Ee gucur sen büyüdün de üniversitelere başlayıpta dayının yanına mı geldin ? "
Cevap vermeme fırsat vermeden. "Burda istediğin şekilde kendini geliştirmekte özgürsün tabi dayının denetiminde olmak şartıyla"
*Teşekkür ederim aslan dayım. Gerçekten bu şehirde istediğim hedeflerime bi tık daha ulaşabilirim değil mi ? "
"Tabi ki gucurum hayatının en güzel dönemlerini en güzel şekilde geçireceğine şüphen olmasın. Koskaca dayın var kızım yanında! " deyip gülümsedi.
Eve vardığımızda uyumak dışında istediğim hiçbir şey yoktu.
Dayım bi sürelik kalacağım odamı gösterdikten sonra daha yerleşmeden gözlerimi kapadım. Bu kadar rahat bi uyku çekmeyeli yıllar olmuş gibi hissediyodum.
Duş alıp dayımla bol bol hasret giderebilirdik. Duşumu aldıktan sonra memleketimde giyemediğim diz üstü günlük elbisemden birini giydim. İyiki annemi dinleyipte atmadım şu tatlı kıyafetlerimi. Bir elbise bile ne kadar degiştiriyor diye düşünerek kalçalarıma kadar inen bal köpüğü saçlarımıda at kuyruğu yaptığıma göre aşağıya inebilirim. Gelen mis kokuyla açlığımı tam anlamıyla hissetmiştim.
Aşağıya indiğimde televizyonun arkasında bir şeylerle uğraşan yabancı bi adam vardı. Dayımdan çok daha uzun, iri omuzlu ve sportif tarzıyla merak uyandırıyordu.
Dönüp bana bakmasıyla ne diyeceğimi şaşırdım. Uzun zaman onu gizlice izliyomuşum gibi bir izlenim verdim. Ciddi ve olgun bir tavırla
"Merhaba ben Emir, Okan'ın spor salonundan arkadaşıyım" diye elini uzattı.
*Merhaba memnun oldum Aslı bende. Dayım yok mu ?
" Okan! Küçük misafirin seni soruyor " diye kaba sesini olabildiğince yüksek tuttu.
Küçük değilim dayımla aramızda sadece 4 yaş vardı. Emir 'de dayımın arkadaşı olduğuna göre küçük demesi fazla saçma gelmişti.
Dayım mutfak önlüğüyle "Gel de dayına bi yardımın dokunsun " diye elindeki havluyla mutfaktan çıkınca dayanamayıp bi kahkaha patlattım. Emir' de ciddi bi kişiliği olmasına rağmen o da bana eşlik etmişti. Dayım nereye baktığımı tahmin ettiğinden önlüğüne bi göz gezdirdikten hemen sonra
"Dayıyla dalga geçilmez gucur, yeğenime kendi ellerimle yemek hazırlıyorum işte " diye kahkahasıyla ikimize katıldı.
Sofrayı birlikte kurduktan sonra o lezzetli yemekleri tatmaya başladık.
Dayım ile Emir'in yemek boyunca muhabbetleri futbol ve spor salonununa yeni kayıt yapan öğrencilerdi. Yemek boyunca hiç konuşmadım. Çünkü bana uzak konulara katılmak güzel değildi. Zaten bu lezzetli yemekleri sessizce yemek daha da güzelleştiyordu.
"* Dayıcım ellerine sağlık, bu kadar yemeği nasıl yaptın? Şaşırdım doğrusu "
" Afiyet olsun gucurum. Ee o kadar yalnız yaşıyoruz bi zahmet yapalım bi kaç çeşit "
dedikten sonra kanepeye geçtik.
Emir, yaklaşık bir dakika boyunca gözünü benden almadan
"Anlat bakalım gucur sen neler yapcaksın burada ? " diyip sessizliğini bozmakla kalmayıp sinirimide bozdu.
" *Aslı , adım Aslı. Burayı kazandım işte. İletişim fakültesi'nde Gazeticilik Bölümü öğrencisiyim."
Yüksek bi ses tonuyla karşılık verip, gözlerimi devirdim.
Bu tavrıma mutlu mu olmuştu anlayamadım fakat yüzünü bir tebessüm almıştı.
" Vayy be! Seni tebrik ederim "
dayımın bir an sadece susup ikimizin muhabbettini dinlediğini farkedince
"Hırslı bi dayının yeğenisin sen. Başarı haberlerin yakındır "
deyip dayıma yöneldi.
Merak mekanizmamın devreye girmesiyle tavırlarından anladığım kadarıyla dayımdan çekiniyor diye aklımdan geçirdim. Fakat çekinmesinin sebebini çözemedim. Önemli bir mevzu olmazsa bile aklıma takılan bi şeyi araştırmak, sormak hobilerim arasındaydı dersem yanlış olmaz.
