Wala
NASH POV
Hindi ko alam ang isasagot ko. Bakit pa nila ko kailangan papiliin kung mahal talaga nila ko? Bakit pa nila ko pinagpapasya sa mura kung edad? Malay ko ba sa sitwasyon na toh!
Kapag sumama kay ate hindi ko makikita ang step sister ko at hindi ko rin maaalagaan si dad and I want to see her Kung paano sya tumanda.
Kapag kay dad naman hindi ko na makikita sila ate at ayaw kung Magyari yun, ayaw ko na maulit.
Mabuti naman ang turing saakin ni dad pero yung bruhang asawa nya lang yung napaka epal. Nagtamo ako ng mga pasa sa kanya hindi pa alam ni dad at nila ate yun dahil palagi akong Naka hoodie jacket atska Naka jeans
Mas mabuti pa kayang wala na lang akong piliin. TAMA
Walang maiiwan, at hindi rin ako masasaktan.
"Wala akong pipiliin sa inyo. Parehas ko kayong mahal pero bakit parang ako yung hindi nyo mahal pareho."
"Na--"
"Shut up ate hindi pa ko tapos. Ako yung naiipit dto pero niisa sa inyo walang nag tanong kung ok lang ako. Mas inisip nyo yang sarili nyo-- yang sarili nyong kagustuhan." Sa puntong toh umiiyak no ko kainis naman.
"Bakit ba kailangan kong mamili? Para ano? Para pahirapan ako? O para masabi nyo sa sari nyo at mapatunayan na deserving kayo?" Nanghihina na ko yung mga tuhod ko parang bibigay na.
Para akong bata na iniwan lang sa kalye sa dami ng luhang pumapatak.
Pero nahihirapan na ko!
Dati gustong gusto ko maging dalaga kasi hindi na ko mapapalo. Pero ngayong dalaga na ko gusto ko na lang maging bata ulit kasi yung palo panandaliang sakit lang.
Pero ngayon hindi naman ako nasasaktan ng mga kamay nila pinapatay naman nila ko sa sitwasyon na ganito.
Bakit ba kasi ganto yung mundo? Bakit Andaya daya.
"Anak hindi sa ganon..." Yan nanaman sa hindi sa ganon.
Pero hindi ko sya pinatapos.
"Pero ganon yung pagkakaintindi ko. Ate, Dad I'm not stupid." Inis na sabi ko sa kanila.
I'm already struggling with the situation. I'm still young for this facking problem.
"Nash listen to me." Nagmamakaawang sabi saakin ni ate.
"Listen to you? Are kidding me? Ate I'm listening you all the time but all of you are not listening to me." Sigaw ko kay ate.
Patakbo akong umalis sa opisina ni ate pero hindi pa ko nakaka labas ng pinto ay nakita ko si Alfred.
Papunta sya dto tsk.
"Get out of my way" sigaw ko sa kanya pero hinarangan nya ko at isinara ang pinto. What the fuck.
Taka ko syang tinignan.
"Back" utos nya saakin.
"Who are you? Can you please get out of my way. And don't you dare...."
"Nash let's go" hinawakan ako ni ate sa kamay at lumabas kami hatak hatak nya yung kamay ko. Sapaw ayts. Kainis naman.
"Ate let me go" pagpupumiglas ko.
Pero hinahatak nya parin ako.
"Baka masaktan yang kapatid mo sa ginagawa mo. Magdahan dahan ka" utos ni dad. Sa ngayon ay nakasunod si dad atska yung tatlong chismosa
"Don't follow.."
"Ate"
Ansakit na ng kamay ko
Nandito kami ngayon sa elevator. Kainis naman.
PAG BUKAS NG ELEVATOR. Ay agad nya ako nilabas at binitawan.
"Nash umuwi ka muna." Utos nya saakin.
Paano ako uuwi?
"Nash!!!" Narinig ko si Dad. Ewan ko kung matutuwa ba ko o maiiyak na lang ako sa mga nagyayari ngayon.
"Dad" tawag ko sa kanya.
"Nash." Kunot noo nya akong tinignan. Mahina lang ang pagkakatatawag ko pero narinig nya pa rin.
"Why?" Inis na tanong ko sa kanya.
"Nash listen to me, ok!" Niliitan ko sya ng mata. Nakakabadtrip naman toh.
"Umalis ka na tanda" napatingin naman ako sa nagsalita. France?
"Please." Alam ko ang asset nyang yun. Kakaiba si France. Kaya ngang saktan kahit sarili nyang ama o ina.
"Nash." Nqpapaiyak si daddy at agad kong iniwas ang tingin ko sa kanya. Ako na yata ang pinaka weak na tao. Iyak lang ng mga taong mahal ko ay naiiyak na ko. Sabihin na nating yun talaga ang kahinaan ko ang pag luha ng mga taong mahal ko.
"Alis" sabay nilang sabi ni ate at france.
Nasasaktan ako at naiinis sa kanila. Sila na nga yung pinili ko sila pa yung May ganang magalit.
"Ate! Ano ba? Tatay natin sya."
"Tatay natin na walang kuwenta at ikinakahiya ko." Napatingin naman ako ng masama kay France.
"Walang kuwenta? Ikinakahiya? Dapat nga kayo ang dapat ikahiya oh. France, ate alam nyo ba!? O I'm sure hindi nyo alam. Ipinagmamalaki kayo ni daddy. Lagi kong naririnig sa mga kaibigan nya at sa anak nya tayong tatlo. Ikinahihiya nyo ang nagbigay ng buhay sa inyo? Ang isa sa gumawa sa inyo? France dapat nga tayo yung ikahiya ni daddy sa mga ugali nating patapon. Tsk" walang gana kong sabi sa kanila. Tinignan nila si dad kaya naman napatingin na rin ako.
Aalis na sana sya ng takbuhin ko sya at niyakap ng mahigpit.
"Sorry"
"No dad I'm so sorry." Sabi ko at kumawala na sa yakap nya.
"Mukang ayaw na nila talaga ako. Sge bunso aalis na muna si daddy ah. Again I'm sorry." Sabi nya at nakayukong naglakad at sumakay na sya ng kotse.
"Ate" tawag ko sa kanya at niyakap ko sya. Baka mag tampo mahirap na.
"Sorry!"
"I'm sorry" sabi ni France at yumakap saakin.
"ANDRAMA NA NATIN SGE NA UMUWI NA TAYO." Sabi ni France.
"Tara "
"Mauna na kayo May bibilin pa ko kay Jona." Si ate
"Sge bye." Mabilis kami tumakbo at sumakay sa kotse.
End POV
BINABASA MO ANG
SORRY, I LOVE YOU
Teen Fictionisang babaeng binago ng tadhana. tadhana na hindi nya akalaing dadating sa kanyang buhay. nawala ang nanay nya sa murang edad. May kapatid syang 2 babae. simula ng mawala ang nanay nya ay naging masungit iton naging mataray, maldita at napakahuagase...
