ბრილიანტი

ჭრილობა.

ოთახში შესულ თეჰიონს ასეთი რამ დახვდა.
ჯისუ იატაკზე უგონოდ ეგდო და ვენებიდან სისხლი სდიოდა.. შეშინებული თეჰიონი გოგოსთან მივარდა და ყვირილი დაიწყო,ჯისუ უგონოდ იყო ვერაფლით გამოაფხიზლა.
მეფემ სუსტი ხსეული ხელში აიყვანა და საწოლზე დააწვინა, ექიმის მოყვანა ყვირილით ბრძანა.

თეჰიონი აქეთიქით დადიოდა და ექიმს უცდიდა, უკვე ერთი საათია ექიმი ოთახიდან არ გამოსულა, მეფე თითებს კკვნეტტდა ლოდინში და როგორც იქნა ექიმი ოთახიდან გამოვიდა.

-მისი გადარჩდნა შევძელით ჩემო ბრძანებელო, ბევრი სისხლი დაკარგა მარამ ახლა ყველაფერი ნორმაში აქვს, მისთვის ჩხუბი, გულის ტკენა და ასეთი რაღაცეები არშეიძლება სუსტი გული აქვს.

-მისი გადარჩენისთვის ოქროში ჩაგსვამ, ახლა შეგიძლია წახვიდე.

ექიმმა თეჰიონს თავი დაუკრა და იქაურობას მოსცილდა, მეფე ჯისუს ოთახში შევიდა და უგონო მდგომარეობაში ყოფილ გოგოს ფერება დაუწყო.

ჯისუს 3 საათი ეძინა, ბოლოს თვალები გაახილა და დაინახა მის გვდრდით მწოლოარე ბიჭი რომელსაც მშვიდად ეძინა,  ჯისუ მას უყურებდა მის მშვენიერ სახეს მაგრამ ბოროტულ იმიჯს, ალბად ახლა უსაყვედურებს ან ცემით მოკლავს რომ თავის მოკლა გაბედა.

თეჰიონი ამოძრავდა და გაიღვიძა, შეამჩნია რომ ჯისუს ეღვიძა და თმაზე მოეფერა.

-ეს რატომ გააკეთე ჯისუ?

გოგონა დუმდა ვერაფრის თქმას ბედავდა, თეჰიონი აგრძელებდა ჯისუს თმებზე მოფერებას.

-არ გეჩხუბები უბრალოდ მითხარის ეს რატომ ქენი.

ჯისუ ისევ დუმდა და თვალებს ხუჭავდა.

-ასე აღარ მოიქცე კარგი?

ჯისუმ მხოლოდ თავი დაუკრა თეჰიონს გაეღიმა და გოგონას შუბლზე აკოცა.
ჯისუ კი მის თითებს აწვალებდა.

თეჰიონის პოვ.

ის ისეთი კარგია მარამ ისეთი უბედური ჩემთან არვიცი რავთქვა...