Chapter 11

6 0 0
                                    


We are at the front of his door, I knocked twice. No answer and I knocked again "Rain?"
Silence..

"Rain? Will you open the door for me?"
I knocked again. "Rain, kailangan mo uminom ng gamot" hindi pa din siya sumagot. Tumingin ako kay manang and asked her if she has spare keys pero wala daw kasi si Rain ang humahawak lahat.

"Rain? Please open the door?" Ayaw niya talagang sumagot sa amin, feel ko mga almost 30 kins na kami dito.Kaya Bababa na sana ako ng bigla siyang nagsalita "go away, Ahkrista"
I stopped on my tracks, magsasalita naman lang go away pa. Elsa ba siya? Nakakainis eh pero sigi kasi nakakaaaa may lagnat "Joyce pakilagay sa mesa yung pagkain at iwan niyo ako, thank you" tumingin sakin si Manang parang nagtatanong kung okay lang ba ako mapagisa and I nodded.

"Rain, ako nalang tao dito. Please open the door"
he didn't answer to me, again ang tagal niyang buksan. Bulb lighted through my brain and I didn't know pero sa ibang pasyente ko parang gumagana tong gagawin ko

"I wanna make you smile,whenever your sad
Carry you around when your arthritis is bad,
And all I wanna do, is grow old with you"
I started to sing, only my voice is heard at this floor. I sang softer.

I'll get you medicine, when you tell me aches" leshe flan I forgot yung sunod na lyrics. But I added with

"I could be the girl who will grow old with you"

Annnnd luckily he opened the door !!!
I cheered myself up yey!! Napasayaw ako ng jollibee dance pero tumigil din ako.Nakakahiya

I slowly walk inside the room and I saw him sitting at his bed. "Are you okay?" I asked him but silence was the only answer.

I walk closer to him to his bed side and give the medicine. "Rain inumin mo to, pampababa ng lagnat"  Tinignan niya lang  and He climbed to his bed and lay down.

Bakit ayaw niyang uminom?  Lumapit ako sakanya para hawakan ko kung mataas ba lagnat niya.
Ng malapit na ako sakanya, bigla siyang nagsalita.

"Don't get close to me," Bakit ayaw niya akong lumapit? Nakakagaga ah, pinagbuksan pero hindi pinapalapit? Kinidnap pero ayaw magpalapit?

Huminga ako ng malalim at naglakad ako agad palabas, kukunin ko yung sopas para kumain muna siya baka hindi pa kumain at sumakit yung tiyan niya. Inayos ko muna kasi kedyo natabing yung kakalagay. Bumalik ako kwarto at muntik ng mahulog yung sopas dahil nakatayo pala siya malapit sa pintuan.

"What are you doing here?, go to bed Rain" And He's looking at  me weirdly like super weird. He slowly back up and climbed again.

"I thought you'd leave me"He said. Napatingin ako sa kanya "Saan ako pupunta? Sa kwarto lang naman yung pinaka malayong lugar namapupuntahan ko"

Lumapit ako sa kanya, hinawakan ko yung noo niya, "Hoy Rain ang taas ng lagnat mo!!" Tumayo ako ulit pero biglang may kamay na pumigil sakin, tinignan ko siya  "please don't leave me, Ahkrista" he looked at me so weak.

I take hold of his hand and said "I'll be right back, I promise Rain." He slowly let go of me and I quickly look for a towel and request from manang some bowl of water.

Pinunasan ko yung mukha niya at katawan, buti nalang nakatulog siya kaya parang hindi awkward. I wipe his hand, it's soft. It's supposed to be rough diba kasi nagwoworkout or what. I wipe his neck and up to his face.

I wipe his face gently, his forehead is creased and his eyes, napaka chinito talaga kahit nakapikit pa.  I can't deny how good he look and how attractive he is. But the fact that he abducted me, it was so wrong. 

I hold his forehead if mataas padin ba and his cheeks . And yes mataas padin yung lagnat niya. I gently wake him up pra makakain na din siya ng sopas at makainom ng paracetamol.

"Rain, heyy wake up. You should eat then drink some medicine." Binuksan niya yung mga mata niya ng mabagal at tinignan lang ako. Pag si Rain talaga tumingin sayo, you will feel na parang tinitignan niya yung kaluluwa mo. Parang tinitignan niya yung mga nakaraan mo. His brown eyes are so beautiful.

"Come on, up now" inalalayan ko siyang tumayo, at linagyan ng unan yung likod niya "kaya mo bang kumain mag isa?"  Tumango siya pero nung binigay ko yung kutsara, nabitawan niya. He tried again but to no avail, susubuan ko nalang ba?

Kinuha ko yung kutsara at susubuan nalang siya "sinubuan mo ako dati, kaya susubuan din kita ngayon"
He was looking at me, fuck stop staring na coconcious ako. Pero I just keep it to myself, okay inhale exhale.

He finished the soup and he drink his med. "Ahm... Rain?" Tumingin siya sakin at itinaas ko yung tshirt niya "Well  you should change kasi pawis na pawis kana" okay nakakahiya pero kailangan .

"Okay, just undress me, I want to lay down now" he told me. Makapagutos toh sakin ah? Naptingin ako sakanya ng masama "Pasalamat kang may sakit ka kasi kung hindi, ewan ko nalang"

So I started to undress his shirt, okay shirt lang ha. Again t-shirt lang.  And wipe some dump towel then dry it off again. And change him into new one. Pansin ko, din parang nilalamig siya kaya kinuha ko yung remote ng Air-con kaso pinigilan niya ako.

"Nilalamig ka kasi Rain, i-low temp lang natin toh ha?"  He shakes his said as no. Napaka chicks naman ni Rain arghhh.

"Okay if you say so, I'll go now." Was supposed to go out but was brought to his bed in one swift. It was a sudden movement that makes my heart skips a beat.

He whispered "Doc what's your diagnoses?"

I've been lyingWhere stories live. Discover now