chapter 5

181 2 0
                                    

Julia’s pov

Ik sta samen met Iris langs de kant van het veld en ik kijk naar een training van Daley en de anderen. Dan gaat ineens mijn telefoon. Ik zie dat mijn moeder belt. Ik neem rustig op.

‘Heee mam!’ zeg ik enthousiast tegen mijn moeder.

‘Hallo Julia, waar ben jij?’ vraagt mijn moeder. Ik schrik van wat ze zegt. Ik vertel haar gewoon dat ik op school ben, of heeft school haar misschien gebeld…

‘Gewoon op school, ik heb nu pauze. Wat is er dan?’ zeg ik maar tegen haar.

‘Julia niet liegen tegen mij, school belde mij net dat je niet op school bent vandaag en dat je wel heel vaak je ziek meld.’ Zegt ze en ik hoor dat ze heel erg boos is.

‘Ja klopt…’ zeg ik zacht. Ik weet echt even niet wat ik moet zeggen.

‘Ik vind het echt niet leuk van je, dat je niet eerlijk tegen me bent. We moeten straks maar eens even goed met elkaar praten. Ik wil dat je over een uur gewoon thuis bent.’ Zegt ze boos.

‘Ja mam, is goed.’ Ze ik dan maar.

Ik hang op en ik kijk geschrokken naar Iris.

‘Wat is er, wie was dat?’ vraagt ze.

‘Dat was mijn moeder, school heeft gebeld en ze is niet al te blij.’

‘Ooh en nu dan?’

‘Ik moet naar huis toe komen.. Zullen we maar gaan dan?’ vraag ik.

‘Nee hoezo, ik vind het hier net zo leuk. We kunnen toch nog even blijven kijken tot het einde?’ vraagt Iris. Ik zucht maar ik wil ook nog niet weg. Ik vind het juist zo leuk om naar Daley te kijken. Hij slooft zich helemaal uit, het is wel schattig.

‘Oke, we blijven tot het einde.’

Na de training komt Daley gelijk op ons aflopen.

‘Heee Julia en Iris, ik kleed me even snel om. Zullen we dan nog even de stad in gaan even iets drinken en eten?’ vraagt hij. Ik weet niet wat ik moet doen, want eigenlijk moet ik naar huis. Maar met Daley naar de stad, ik kan niet wachten. Ik doe het gewoon, alleen Iris gaat wel met me mee.

‘Heee Daley, ja gezellig wij wachten wel even binnen in de kantine.’ En ik lach naar hem.

‘Is goed, ik ben er over een half uur.’ Zegt hij en loopt snel door.

Iris en ik lopen de kantine in.

We lopen naar Daley’s auto. Hij had een witte Audi en hij was echt super mooi. Daley stapte in de auto. Iris ging achterin zitten en ik ging naast Daley zitten.

‘Mooie auto heb je.’ Zei ik om de stilte te verbreken.

‘Dankjewel, waar zullen we heen gaan?’ zei hij en keek me recht in mijn ogen aan. Hij heeft echt van die mooie bruine ogen, waar je in kan verdrinken.

‘Ik ken het hier niet echt goed, dus kies jij maar iets leuks uit.’ Antwoord ik op zijn vraag. ‘Of weet jij iets leuks Iris?’ vraag ik aan mijn vriendin.

‘Uuh nee sorry, kies jij maar Daley!’

Daley start de auto en we rijden richting het centrum.

We zitten alweer even in een gezellig tentje midden in het centrum. Daley heeft wel een goede smaak hierin, gelukkig maar. We zitten gezellig met z’n drieën te eten en we praten over van alles en nog wat.

‘Maar sinds wanneer voetbal je dan voor Heerenveen?’ vraagt Iris aan Daley.

‘Ik voetbal al vanaf mijn achtste bij de jeugd, maar ik ben nog maar net doorgebroken in het eerste.’ En hij lacht naar mij. Ik praat de hele tijd met Iris, maar toch lacht hij de hele tijd naar mij. Ik word er een beetje zenuwachtig van.

love is everything~ Daley Sinkgraven fanficWhere stories live. Discover now