2. BÖLÜM

229 116 13
                                    

Temiz havamı aldıktan ve koltuğuma geçtikten sonra ardından  bütün yolcularda yerlerini aldı. Tekrardan harekete geçtik.

Hemen yan tarafımda on dördüncü koltuk sanırım evet on dört olmalıydı hesabıma göre. Ponçik mi ponçik bir yaşlı çift oturuyordu. Bütün yılların yorgunluğunu kendi üzerlerinde taşımış fakat bu yorgunluk hayata olan sevinçlerini hiç götürmemiş aksine çocuk gibiydiler üstelik çok tatlıydılar.
Peki bana ne demeli ? Daha yirmi bir yaşında yedi düvel, üç kıta, beş denizin hükümdarlığını yapmış gibi tavırlar sergiliyodum. Bu tavırlarım değişecekti değişmeliydi. Gitmekte olduğum şehir, ortamı, hayatıma alacağım insanlar... İçimdeki kırlarda koşan Heidi' yi çıkaracaklardı bunu biliyordum. Hem ben Gazetecilik Bölümü öğrencisiydim ayrıca yapacağım meslek sosyalleşmenin de ötesinde değil miydi? Bunu tekrar tekrar aklımdan geçirmek beni mutlu ediyordu.

Tamamen karanlık çökmüş, bi çok kişi uyumuştu. Yan tarafımdaki enerjik çift bile. Bende biraz dinlensem iyi olacak dedim.
Sabaha doğru muavinin takır tukur ettiği servis yaptığı arabasıyla vicdan azabı gibi tepemde dikildiğini gördüm.

Muavin hemen yan tarafımdaki amcayla muhabbete tutuşmuştu.
 “Bizim tavuh bir yumurta yumurtlar bütün mehelle duyar, elin ati küheylan doğurur heç kimsenin heberi olmaz.
Ne tavuğu ne yumurtası derken şivesiyle kendime geldim. Muavin de bizdendi.
Amcadan sonra dönüp bana bakmasıyla ne alırdınız diye sormasına fırsat vermeden.
*Bi çay
* Teşekkürler. İnmemize ne kadar kaldı acaba ?
" Ahan da bi saat geder " diyip gülümseyerek geçti.
Annemleri arayıp haberdar edeyim derken...

Yasemin,  "WhatsApp geldik what sap        gideceğiz :)" grubunu oluşturdu
          
  Yasemin sizi ekledi
           
  Yasemin Özlem' i ekledi
            
  Yasemin Nergis'i ekledi

*Yasemin: Heyoo!
*Nergis: Üni başladığına göre bu grup şart oldu
*Aslı: Kızlar slm ben kurcaktım da unutuverdim. Thanks yaso ;)
*Özlem:Yalnız grubun ismi çok kıyak olmuş.Üni başlamadan böyle bi isimle grup açmak mı kral hareket :)

Kızlara ara vermem gerekiyordu. Bizimkilere haber etmeliydim.Annemi arayıp birazdan ineceğimi söyledim. Dayımın beni otogarda beklediğini söyledi Bi süre kadar dayımın tek yaşadığı evinde kalmayı düşünüyordum. Sonrasında okuluma yakın bir yurda yerleşirdim.
Sonunda yolculuk bitti. Dayımı uzun zaman görmememe rağmen hemen tanıdım. 1.85 boyu ve çevresindekileri kendine hayran bırakan kahverengi hareleriyle tanımamak imkansızdı.

" Dayıcım"
diye boynuna atlamaya çalıştım her ne kadar yetişemesemde.
"Gucurum, ne çok özledim seni" diye sımsıkı sarıldı.
Gucur; Bizim oralarda kısa boylu anlamına gelir ve bir tek dayım diyince kızmazdım.
Bavulumu aldığımız gibi evin yolunu tuttuk.

MERAKINA MEFTUNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin