Capítulo ocho

0 0 0
                                    

"How come she's in the Philippines?!" Sigaw ni Ian sa mga tao sa loob ng HQ niya. It took an hour bago natapos ang listahan ng mga taong napunta sa lugar na iyon. His workforce was surprised because they never saw him that angry before.

Ian waited for them to respond. Pinapakalma nito ang sarili bago tawagan si Prince. Hoping that he's in the Philippines not busy.

"Yes, Riy----" Hindi na pinatapos ni Ian na magsalita si Prince.

"Are you in the Philippines?" He asked, calm.

"Yes, why?" He heard Prince sighing from the other line.

"I'll be there at dawn. Sunduin mo ako sa airport." He hanged up and walked out of the headquarters. Wala ni isa nagsalita o gumalaw sa kanila nung nagalit si Ian.

He went to his condo, packing, for his flight in the evening. Tinawagan niya si Damian, ang kanyang piloto, at buti na lang hindi pa ito nakakaalis ng Espanya.

Ian didn't waste any second. Pagkatapos niya mag-empake, pumunta siya sa banko at nagcash out ng pera and made his way to the airport.

Pagbaba pa lang niya ng sasakyan, natanaw na niya si Damian na nakangisi habang nakasandal sa entrance ng private jet ni Ian.

"Istorbo ka din, Riyez. I'm running late for my date tomorrow afternoon." Sabi ni Damian sabay tingin sa relo nito.

"Psh. Pilipinas din destination natin."

MEDYO matagal na din nung huling nakita ni Rain ang kanyang silid. Bumangon siya sa kama at nilibot ang kanyang buong kwarto. Para itong hindi nagagalaw. Malinis ito at mabango. Pumasok siya sa walk-in closet niya.

She ran her fingers through her clothes. Those expensive clothes bought by her dad and her shoes. Lumabas siya ng closet at bumalik sa kama. Ngayon lang niya napansin na shes still wearing her working uniform.

Ian She whispered. Lalabas na sana siya ng kwarto nang biglang bumukas ang pinto.

Gising na po pala kayo, maam. Ito po pala yung isusuot niyo, utos po ng kuya niyo. Sabi ng isang katulong at nilagay yung damit sa kama. Rain found it weird. She just nodded and took the clothes and went inside the bathroom.

She stared at herself in front of the mirror. She is wearing a peach long dress. Hindi niya maisip kung bakit niya kailangang isuot iyon. Her mind is like empty and puzzled. Why is her brother suddenly nice to her? Tama ng aba ang nasa isip niya?

Lumabas siya ng silid at bumaba sa sala. Wala pa ring pinagbago ang kanilang mansion. Para itong hindi naluluma.

Nakita niya ang kanyang kapatid na nakikipag-usap sa isang pamilyar na lalaki. Naka formal attire ang mga ito, na parang may event. She felt a little dizzy.

Papalapit pa lang siya ng mapansin siya ng kuya niya.

There she is. Hi, Lorrain. Nakangiting bati nito sa kapatid. Things start to get weird. Marami siyang tanong sa kuya niya at kung ano ang nangyayari.

Kuya She whispered and hugged her brother. For a very long time, nayakap na rin niya ang kapatid niya.

Lorrain, I want you to meet Mike. Mike, my sister. Pagpapakila ni Gray sa kapatid niya. Hinalikan naman ni Mike ang kamay ni Rian.

Good thing, youre home. Everyones waiting for you. What? Things are getting weirder for her. She wanted to ask her brother, but it would be inappropriate to talk about it infront of Mike.

Naglakad sila papunta sa garden ng bahay nila. Theres a party. Medyo marami ang tao. All eyes were on her paglabas nila ng garden. Flashes of camera appeared. The media? Whats happening?

Lost LiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon