Mask In Me

Chapter 2: 'Believer'

It's so dark around the house. No one else is here. My screams are useless beneath this blanket.

'Take me, save me, and kill me now. I want to end this pain. I'm tired fighting alone papa, where are you? Can you please help me? Gusto ko na sumama sa'yo'. Iyak na pahikbi at tago. Hindi dahil sa takot ako. Pero ano ba ang laban ko? 'Di ako makakita masyadong madilim.

Then suddenly the frightening sound stopped. Tinignan ko kaagad yun sa kabila ng sakit na nararamdaman ko. At sa mga nanginginig kong kalamnan at tuhod. Nandun siya sa pagitan. I sighed in relief. Tumigil na.

"Angelica? Hey, it's kuya. Don't cry na. I'm here". He grabbed my right hand and pulled me. He hugged me tighter. At hinimas himas ang buhok ko. Tila pinapakalma ako sa ganitong sitwasyon.

" Ssshhhh.. baby girl. It's okay. Everything is fine."

'I guess I'm safe for now'.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sheena's POV (The Believer)

It's freaking monday. And guess what? August 9 na. Means 'pasukan' na naman. Yeah, welcome sa college life.

I pulled out my purse in my bag. Nagbayad na'ko for the 'coffee'. Oo nga pala nasa Starbucks ako. It's 5:26am in the morning. Tinignan ko ang binili ko. Sakto lang naman, tama sa bilang. Baka kase may magwala na naman pag nagkulang psh!

Naglakad na'ko papunta sa school. Maaga pa naman. 7am pa ang start ng class. Napatingin ako sa mga students na nakapajama pa at mga naghihikab papuntang stores, yung iba sa mall. Yung iba naman mga naka shorts at syempre 'di papatalo ang mga it girls na nakaporma at make up na pagkagising pa lang. Napailing ako nung nakita ang isang student na natutulog pa sa kotse niya. Lumapit ako dun sa lalaking natutulog sa loob ng kotse.

Kinatok ko muna yung windshield. Mukhang nagising naman siya sa katok ko. Nagulat pa nga dahil nanlaki ang mata niya ng makita ako. Ganun na ba ako kaganda para sa umaga? Hays. Sinensyasan ko siyang bumaba ng kotse. Mukhang na gets naman niya 'ko. Good boy.

Tinignan niya ko na parang nagtataka at mapupungay pa ang mga mata. Halatang puyat psh. Yumuko pa siya ng bahagya at bumaling ang mga mata sa paligid. "Ahm, a-ano po y-yun?". Bahagya ako natawa sa pinapakita niya. Sabi ko na eh nagulat siya sa ganda ko. Pero ang pangit talaga para sakin ng 'po'. Nagmumukha akong matanda eh.

"Nakita lang kita na parang pagod na natutulog dyan sa loob ng kotse mo. Ipapaalala ko lang sana na mamaya na ang start ng pasukan sa school na'to. I'm just reminding you. Baka kase 'di ka na magising kaya inunahan ko na." Biro ko pa na bahagyang natatawa. Kaso ang tungaw nanlaki ang mga matang nakatingin sakin. Tsk, natakot mo ata sheen hahahhahaha.

"Sige na, I'll go ahead. Here take this." Binigyan ko siya ng max na candy. May baon ako lagi nyan hhahhhaha. Pampagising lang ng diwa. Bangag ako palagi eh. "Ahm, 'di po ako kumakain ng ganito." Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"And why is that?" Napataas ang isang kilay ko duon ah hhahhhaha.

"Ahm 'cause it's cheap?" Nako not good, baby boy.

"It's not cheap promise magigising nyan ang pagkaantok mo. Kainin mo yan dahil kung hindi ako mismo ang gigising sa diwa mo" Nginitian ko muna siya at tinapik sa balikat bago umalis. Natawa lang ako kase napaawang pa ang bibig niya sa sinabi ko. Cheap? Psh pagkain din yun. Walang cheap cheap sa pagkain.

Nasa entrance na'ko ng school ng akbayan ako ng kung sino. Napairap ako sa hangin. Pabango pa lang alam ko na kung sino. "Aalisin mo kamay mo o babalian kita?" Inis akong napatingin kay luna 'the nerdy'. Tumawa lang siya at kinuha ang hawak ko na starbucks coffee kit na may lamang limang coffee. "Kanina pa kase kita iniintay eh, natagalan ka ata? Kunin ko na yung akin ah? hehehe." Kinuha niya yung favorite niyang mocha flavor. Tapos ay binalik sakin yung kit at nilayasan na'ko nakapajama pa ang gaga. 'Di man lang ako sinabayan pabalik ng dorm? Walang kwenta hays.