SORRY, I LOVE YOU

Chapter 3

"sir Ogie ano ba nasisilaw ako!" Sigaw ko sa kanya.

"Oh I'm sorry." Sabi nya at agad nya naman iniwas iyon

"Mukang nawalan ng koryente" sabi nya napatingin naman ako sa kanya ng masama.

"Obvious ba?" Nakakalokong tanong ko.

"Alam mo ang sungit sungit mo" reklamo nya.

"Paano na tayo?" Inis na tanong ko.

"Ang bilis mo atah wala pang tayo" hinampas ko sya ng bahagya dahil nakuha nya pa magjoke sa ganitong sitwasyon.

"Ano ba." Inis na sabi ko.

"Ano ba." Pangagagaya nya. Na lalong ikinainis ko.

"Tumigil Kana" pakiusap ko.

"Tumigil Kana" hinampas hampas ko sya dahil sa inis

"Ayaw mo ba talaga tumigil?" Seryoso kong tanong sa kanya

Tinignan ko sya ng nakakamatay na tingin.

"Ayaw mo ba talaga tumigil?" Gaya nya ulit saakin

"Stop copying me" sabi ko sa kanya at umupo dahil nangalay na ko.

"Stop copying me" gaya nya ulit saakin at umupo rin sa isang side ng elevator na kung saan ay magkaharap kami

Hindi na ko nagsalita dahil alam kong uulitin nya iyon.

Idinukmo ko ang aking ulo dahil inaantok na ko.

Hays kailangan ko ng makauwi baka kung ano  na nangyayari sa dalawa.

"Hindi ka pa nagka-boyfriend noh?" Pang-aasar nya saakin.

Pero hindi ko na sya sinagot dahil ayaw ko na magsalita.

"Ganyan ba talaga ugali ng hindi pa nagkakajowa? Masungit?" Sabi nya pa.

Nakakainis naman.

Kinuha ko yung phone ko atska yung earphone

Isinalpak ko sa dalawa kong sa ears ko at pinalakasan ang sound para music lang talaga yung marinig ko.

Ipinikit ko ang aking mata at

What the kinuha nya ang earphone ko at pinutol gamit ang kamay.

"What the" sigaw ko sa kanya

"Sorry" sabi nya at nakangiti pa

Tinignan ko sya sa mata

Hindi ko inalis iyon sa kanya kahit umiwas na sya.

"Alam mo maganda ka sana kaso ang sungit mo" sabi nya at nakadapa na sya sa lapag ng elevator.

"Maganda yung mata, maganda yung labi, maganda yung katawan, maganda yung buhok maganda yung boses..." Hindi ko na pinatapos dahil naiinis na ko

"Shut up your mouth" inis na sabi ko

"Ako na lang kakanta." Sabi nya at akmang kakanta ng biglang umandar ulit ang elevator para matigil sya.

Napangiti ako ng palihim dahil napakamot sya sa ulo nya bwahaha.

"Sayang. Gusto pa kita makasama ng matagal." Bulong nya na ikinagulat ko.

"Ano yun?" Tanong ko ulit na ikinagulat nya naman.

"Ah wala wala" sabi nya at napangisi naman ako.

Sabay kaming naglakad papunta sa parking lot ng company ko.

Habang naglalakad kami ay napapansin kong wala na syang imik.

Problema nito?

Tahimik namin nilakbay ang walkway dito at laking gulat ko ng matanaw ko ang kotse kung basag ang salamin.

What the.

"Shit" sabi ko at patakbong nilapitan ang kotse ko.

"What the heck." Bungisngis ko agad ko naman nilibot ang paningin ko at May nahagip akong tumatakbo

"Sino May gawa nya?" Tanong naman ni Ogie.

"Please shut up" pakiusap ko dahil ayaw kong makarinig ng maingay pagnagagalit ako o nadidismaya.

"Irereport ko sa pulis" sabi pa nya

Ipinikit ko ang mata ko at huminga ng malalim

"Wag na" sabi ko na ikinagulat nya

"Ayaw kong madagdagan ang iniisip ko " tipid kong sabi at binuksan ang kotse ko

Dahan dahan kong tinanggal ang bibig pero inilayo ako ni Ogie

"Ako na baka masugatan ka" sabi nya at napailing iling pa

"Ok na" sabi nya at pumasok na ko.

Sana umandar

Yes. Buti na lang

"Salamat" sabi ko

"Welcome my girl. Sigurado kang hindi..."

"I'm sure" sabi ko at nagkibit balikat na lang sya at pumunta na sa kotse nya hindi ko na sya hinintay dahil naiinip na ko.

Ng makauwi ako ay naabutan ko si Nash na nanonood ng tv

"Nash" tawag ko sa kanya pero hindi nya ako nilingon.

"Kumain ka na dyan nakahain na yung pagkain mo" sabi nya ng makaupo ako sa tabi nya.

"Ate" sigaw ni France na ikinabisangot ni Nash.

Niyakap ako ni France at pinaghahalikan ang muka ko

"France ano ba" sita ko sa kanya.

"Namimiss ko na sila mommy at daddy" nagulat naman ako sa sinabi ni France

"France" mahina kong tawag sa kanya.

Parang sasabog ang dibdib.

"I know ate! I really miss my mom" at Doon na syaumiyak at niyakap ako ng mahigpit

Bumuntong hininga ako at pinipigilan ang sarili na umiyak.

"Stop crying ate! Stop acting like a child" eto nanaman si Nash

Hays napakamanhid nito masyado

"Nash" pigil ko sa kanya pero hindi sya natinag

"Why? That's true naman ihh isip bata at galaw bata sya" sabi ni Nash sinamaan ko sya ng tingin

"Oo na!" Sigaw naman ni France at tumayo

"Oo na isip bata na ko galaw bata na ko. Eh ano pakealam mo don ahh? Palibhasa ay hindi mo naalagaan si mommy sa hospital! Yan ang hirap sayo Nash masyado kang manhid" sigaw nya pa at patakbong umakyat papunta sa kuwarto nya.

"France" habol ko pero hindi ko sya naabutan.

Tinignan ko ng masama si Nash

Pero wala parin syang reaksyon.

"Nash ano ba!" Sigaw ko sa kanya

"What?" Mahinahon nyang tanong

"Bakit ba ganyan yung ugali mo?" Inis na sabi ko at nilapitan sya

"What?" Tanong nya ulit

Arghhh nakakainis

"Ano ba umayos ka nga. Sa susunod wag mo na gagawin yung ginawa mo kanina. Hindi mo alam ang pinagdaanan namin ni France sa hospital para lang bantayan si mommy. Kanda puyat kami doon habang ikaw ay mahimbing na natutulog" sabi ko sa kanya

Kita ko naman ang pagbago ng reaksyon nya.

Yung seryoso ay naging napaka lungkot

"Sana man lang tinanong nyo ako kung ano yung hirap na dinanas ko dto sa bahay na toh habang kayo kasama ni mommy" seryoso sabi nya at May tumulong luha sa aking mata at sa kanya rin

Unang beses ko palang sya nakitang umiyak simula ng mawala si mommy ay hindi na tumulo ang kanyang luha

"Buti nga kayo nasasabi nyo yung nararamdaman nyo! Eh ako?" Sabi pa nya at tuluyan na syang umiyak

At ako rin ay napaluha nya nilapitan ko sya at akma ko syang yayakapin pero tumayo na sya at umakyat na.

End POV