chapter 2

204 2 0
                                    

Daley’s pov

Ik zit alweer een paar uurtjes gezellig met mijn moeder op de bank te praten over van alles en nog wat, als de deur opengaat.

‘Daley!’ schreeuwt Indy mijn zusje en ze komt mijn kant op rennen. Ik vang haar net op tijd op, voordat ze bijna viel.

‘Indy, wat ben jij vrolijk!’ zeg ik terwijl ik moet lachen om mijn kleine zusje. Nou ja klein is ze al niet meer.

‘Ja dat komt omdat jij hier bent’ Indy pakt haar ipad uit haar tas en zet hem aan. ‘Kijk Daley, iemand heeft een fan account van je gemaakt op Instagram’ zegt Indy en ze geeft haar ipad aan mij.

‘Wat gaaf zeg, ik ga hem straks even volgen als ik thuis ben’ zeg terwijl ik door de pagina heen scrol. Ik vind het echt heel leuk om te zien hoe ik word gewaardeerd door wild vreemde mensen en nu hebben ze zelfs een fan account voor me gemaakt.

‘Daley wat wil je vanavond eten?’ vraagt mijn moeder, die al in de keuken staat om te kijken wat er nog allemaal is.

‘Laten we lekker uit eten gaan. Er is vast wel plek bij de Griek hier in Meppel.’ Ik pak alvast mijn mobiel om te kijken of ik een nummer kan vinden. ‘Ik bel anders wel even’ zeg ik en loop de gang in om even te telefoonneren.

Gelukkig hadden ze nog een plekje vrij voor vanavond. Het was wel aardig vol al zei de man aan de telefoon, maar hij maakte een uitzondering voor me. ik loop de huiskamer weer in om het aan mijn moeder te vertellen. Maar dan komt mijn andere zusje ook binnen.

‘Heee Jade!’ zeg ik.

‘Heee Daley, ben je ook weer thuis…’ zegt ze en gooit haar tas in de hoek van de gang.

‘Ja vind je het erg?’ lach ik en trek haar in een knuffel. Ik hou echt van al mijn kleine zusjes en natuurlijk ook van mijn zus. Mijn oudere zus Esmee zie ik niet heel vaak, omdat ze voor haar studie in Leeuwarden woont en ik heb geen tijd om daar heen te gaan. Ik laat mijn jongste zusje los.

‘Jij spoort niet’ zegt ze lachend. En geeft me een stomp. Dan loopt ze door naar de deur. Ik loop achter haar aan.

‘Ja meiden we gaan vanavond uit eten, dus kleed je maar om in iets moois’ zeg ik hard zodat iedereen het kan horen.

‘Waar gaan we heen dan?’ vraagt Jade.

‘De Griek hier in Meppel’.

‘Ooh chill’ zegt Jade.

Julia’s pov

Iris en ik zijn nog even de stad in geweest en daar heb ik nog een lekker warm vest bij de Primark gehaald. Ik koop daar normaal nooit iets, maar dit vest moest ik gewoon hebben.

‘Mam, ik ben thuis!’ schreeuw ik door het hele huis als ik binnen kom.

‘Oke lieffie, het eten staat al klaar!’ hoor ik mijn moeder schreeuwen vanaf boven.

Ik moet vanavond vroeg eten omdat ik straks moet werken. Ik werk sinds kort bij de Griek in Meppel. Het is mijn eerste baantje en ik heb het er erg naar mijn zin. De baas is ook heel aardig en ik kan goed met hem opschieten. Snel eet ik mijn eten op en loop dan door naar boven om me om te kleden voor werk.

Als ik boven ben zie ik mijn moeder in haar slaapkamer staan.

‘Heee, mam’ zeg ik en geef haar een knuffel. Ik ben super trots op mijn moeder, omdat ze het zo goed doet. Ik weet dat ik het haar soms lastig heb gemaakt en nu nog heel soms, maar ik houd heel veel van haar. Na de scheiding van mijn ouders, was ik erg op mijzelf en luisterde ik naar niemand. Niemand kon tot me door dringen en daar had mijn moeder het toen heel lastig mee. Als ik daar nu soms aan terug denk, voel ik me schuldig, omdat zij juist degene was die het gezin bij elkaar wilde houden.

