ACE OF SPADES: The Last Mission

40

Chapter Forty
Cold Ace

"Ace." tawag sa akin ni Salvador saka lumapit sa akin, nasa floor kami conference room ng spades. Nakatingin lang ako sa labas pure glass wall kasi ito. Hinihintay namin ang oras sa pag atake sa hide out ng mga black smith.

"This is my last lesson to you because I don't know what will happen after the war. Alam kong mauuna ka niyang makakausap kaya ito ang payo ko sayo... Do not believe in anything. The reason why I don't wanna say truth kasi baka maging bias ako, baka yung side ko lang yung makukuwento and that's foul since hindi lang naman ako ang involved dito." seryosong sabi niya sa akin.

"Do not fall into his trap. Blacksmith's leader William Agustin is known to be very manipulative--." I cut him off. "Manipulative? Hindi ba ganyan rin ang ginagawa mo sa akin ngayon?" ngising tanong ko sakanya.

"You can talk to the big computer. Hayaan mong ang Big computer ang magsabi sayo kung anong mangyari para hindi bias. I'm not asking you to trust me, Ace. This shit started because of a selfishness of one person wanting to own the Big computer." diing sabi niya sa akin.

"And you are that selfish person?" tinitigan niya ako ng matalim. "No, because if I am that selfish person I'd be cooperating with you now or I'm tormenting you now to talk. Now, tell me. Ano ang mabebenefit ko sayo? pera? For fucking sake Ace, matanda na ako. I have a tons of money in my bank to be honest I can runnaway right now and enjoy my peaceful life with my money." sabi niya sa akin pero hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. Nakatingin lang ako sakanya wala akong masagot.

Me?

Anong meron sa akin?

"But what I'm doing right now is fullfiling my promise to your father, I can't leave you alone when there's a lot of enemies trying to eat you mabuti nga at nakuha mo ang loob ng Papa ni Jiro eh, kung hindi mo nakuha ang loob niya malamang sa ngayon pa lang, napatay ka na niya. I understand if you don't trust me but please follow my lead." hindi ko alam kung papaniwalaan ko parin ba siya.

Hindi ko maintindihan. Wala akong maintindihan ngayon.

"Don't worry I will reveal everything to you and I'm going to make sure to put you back in your right place." nakatitig niyang sabi sa akin. Aalis na sana siya ng magsalita ulit ako. "Bakit mo ako pinapunta sa mga Ybanez?" seryosong tanong ko sakanya.

"Nung una ayokong ipunta ka sa mga Ybanez but maybe you can finish it. Always remember this, Ace. This is not just Ybanez's battle. Inumpisahan to ng Ama mo at nagbabakasakali akong ikaw ang magtatapos nito." Seryosong sabi niya sa akin.

Inumpisahan to ni Papa? This was his battle?

"And maybe through this mission maybe.... maybe it's time for you to regain your memories from the past." mabagal niyang sinabi sa akin. "Anong nangyari noon?" wala sa sarili kong tanong sakanya.

My father's battle?

Kung ganoon.. sino sakanila ang kalaban?

"December 25, 2004 right? 14 ka pa noon nung masaksihan mo ang nangyari sa mga magulang mo. Tapos nung kukunin na sana kita isa sa mga kalaban pinalo ang ulo mo kaya pinaospital kita yun yung araw na binabantayan kita pero hindi ako nagpapakita hanggang April naging okay ka na. And your doctor was asking you what happen but you failed to remember it." malungkot niyang sinabi.