Numb To The Feeling {Dabi & Touya Todoroki}

0.26 ♠ Heathens

Şarkı; Twenty One Pilots - Heathens

"All my friends are heathens, take it slow. Wait for them to ask you who you know. Please don't make any sudden moves. You don't know the half of the abuse."

"You're lovin' on the psychopath sitting next to you. You're lovin' on the murderer sitting next to you. You'll think, "How'd I get here, sitting next to you?"

"Natsu bu tabak tamamen dolu!"

Natsuo da bunun farkındaydı ama yapabileceği çok şey yoktu, Touya'yı zor sakinleştirmişken yemek yemesi için ekstra baskı yapması hiç iyi olmazdı.

"Touya-nii yemeği reddetti."

"Neden onu zorlamadın? Neden böyle davranıyor? İyi mi? Yoksa çok kötü mü düşmüş? Natsuo bir sorun varsa bana söyleyebileceğini biliyorsun, değil mi?"

Fuyumi Touya'nın durumunun tıpkı endişelendiği gibi pek iyi olmadığından şüpheleniyordu.

"Sadece yemek yiyemeyecek kadar yorgun Nee-san, önemli bir şey yok."

Oh tabi ki de vardı ama Fuyumi'nin bunu bilmesine gerek yoktu, şu anneleri gittiğinden beri son ay da Fuyumi'nin üzerine çok fazla sorumluluk binmişti. Hizmetli kadına her şeyi anlatırdı; kimin hangi yemekleri sevdiği, kimin neleri sevmediği gibi. Kadının da unutmaması için sürekli tekrar ederdi. Ayrıca Shouto ile en çok ilgilenen yaralarını saran kişi de Fuyumi'ydi. Natsuo da yardım etmek isterdi ama Touya'nın da birine ihtiyacı olduğundan ağabeyini seçerdi.
Natsuo ablasına daha fazla sorumluluk eklemek istemediğinden Touya'nın durumunu söylememeye karar vermişti ama Natsuo Touya'nın durumunu takip etmek için yeterli değildi.

Touya uyurken Natsuo yeniden annelerinin odasına girdi, yatağı eski haline getirdi. Bunun için yeni çarşaflar kullandı çünkü eskilerinin durumu pek iyi değildi. Ardından Natsuo kırılan cam parçalarını topladı ve süpürdü. Son olarak ise dosya kalmıştı... Natsuo bunu yok etmeliydi, Touya yoksa huzursuz olurdu. Natsuo sadece çöpe atamazdı, Touya bu cevabı duysa birinin oradan bulabileceğine inanır ve çöpü mahvederdi. Bir şeyden kurtulmanın en iyi yolu onu yakmaktı, Natsuo bunu kabul etti. Yakmak ardında kanıt bırakmazdı. Natsuo mutfağa geri döndü ve çakmak aldı, ardından kalan külleri temizledi. Oda artık eskisi gibi iyi durumdaydı. Natsuo Touya'nın yanına gitti ama ağabeyi uyuyordu. Ardından Natsuo saate baktı ve oldukça geç olduğunu fark etti, temizlik zaman almıştı. Natsuo uyumaya gitti.

~~

Touya eve daha fazla katlanamıyordu, isterse her gün babasına karşı çıksın ama hiçbir şey değişmiyordu. Touya artık denemeyi bırakmıştı, tek istediği o adamı bir daha görmemek, sesini duymamaktı. Bu Touya her zaman evdeyken imkansız bir şeydi, o yüzden Touya daha önce hiç yapmadığı bir şeyi denemek istiyordu; Tek başına evden ayrılmak. Ama çok kuşkuluydu, ya kötü bir şey olursa? Ya panik atak geçirirse? Ama dışarısı evden daha kötü olamazdı, değil mi? Yıllarca eve ve içindeki yaşananlara katlandıysa dışarısı çok tehlikeli olmamalıydı.

Touya durdu, dışarıda ne yapılırdı? Fuyumi ve Natsuo ne yapıyordu? Bunu Natsuo'ya sorabilirdi ama dışarı çıkmak istediğini anlarsa yanından ayrılmazdı. Bu iyi olmaz mıydı? Natsuo gelene kadar onu bekleyebilirdi ve kardeşi yanında olursa sorun olmazdı ama Touya Natsuo'nun ona patlayacak bomba gibi bakmasını istemiyordu, bu bakışlar rahatsız ediciydi. Touya baskı altında hissediyordu ama o özgür olmak istiyordu. Touya tutsak değildi ama o zaman neden böyle hissediyordu? Touya bunu tek başına yapabilir miydi? Sadece birkaç adım ve bu evden ayrılabilirdi, sadece dışarıda biraz zaman geçirmek istiyordu. Ne kadar zor olabilirdi ki? Sonunda zaten eve geri döneceki, kardeşlerini terk etmeyi asla düşünmezdi.