitin kasi baka saktan niya yung dalawa kong pinaka importanteng tao sa buhay ko. I heard him sigh.

Lumapit siya sakin at dala dala yung tray ng foods at umupo sa kama."kumain kana kahit konti lang pls?" Sinusubuan niya ako pero wala talaga akong gana. Tinitignan niya ako ng maigi pero ayaw ko kumain. Walang nag ingay saming dalawa ng matagal, breathing and the sound of waves lang ang naririnig ko. Mas napaparanoid ako baka nga may gawin siya sa dalawa, pero I was shocked nung sabihin niya

"I'll let you call one of them if you eat this" napatingin ako sa kanya, "what??" seryoso gagawin niya yun? Baka tricks niya toh para kumain lang ako so I told him "Let me call them first and I'll eat." Nakipag sukatan siya ng tingin sakin na para bang sinusuri kung nagsasabi ba ako ng totoo. Kinakabahan na ako  pero hindi ako magpapatinag. Eventually he said "Okay, deal."

A/N
Hello readers!! Im a new writer here in wattpad, so I am apologizing for the grammars and typos always and will always be. Thank you!!🥺❤️