Impetuous Passion

Ika-lima

Umuwi ako sa penthouse, siguro ay mamaya ko na haharapin ang galit ni Dad dahil sa hindi ko pag tapos ng mga paper work sa office.

I unlocked the door and get inside. I walked to my room as I loosen up the knot of my necktie. I sat on my bed and busy untying my shoelace when I saw Bree emerged from the bathroom, wearing nothing but her birthsuit.

Inangat ko ang tingin ko, pinanood sya habang mabagal na naglalakad papunta sa gawi ko. I felt a sudden heat invading my whole being----because of anger. Bree slowly massaging my back as she kissed my nape. Tinabig ko sya at mabilis na umiwas sa malalanding halik nya.

"Who the hell gave you the permission to enter my chamber? How many times do I have to fvcking tell you to leave me alone?" nanggagalaiti kong sabi, pero ni hindi man lang sya gumalaw sa kanyang pagkakaupo, nakataas lang ang kilay nya habang pinagmamasdan ako.

Marahas ko syang hinila, paalis sa kama pero nagpumiglas sya, nagpupumilit na halikan ako.

Marahas ko syang tinulak pabalya sa kama. "You fvcking want this, huh. I will give you what you want, you leech." mabilis kong tinanggal ang leather belt ko, hinila ko sya padapa sa dulo ng kama at walang anu-anong hinampas ng sintron ang pang upo nya. Mabilis namula ang parteng hinampas ko, hindi pa nakuntento kaya muli kong pinalagutok ang sintron sa kanyang likod.

Pinaghalong daing at sigaw ang pumuno sa buong silid. Puno ng pagmamadaling hinubad ang aking saplot at mabilis na pinasok ang akin mula sa kanyang likod. Inipon ko ang buhok nya at marahas na hinawakan, mabilis, marahas, at walang pakundangan akong umulos mula sa kanyang likod. Inabot ko ang kanyang dibdib at mariing nilamas. Hindi pa nakuntento kaya't paulit-ulit ko pang hinampas ng aking palad ang kanyang kanina pa mamula mulang pang upo. Pinag halong sakit at sarap ang maririnig sa mga daing nya. Makailang ulit pa syang nilabasan bago ko hinugot ang naghuhumigting kong kahandaan, mabilis syang bumangon at walang anu-anong sinubo sa kanyang bibig, taas baba, na may halong pagsipsip. A loud groan escaped my lips that brought an echo to the depths of my body until I felt my orgasm. Lumakad ako at humiga sa kama, marahil dala ng frustrations at pagod, ay nakatulog ako not minding Bree, who laid beside me.

I love you baby. Always take good care of yourself. I missed you.

Paulit-ulit kong naririnig ang boses ni Angelique, na para bang andyan lang sya sa tabi ko. Na parang hindi sya umalis.

Bumangon ako mula sa pagkakahinga, naramdaman ko ang mainit na brasong nakapulupot sa bewang ko kung kaya't inalis ko ito at tumungo na sa bathroom. Naligo at nagbihis ako then I stormed out from my house and drove off to my office.

"Good Afternoon, Sir"

"Good Afternoon, Mr. Sacramento"

Everyone greeted me as I walked through the cubicle. Tumango lang ako bilang sagot at pumasok na sa office ko, only to see my parents arguing over petty things.

"Kael, where have you been? I went to your house but you were not there. You should have called me" Mom said as she hugged me. Matapos kong magpaliwanag ay napanatag naman ang loob nya.

"You fvcking Idiot---" agad sinaway ni mom si dad before he went berserk. Marahang hinimas ni mom ang dibdib ni dad.

"Tumigil kana Ronaldo, alam mong walang mabuting idudulot yang galit mo" lumingon saakin si mom at nagsalita. "Like what your dad wants to say, we thought that, you must be needing a vacation. Your father will take over of everything for the meantime. You should rest, Kael. Use this vacation for you to fix yourself. Hindi pwedeng ganyang ka nalang habang buhay. Matanda na kami, ikaw nalang ang inaasahan namin. Ayusin mo ang sarili mo anak, huwag mong hayaan na mapunta sa wala ang lahat ng pinaghirapan ng pamilya natin.

Pagkatapos no'n ay lumabas narin sila.

Tinungo ko ang swivel chair, mariin kong pinikit ang mga mata ko habang marahang hinihilot ang pumipintig kong sintido.

~•~

Makailang ulit na ako ang nag lilinis sa mansyon. Hanggang ngayon kase ay umaatake ang rayuma ni Inay.

Hindi ako mapalagay, alam ko na hindi lang simpleng rayuma ang dahilan kung bakit gabi-gabi kong naririnig ang daing ni Inay, gusto ko man siyang ipatingin sa espesyalista ay hindi naman sasapat ang ipon ko.

Pinagpatuloy ko ang paglilinis sa kwarto. Naglalampaso ako nang marinig ko ang ugong ng sasakyan. Tinungo ko ang bintana at nakita ang isang itim na sasakyan na pumarada sa harap ng mansyon. Pinagmasdan kong bumaba ang isang pamilyar na lalaki, kung paano mag flex yung muscle nya sa tuwing binababa nya yung mga gamit nya. Pero anong ginagawa nya dito? Malamang, bahay nya to. Kaya titira sya dito. Sabat ng chismosa kong konsensya. Mabilis ko ring sinaway ang sarili ko.

Siguro nga ay titira na sya dito. Sayang naman kase 'tong malaking bahay kung wala naman tumitira.

Bumaba agad ako para sana salubungin ang may ari ng bahay, tinungo ko ang pinto at bubuksan na sana ng bigla nalang tumama ang isang matigas at mabigat na bagay sa noo ko, hindi ko matandaan kung gabi na ba pero ang daming bituin, paikot ikot sila. Sasawayin ko sana kase nahihilo na ako, ngunit bago ko pa man magawa ay bigla nalang nilamon ng dilim ang paligid.

~•~

Fvck, what was just happened? Sa pagkakatanda ko ay bubuksan ko ang pinto pero bakit may babaeng nakabulagta sa lapag? Binitawan ko ang mga dala ko at marahang sinipat ang babaeng nakikipag lips-to-lips sa lapag. Paniguradong buhay pa naman ito kaya, hinila ko nalang muna sya sa gilid at inakyat ang mga gamit ko. Babalikan nalang kita.

Nilabas ko ang mga gamit ko, maayos na sinalansan sa may closet at ng matapos ay naupo ako sa kama. Nilibot ko ang kabuuan ng kwarto, napakaaliwalas, siguro kung makikita ito ni Angelique ay maguhustuhan nya ito, ang nakakalungkot lang ay hindi na nya naabutan itong bahay na para sana saamin.

Paulit-ulit na nag eecho yung sinabi ni mom saakin. Na dapat ko na daw kalimutan ang nangyari, na mag move on na daw ako. Siguro ay susubukan ko, pero hindi ko maipapangako, ang hirap maging masaya, gaya ng paulit ulit na sinasabi nila. Ang hirap buuin ang sarili lalo na't kalahati ng puso at buhay ko ay nilibing ko kasama sya, nadurog nang iwanan ako ni Angelique.

The window to the balcony was open, allowing in a cool afternoon breeze that made the curtains sway as the ocean blew it's wind. It brings back a lot of memories. I close my eyes as I remembering those memories.

The ocean breeze made her dress move as if it was alive, and her pink dress swept across her body. Soft breeze carried a faint of familiar odor, but it was gone before I could open my eyes.

I miss you baby. I miss you Angelique. I always will.