Long Lost Treasure

Chapter 3

Our first day of class went well. Medyo nahirapan lang ako sa 'pag-introduce yourself' since mahiyain nga ako, some of my classmates laugh nung nagpakilala ako and also some of them ignored my presence.

"Kuya Sonny sunduin nyo na po ako" I just called him to pick me up since tapos na ang klase ko.

"Keisha okay ka lang ba dito sa parking? Or samahan na kitang hintayin ang driver mo?" tanong sakin ni Kyleigh.

"Hayaan nyo nayan, kaya nya na" sabat naman ni Jayceon.

"Yes I'm okay here, padating nadin naman si Kuya Sonny, you guys can go, salamat"

"You sure?" Kaiden said.

"Oo kaya ko na"

"Just text us kung may problema ha Kei, sige we're leaving na" Kyleigh sounds concern but I give her the I'm okay look.

Kung nagtataka kayo bakit sila magkakasama dahil po sa isang condominium lang sila nakatira, malapit yon dito sa school. Their parents suggested that for their safety and convenience. Sana all diba? Joke lang.

It's already 7pm nung nakarating ako sa bahay. Hindi ko inasahan na sobra palang traffic pag gabi lalo na't rush hour kaya ginabi nako ng uwi.

"Good evening Mom, Dad"

"Oh Kei, late kana yata? What happened? 8pm na" tanong ni Mom sakin.
"Sorry Ma, medyo late traffic po kase kaya ginabi ako, I will go to my room na po para makapagpalit ng damit"
"Osige bilisan mo, hinintay ka namin alam mo naman gusto ng Daddy mo sabay-sabay tayo tuwing dinner"

I quickly go to my room to change my clothes, ayoko na sanang kumain dahil napagod ako ngayong araw pero since dinner na at may rules si Daddy kailangan bumaba at kumain.

" Oh Kei how's school?" tanong ni Kuya. Tama lang din palang nagdinner ako dahil butter shrimp yung isa sa dish ngayon at favorite ko talaga to.

"Okay lang Kuya, mahirap po pero kakayanin, fighting!"
"Fighting ka dyan, kanina nga lang ginabi ka ng uwe" natatawang sabi ni Kuya, ganyan talaga yan laging bully pero mabait po yan pag tulog nga lang (:-D)

"Bunso, I and your Mom talked about this, para di ka mahirapan we will buy you a condo sa condominium nila Jayceon, so hindi masyadong hassle for you"

"Ayaw nyo na po ba ako dito Dad? Pinapalayas nyo na po ba ako?"

"Kei we're serious, we want you to focus on your study at hindi ka masyado mapapagod pag sa condo ka nagstay, don't worry every Friday night ipapasundo kita sa driver mo dito ka sa bahay ng weekends" Mom suggested.

"Ayoko po, okay lang po kahit araw-araw akong magbyahe ng malayo"

"No buts Kei, it's for your own good, mas convenient pa for your side, beside andun naman ang mga kaibigan mo specially Jayceon, I'll tell him to keep an eye on you, bawal boyfriend bukas pwede" pang-aasar ni Kuya.

I guest it's final, hindi naman sa ayoko lumipat sa condo pero siguradong mas malulungkot ako pag mag-isa sa bahay. But on the other side andun ang mga kaibigan ko sigurado akong hindi naman ako gaano malulungkot wag lang ako sungitan ni Jayceon.

Simula bata pa kami magkakilala na kami ni Jayceon. Kapitbahay namin sila dati dito sa village. Kung nagtataka kayo kung bakit hanggang ngayong college ay mahiyain padin ako it's because my dad told me when I was a kid na pag daw may taong mabait sakin bukod sa pamilya ko there is a possibility that the person had a bad intention sakin, kaya naging mahiyain at aloof ako sa mga tao. Nung mga bata pa kami pag may mga batang mabait sakin nilalayuan ko sila dahil alam kong masama ang intensyon nila sakin until Jayceon come, first meeting namin nuon nung nainvite ako sa birthday party nya at sya yung unang batang pinagkatiwalaan ko. Unang pagkikita namin nuon binato nya agad ako ng icing sa muka, binully dahil pangit daw ako pero masaya ako dahil alam kong mabuti ang intensyon nya sakin. Kaya sya yung una kong naging kaibigan. Weird right? Pero nung lumaki na ako sinabi sakin ni Dad na yung mga sinabi nya sakin nuon ay pananakot lang daw para di ako sumama sa mga taong mabait yun pala daw kukunin ako at ilalayo sa kanila, he told me to trust other people and gain new friends since napansin yata nilang si Jayceon lang ang kaibigan ko. Pero ewan ko hindi na yata naalis sa sistema ko yung 'pag mabait sakin may intensyong masama' kaya naging ganito ako ngayon.

PS: I'm so sorry for the slow update medyo busy po. Pero babawi po ako hehe. Feel free to comment and vote. Love youuuu💋

Pps: I dedicated this chapter to ate Rose Anne, thank you for supporting me. I'm blessed indeed.