‘Ik hou van je lieffie en ik ben trots op je’ zegt mijn moeder terwijl we al even met elkaar aan het knuffelen zijn.

‘Ik ook van jou mam’ zeg ik en ik moet alweer bijna huilen. Maar daar heb ik nu even geen tijd voor, want anders mis ik straks mijn trein en dan ben ik ook gelijk te laat op mijn werk. ‘Mam ik moet nu echt gaan anders kom ik te laat’.

‘Ja schat natuurlijk, doe je we voorzichtig?’ vraagt mijn moeder bezorgt.

‘Ja mam. Ik ben elf uur klaar, sta je dan voor de ingang?’

‘Natuurlijk dan sta ik er’ zegt mijn moeder terwijl ze mij een kus op mijn voorhoofd geeft.

Ik zwaai nog een keer naar mijn moeder en dan pak ik mijn fiets. Ik moet echt opschieten anders moet ik met mijn moeder haar auto. Gelukkig heb ik mijn rijbewijs net gehaald, daar ben ik wel echt gelukkig mee. Nu kan ik lekker overal zelf heen, zonder dat ik mijn moeder hoef te vragen om me te brengen. Ik kom aan bij het station en ik heb nog twee minuten voor dat de trein komt, dus ik pak nog even mijn mobiel en kijk even op instagram en twitter. Ik plaats even een tweet.

@JuliaEvaBruinsX  op weg naar werk tot elf… J Keep smiling!

Dan doe ik mijn Iphone in mijn zak, want de trein komt eraan. Het is gelukkig maar vijftien minuten naar Meppel, dus dat valt mee. Ik zoek een plekje en zak lekker onderuit.

Daley’s pov

Ik heb me al even opgefrist en wachten op mijn moeder samen met mijn zusjes. We trappen buiten samen een balletje en dan komt mijn buurjongen ook thuis.

‘Heee vriend’ zegt Joey en stapt van zijn fiets.

‘Heee jongen, lekker laat thuis. Ben je zo druk met je opleiding?’ vraag ik aan hem. Joey is een goede vriend van me en we hebben vroeger veel samen gevoetbald. Hij is nooit verder gekomen in het voetbalwereldje en dat vind ik soms wel jammer, omdat hij echt super goed is.

‘Ja het is lekker druk, maar ik moet snel eten. Straks weer trainen! Ik spreek je snel weer’ zegt Joey en loopt dan verder om zijn fiets neer te zetten.

‘Ja is prima, snel weer even een middagje iets afspreken!’ zeg ik nog en hij speekt zijn duim op en is dan verdwenen.

Gelukkig niet veel later komt mijn moeder ook naar buiten. Op naar het eten, ik rammel van de honger.

We zijn net aan onze tafel gaan zitten, als ik naar de wc moet. Ik sta op en loop naar de toiletten. Als ik klaar ben loop ik terug, maar dan knal ik tegen iemand op. Snel kijk tegen wie ik net op knalde. Het is een meisje en ze is best wel knap als zeg ik het zelf.

‘Sorry mijn schuld, ik lette even niet op’ zeg ik snel tegen haar, want ik kan zien aan haar dat ze het niet al te leuk vind.

‘Maakt niet uit, maar mag ik er langs. Anders kom ik te laat.’ zegt het meisje zonder me aan te kijken en snel loopt ze langs me naar de deur van het personeel.  

‘Ja natuurlijk’ en ik doe een stap opzij. Ligt het nou aan mij of werd ze net heel erg rood toen ik haar aan keek of kwam het doordat ze haast had. Nou ja misschien zie ik haar straks nog, tenminste dat hoop ik wel…  

love is everything~ Daley Sinkgraven fanficWhere stories live. Discover now