" Zawgyi "
မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္ေနရတဲ့ ေတာအုပ္ကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းတစ္ခုကို ခ်လိုက္မိတယ္။
"အိမ္အေနာက္ဖက္မွာ စမ္းေခ်ာင္းေလးရွိတယ္
လူေလး ပ်င္းတဲ့အခ်ိန္ လမ္းေလၽွာက္ရင္း သြားၾကည့္ၾကည့္ေပါ့"
အေနာက္က အသံထြက္လာေတာ့ သူလွည့္မၾကည့္ေပမယ့္ ဘယ္သူဆိုတာ သိလိုက္တယ္
ဒီအိမ္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ အိမ္ေတာ္ထိန္း.
ဘိုးဘြားေတြလက္ထက္ကတည္းက ဒီအိမ္မွာ ေနထိုင္လာၿပီး
သူတို႔မိသားစု ၿမိဳ႕ကိုေျပာင္းေရႊ႕သြားေတာ့လည္း သစၥာရွိရွိ ဆက္လက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနခဲ့တဲ့သူ။
သူ႔ဆီက တံု႔ျပန္မႈတစ္စံုတစ္ရာမရေတာ့ သက္ျပင္းအသာခ်ရင္း လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။
ႏွလံုးေရာဂါသည္ျဖစ္သည့္သူ႔အတြက္ ဆိုးရြားလာေသာႏွလံုးကို အစားထိုးၿပီး အနားယူရန္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ နယ္ၿမိဳ႕ေလးမွာရွိေနသည့္ ဘိုးဘြားပိုင္အိမ္ႀကီးဆီသို႔ သူ႔မိဘမ်ားက ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကသည္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြ / သူငယ္ခ်င္း ဘာတစ္ခုမွမရွိဘဲ အိမ္ ႏွင့္ ေဆးရုံ ကိုသာ ကူးေနရေသာသူ႔အတြက္ မိဘႏွစ္ပါးမွလြဲ၍ လြမ္းေလာက္စရာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ပါ။
*************
ၿမိဳ႕ျပလို ကားသံ၊ ဆိုင္ကယ္သံေတြ မဆူညံဘဲ ေက်းဌက္ေအာ္သံေလးမ်ားႏွင့္ ႏိုးထလာရျခင္းသည္ သူႏွင့္က်င့္သားမရေသးေသာ္လည္း စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ ရွိျခင္းကိုေတာ့ ဝန္ခံရေပလိမ့္မည္။
သူမ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ေအာက္ဆင္းလာေတာ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းအဘမွ
"လူေလး ႏိုးလာၿပီဆိုရင္ အဘမနက္စာျပင္ထားတယ္ လာစားလွည့္"
ဟု ေခၚေနသျဖင့္ သူျပံဳးျပၿပီး ထမင္းစားပြဲဝိုင္းကို ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
မနက္စာစားၿပီးေနာက္...
"အဘ ကၽြန္ေတာ္ မေန႔ကေတြ႕တဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးဘက္ သြားမလို႔"
"အင္ သြားေလလူေလး အေဖာ္ေခၚသြားဦးမလား အိမ္မွာတူေလးရွိတယ္"
"ေနပါေစအဘ ကၽြန္ေတာ္လမ္းေလၽွာက္ရင္း သြားခ်င္လို႔"
"ေန႔လည္စာအမွီ ျပန္လာေနာ္ လူေလး"
စိတ္ပူေနသည့္အဘကို တစ္ခ်က္ျပံဳးျပရင္း အိမ္ေနာက္ဘက္ရွိ စမ္းေခ်ာင္းရွိရာသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။
**********
စမ္းေခ်ာင္းေလးဆီေရာက္ေတာ့ ထင္ထားတာထက္ သာယာေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးစီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးေပၚကို အုပ္မိုးထားတဲ့ ေမပယ္လ္ပင္ႀကီးက ရြက္ေႂကြေတြ ေရထဲမွာ ေမ်ာေနတဲ့ပံုက သူ႔ကိုတစ္စံုတစ္ရာ လြမ္းဆြတ္ေစသလိုပင္။
ေမပယ္လ္ပင္ေအာက္မွာထိုင္ရင္း လြင့္လာတဲ့ေမပယ္လ္ရြက္ကေလးကို ဘာရယ္မဟုတ္ ဖမ္းလိုက္မိတယ္။ လြင့္ေနတဲ့ေမပယ္လ္ရြက္ကို ေျမေပၚမက်ခင္ဖမ္းၿပီးဆုေတာင္းရင္ ဆုေတာင္းျပည့္တယ္ ဆိုတဲ့စကားကို သတိရမိေတာ့ သူတစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္တယ္။
အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ လြမ္းေမာဖြယ္ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို နားေထာင္ခ်င္တယ္လို႔ ဆုေတာင္းရင္ေရာ ျပည့္မွာလား သိခ်င္မိပါရဲ႕။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ထားပါဘဲ ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ အစျပဳခဲ့တယ္....
YOU ARE READING
" ခ်စ္ေသာစံကားျဖဴ "
Fanfictionေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ့္မ်က္ဝန္းကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္ရင္ထဲကစကားသံကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ေပးပါလား.......??
