Gözlerini kapladığı endişeden dolayı korkmaya başladım. Dayıma mı öcü görmüş gibi bakıyordu ? Tekrar göz ucuna isabet ederek bu bakışları nereye attığını anlamaya çalıştım. Evet dayıma bakıyordu. İyide bi insan tanımadığı birine neden böyle korkuyla bakar ki ?
" *Kızım iyi misin sen yaa ? " omuzlarından sallayıp kendine gelmesi için kadrajına benim girmemi sağlayarak önüne geçtim.
" İyi... iyiyim ben bir şeyim yok kalabiliriz hiç problem değil senin yanımda olman yeter. " nefes almadan cümlelerini sıraladı. Bu kızda gerçekten benden sakladığı bir şey vardı. Donuk bakmalar, aptal tavırlar ve çevresine attığı korku dolu bakışlar... Benden saklayamazdı. Şimdilik detaya girmemem gerektiğini düşündüm. Daha sonrasında zaten neler olup bittiğini soracaktım.
" * Dayıcım, arkadaşım Yasemin "
"Merhaba ben Okan , diye elini uzattı dayım. Yasemin az önce ki tavırlarına son gaz devam ederek sersem bi vaziyette dayıma donup bakıyordu. Elinin havada kaldığını sonunda farkederek " Yasemin " deyip elini çabucak çekti.
Yol boyunca hiç konuşmadan sadece arabanın camından dışarıyı izleyip, ara ara telefonunun açma kapama tuşuna basıyordu, birinden bir haber beklercesine. Sabır... Sabır... Sabır...
Eve geldiğimizde ısrarlarımıza rağmen aç olmadığını sadece dinlenmek istediğini söyledi. Dayım odasına çekildikten sonra bana ayırdığı kocaman oda ikimizede yeterdi diye düşündüm. Hem başka türlü gözlem yapamazdım. Bir dakika bile gözümün önünden ayrılmamalıydı. Duş alırsa belki kendine gelir diyerek zorla duşa koydum.
Duştan çıkana kadar yataklarımızı kurayım dedim. Çocukluğumuzda ki gibi bir yer yatağı. Bunu görünce yüzündeki ifadenin bi nebze de olsa değişeceğini biliyordum.
" Harika bir dost olduğunu söylemiş miydim ? " saçlarını kurulayarak içeri girdi.
" * Evet söylemiştin fakat tekrar tekrar duymak hoşuma gidiyo "
" O zaman sen harika bir dostsun " diye ekleyerek sarıldı.
Yataklarımıza girdikten sonra tuttuğum soru yağmuruna şemsiyesini açmış bi vaziyette hazırda bekliyomuş meğer. Aldığım tek yanıt " Çok yorgunum dinlenmeye ihtiyacım var yarın detaylı bir şekilde konuşuruz " oldu ve kapadı gözlerini.
Ben şimdi uyurmuyum? Benim gibi sabırsız, merak delisi bi kıza yapılır mı bu şimdi. Nasıl uyuyacağım ki.
Sonuç olarak aklımdan milyon tane senaryo kurup hiç bi yere varamadığım oldu. Sadece düşündüğüm tek şey başından kötü bi olay geçtiği ve bu olayı onun çok korkuttuğuydu.
Detaylı bir şekilde konuşmadan bi yere varamayacağımı anlayınca uykumun geldiğini farkettim. Gözlerimi kapadım uyuyayım bari derken...
" Biz bir şey görmedik. Hayır lütfen kimse bilmeyecek. Söz veriyoruz söylemeyeceğiz "
Yerimden zıplayarak ışığı açtım. Yasemin, metrelerce koşmuş gibi boncuk boncuk terler dökerek kafasını bir sağa bir sola götürüyordu. Başımın ucunda duran sürahiden bir bardak su doldurarak, seslenip uyandırmaya çalışmama rağmen hala aynı şeyleri tekrarlamaya devam ediyordu.
" Biz bir şey görmedik. Hayır lütfen kimse bilmeyecek. Söz veriyoruz söylemeyeceğiz "
Etkisinde kaldığı her neyse fazlasıyla ürkütücü gelmeye başladı. Bu kadar korkunç ne yaşamış olabilirdi ki bu kız ? Neler olmuştu ? Benden gizlediği şey neydi ? Başından ne geçmişti ?
Aklımda yine deli sorular...
