IV.
Saturday. Tanghali na ako nagising dahil tulad ng ilang gabi ko ay hindi ako makatulog. I don't know why but everynight I'm always like that. Nakakasawa na.
This the life I want. Alone. Silent. Whenever my Mom, Dad and Kuya is not around I feel like I owned myself yun bang parang malaya akong gawin lahat ng gusto ko.
Mostly, Im always at my room when they are here. Yes, Im not super close to them minsan nga ay hindi ako sumasabay sa pagkain at ang dahilan ko ay nag aaral ako para sa quiz bukas but sometimes they're just laughing, saying that, what is the purpose of what Im doing if hindi ko naman magawang mapakita sakanila na talagang mataas ako ni hindi ko nga daw malagpasan si Kuya.
Ngumingiti na lang ako kapag ganon. But they didn't know that I was just facing my tablet and doing some sketch. Noon pinopost ko ang ilang gawa ko sa internent kaya hindi na ako nagulat ng malaman kong alam nila Hazel ang tungkol sa bagay na iyon but I already stop doing that, hindi na ako nag dodrawing.
Pinagsilbihan ko ang sarili, pinagluto at kumain mag isa. Mamaya pang gabi ang uwi nila Mom and Dad. Nag punta ako sa kwarto at nag shower, sasaglit lang ako sa national book store para bumili ng ilang librong at gamit na kakailangin ko sa ilang subject ko.
-----
Nag umpisa akong hanapin ang ilang libro na hinahanap ko but something caught my attention. I bit my lower lip then I realize that I was walking toward where the materials for arts are located. Napabuntong hininga ako ng maramdamang parang gusto kong bumili ulit ng gamit para sa pag dodrawing. For sure my Dad will just freak out when he found out that Im starting to buy those things again.
Lalayo na sana ako doon ng may marinig akong boses na familiar mula sa aking likuran. Even though Im not facing him, I know who owned that voice.
"Akala ko ba hindi kana nag dodrawing?" He said.
"Nag hahanap lang ako ng ballpen." I lied.
"Weh? hindi naman diyan ang lagayan ng ballpen miss lost soul. Sa kabila pa." I'm dumb! He's right. This station is materials for drafting, painting and even drawing.
"Ah right I forgot." palusot ko pa.
"Hindi mo naman kailangang mag panggap na hindi kana interisado sa ganitong gabay." because of what he said I decided to look at him.
"What do you mean?" I asked.
He just show his carefree grin and acting like innosent.
"Wag kang magalit miss lost soul ah? gusto ko lang naman sabihin na sundin mo ang nasa puso mo at wag ang taong nakapaligid sayo." sinabi niya iyon na habang hindi nawawala ang mga ngisi niyang hindi nakakaasar para kasing normal lang sakanya iyon.
Napatitig ako sakanya dahil sa sinabi nito. I must admit that he's right again. Im starting to questioning his presence, bakit ba parang ang dami niya alam pag dating sakin? and not only him, also his friends.
"Pero hindi lahat ng gusto natin ay dapat masunod." I said before I left him there.
Pumunta na ako sa counter upang bayaran ang lahat ng pinamili ko pero nagulat pa ako ng may dalawang lalaking nag lapag sa counter ng napakaraming materials for drawing. Nangunot ang noo ko dahil nauna pa ito sakin.
"Grant dahan dahan naman kapag yang mga yan ay nasira bago natin mabili sisirain ko talaga buhay mo!" napalingon agad ako sa bandang kanan ko ng marinig ko si Hazel.
"Gabrielle ikaw pala yan!"
"Hi, Emma!" It looks like Zachary is not alone.
"Nakita mo ba si Zachary?" tanong niya.

BINABASA MO ANG
Lost Souls
Teen FictionGabriella Alcantara the girl who lost, weak, useless, trash, stupid, worthless, nothing, trying to prove herself to anyone, lack of selflove, comparing her to someone, separating herself from the others. She's hurt. She's left out in the dark. She'...