Ben İkra. Lise son sınıfım. En yakın arkadaşlarım İlayda ve Öykü. Bir villamız 5 arabamız 7 yalımız var deeeeerrmişim ... Tabiki şaka ...şimdi size neyimiz var neyimiz yok anlatmayacağım ...Arkadaşlarım bana ukala diye seslenirler ... Sebebi herşeyi çok küçük görmem ve her şeyi biliyomuş gibi konuşmammısş... Onlar zaten çok biliyor... Tabiki ben onlardan daha çok bilgiliyim...Kafama hicbir şeyi takmam... Babam da bana taktı bu aralar .3 yıllık ortağımızın oğlu ve benim arkadaşım olan birisiyle evlenecekmişim.Kücüklüğümden beri hep babamın hükümleriyle yaşadım ... Ama artık buna bi son vermeliyiz değil mi ... Babam hep paralarının işinin onurunun peşinde.benim duygularım halt etmiş zaten ... Anlıycanız baya bi zenginiz ama ben bu hayattan nefret ediyorum... Hayatı takmıyorum...Dersleri fazlasıyla kafamı veriyorum ve çok başarılıyım. Böylece hayattan uzaklaşiyorum... Hepside 85 ve üzeri... Hiç kardeşim yok çok yalnizim ... Neyse bu kadar tanitim yeter bidahaki bolümde görüşmek üzere...
Lütfen okuyun;
İlk bölümleri okuduğunuzda çok sıkılabilirsiniz çünkü ben bile sıkıldım. Ama sonraki bölümlerde eğleneceğinizi düşünüyorum. Şimdiden teşekkürler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Arkadaşımın Evi
RandomKitaptan bir kısım; ''Benimle laf dalaşına girmeyi bırak ve içeri gir!'' ''Girmessem nolur?'' ''Donarsın'' ''Donarsam nolur?'' ''Hasta olursun.'' ''Hasta olursam nolur? '' ''Ölürsün!'' dedi gözlerimin içine bakarak. ''Peki...Ona da tamam. Ölürsem no...
