Chasing My Long Time Crush

Kabanata 25

After 5 months, ayos na lahat, kahapon dumating sina lola galing Pangasinan. Now is my special day.

Bumukas na ang pinto ng simbahan at nagsimula ng tumugtog.

Walking the aisle with my father is one of my dreams.

See in this box is a ring for your oldest
She's my everything and all that I know is
It would be such a relief if I knew that we were on the same side

Kinakabahan at the same time masaya, masaya kasi finally eto na talaga, nakakakaba kasi hindi ko alam ang sasabihin ko sa kaniya

Very soon I'm hoping that I...

Tumingin ako sa kaliwa't kanan, lahat ng gusto kong makasama sa araw ng kasal ko ay nandito. Sa altar di Tita Lyn ang kasama ni Arvind. Sayang kasi ang papa ni Arvind ay maagang nagpaalam, hindi niya makikitang maikasal ang anak niya.

Can marry your daughter and make her my wife
I want her to be the only girl that I love for the rest of my life
And give her the best of me 'till  the day that I die yeah

Hawak ko na ang kamay nya. Abot ko na siya

I'm gonna marry your princess
And make her my queen
She'll be the most beautiful bride that I've ever seen
I can't wait to smile
When she walks down the isle
On the arm of her father
On the day that I marry your daughter

Wala akong masabi dahil hindi pa din ako makapaniwalang nasa harap na kami ng altar. Hindi ako makapaniwala, heto na kami sa huling kabanata. Kung dati ay hinahabol at minamahal ko sya ng palihim, ngayon nama'y magiging isa na ang aming mga puso.

-------------

"Do you Arvind Villanueva take Keira Joyce Villamor, to be your lawfully wedded wife Do you promise to love, honor, cherish, and protect her, forsaking all others, and holding only unto her forevermore?"

"I do"

Wala na ata akong mahihing pa. Pakiramdam ko kumpleto na ako.

"Keira Joyce Villamor, do you take Arvind Villanueva to be your husband? Do you promise to love, honor, cherish, and protect him, forsaking all others, and holding only unto him forevermore?"

"I do"

Maluha-luha kong ani minsan kailangan maging matiyaga tayo sa paghihintay. Hindi mo dapat minamadali ang mga bagay-bagay.

"I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride" lumuluha akong humarap kay Arvind

Wala akong mapaglagyan ng saya ko. Pareho na naming naabot ang mga pangarap namin, simula ngayon sabay na naming haharapin ang mga darating pang mga araw.

Iniangat ni Arvind ang veil ko, lalo kaong naiyak dahil parang kinakabisa niya ang pagmumukha ko. Akmang hahalikan na niya ako nang makarinig kami ng putok ng baril. Magkahawak ang kamay namin at sabay kaming napalingon sa pinagmulan noon. Tumakbo ang tito ko para habulin ang lalaki,at nagtakbuhan din ang mga dumalo sa aming kasal hindi ko alam kung sino ang tinamaan. Nakayakap ako kay Arvind.

"Anak!" Sigaw ni mama

Bumitaw ako sa pagkakayakap ko kay Arvind, nagulat ako dahil may dugo ang kamay ko. Akala ko ako ang tinamaan laging gulat ko ng mahigpit na nakahawak Arvind sa isa kong kamay habang ang isa ay nasa may bandang tiyan nya. Agad ko s'yang nilapitan at niyakap.

"Ma! Tumawag kayo ng ambulansya!" Sigaw ko habang yakap yakap si Arvind

"Arvind!. Arvind makinig ka sa akin! Wag na wag kang pipikit narinig mo? Wag mo akong iiwan" nakita kong nahihirapan na sya.