VAMPİRCİLİK

1.0

-Medya: Duman-

"Ayyy Işıl....bu sana muq olur valla denesene." diyip bana dapdar bi şort uzattı.

"Yok artık. Ben bunu giymem."

"Neden?"

"Çünkü bundan Yildiz da vardı." dediğim anda elindeki şortu yere fırlattı. Tabi sonra geri almak zorunda kaldı orası ayrı.

"Niye buraya geldik ki? Daha güzel bi takıcıya falan gideydik."

"Tamam biraz daha bakıyım da çıkalım." bu kız bir şeyler saklıyor bundan eminim.

"Ne saklıyon benden?"

"Bir şey sakladığımı nasıl anladın?" diyip beni süzmeye başladı.

"Ben anlarım. Sen ne saklıyon onu de hele." biraz bekledi. Zaman kazanmak için şortu askısını alıp takmaya başladı.

"Bak diyicem diyemiyorum."

"Ama ben yavaş yavaş anlıyorum." diyip gözlerimi kısarak ona baktım.

"Taman tamam diyorum. Ee-" dedi. Sözünü devam ettiremedi.
Korkak.

"Hadi diyebilirsin..!"

"Eren bana çıkma teklifi etti." bunu tek solukta demişti. Peki ben buna şaşırdım mı HAYIR!!! Bir gram bile şaşırmadım.

"Bence vazgeçmelisin."

"Niye ki?"

"Yani abimin geçmişini hiç merak etmeden kabul etmen yani ne biliyim."

"Ne geçmişi var ki?"

"Söylesem anlar mısın?"

"Anlarım ben sen de bakıyım." Dedi olm keşke demiyeydim.

"Yani abimin hayatında bir kaç kız oldu..."

"Kaç kız mesela?"

"2-3 falan." dediğimde bana kınayan gözlerle baktı.

"Tamam belki 5-6 da olabilir."

"Emin misin?" buna bi espirim vardı ama ortam gergin yani denmez şimdi.

"Tamam ya... Öfff en az 10 tane oldu oturup onu mu sayyım?" bak bu sefer haklı olan benim.

"Tamam ben bunun hesabını görürüm."diyip elinde duran 1-2 (!)
tane kıyafeti kasaya doğru götürdü. Bende arkasından gittim.

Onu kasanın kenarında beklerken aklıma şu doktor geldi. Beni nerden biliyordu ki? Ona ismimi dememiştim. Aceba... Ama hayır o dosyaya bakmadan direkt kontrole geçmiştim. Sonuçta acilde kayıt yaptırılmıyordu. Bu kasaba da çok değişik şeyler var. Yani bir şeyler saklı. Bunu bilenler de var bilmeyenlerde. Peki biz hangisindeyiz? Tabi ki bilmeyenlerde! Bunu öğrenmem lazım. Eve gidince garip olanların listesini yaparım diye düşündüm.

~~~~~~~~~

" 398,64 TL Mİ??? YOK ARTIK ÇİÇEK!!" Haklı valla şimdi. Elindeki fişi Çiçek'e doğru fırlattı. Tabi fiş havada uçuştu orası ayrı ama en iyisi bir şey dememek.

"Abi ne yapıyım çok güzellerdi." Çağatay sakin olmaya çalışıyordu ama sadece çalışıyordu.

"Bi daha böyle bir şey olmayacak. Bana 148,64 tl borçlusun bu arada."

"O niye be?" bu sefer konuşan bendim. Çağatay bana bakıp

"Annem ona 250 tl verince bu benden para istedi. Neyine yetmiyorsa. Bende 150 TL verince geriye kaldı bana 1,36 kuruş.",