House Of Cards|KaiSoo

11

"ÖLDÜR BENİ" diye bağırdım Kai' n omuzlarına yumruk atarken.

"Öldürsene beni!" o beni tutarken ben bağırıyor, ona beni öldürmesi için adeta yalvarıyordum.

"Yalvarırım öldür beni." Gücüm vücudumu terk ederken yere yığıldım. Sessizce eğilmiş, beni kucağına çekerken, saçlarıma ufak öpücükler kondurmaya başlamıştı.

"Sana ne dedim ben? Yaşamak için öl, ölmek için yaşa." Hıçkırarak ağlamaya başladığımda yalvarıyordum.

"Öldür beni lütfen. Daha fazla yaşamak istemiyorum. Bu siktiğimin dünyası bana çok fazla. Milyonları içinde barındıran bu dünya bana dar anlamıyor musun? Beni sevmiyor, kabul etmiyor beni. Fazla bana. Dar burası bana. " 

"Yanılıyorsun"

"Sen yanılıyorsun! Her gece düşlerimde intiharlarımı şekillendirmekten bıktım. Ölmek istiyorum ben. Ölmek ve şu siktiğimin dünyasından bir an önce kurtulmak istiyorum."

"Sen gidersen deliririm."

"Sen zaten delisin." 

Ne o kabul ediyordu gidişimi ne ben kabul ediyordum gidişlerimi. Ama anlamıyordu işte. Bu dünya bana dardı. Güçlü değildim ben. Ne zaman mutlu olmaya çalışsam daha büyük bir harabeyle karşılaşıyordum. Ne zaman birşey tam düzeldi desem daha beter oluyordum.

Canım bir öncekine nazaran daha çok yanıyordu. Daha çok yıpranıyordum ve düşmanlarımla başbaşa kalıyordum.

İçimin sesi asla susmuyordu. 

Basit geliyordu içimin sesi dediğim zaman insanlara.

Oysa tehlikeydi iç sesim. Düşmanları içeriden yok eden bir parazit gibiydi.

Beni yavaşça, usulca ve zevk alarak içeriden yok ediyordu.

Arkasında ufak bir kanıt bile bırakmıyordu. 

Anlamıyordu, anlamayacaktı. Kabul bile etmeyecekti çoğu zaman.

Ölmek istiyordum ben ve o beni yaşatmak için kendini kurban etmeye razıydı. 

Ondan nefret ediyor ama dudaklarından çıkacak herhangi bir sözcüğe muhtaç yaşıyordum.

"Öldür beni." dedim son kez. 

"Tamam." dedi beni ikiletmeden.

Gülümseyerek ayağa kalktığımda o ağlıyordu. 

Belinde ki silahı çekti ve tam kalbimin üzerine nişan aldığında, gözlerimi kapadım.

"Öldür beni sevgilim." 

Ardından tetiği çekti.