Part10
___
តុក!តុក!
Jungkookគោះទ្វាបន្ទប់JungEy ទាំងបីអាល្អិតChimmyនៅក្នុងដៃ។
"មានការអីឬ??បងប្រុស!"JungEyសួរJungkookទាំងមុខស្លេចមិនចាញ់អាល្អិតChimmyប៉ន្មានទេ ខ្លាចJungkookវៃ🧐។
"ចូលទៅក្នុង បងមានរឿងចង់សួរ"Jungkookនិយាយហើយ បីអាល្អិតចូលទៅក្នុងបន្ទប់JungEy ដាក់អាល្អិតឲ្យអង្គុយលើពូក។
"Chimmyប្រាប់ថា អូនជាអ្នកប្រាប់ឲ្យគេវៃគ្នា តើពិតដូចគេនិយាយទេ??"Jungkookសួរនាងតូច តែដៃចាប់អាល្អិតមកពិតនិងខ្លួន ខ្លាចអាល្អិតរត់ ព្រោះខំប្រឹងរើចុះសម្បើមណាស់។
"អត់ទេ!! អាក្មេងរំអួយនេះហក់ទៅវៃគេទេ នេះបានខ្ញុំជួយចាប់ កុំអីហក់ទៅវៃគេទៀតមិនខាន"JungEyដោះសារយករួចខ្លួន តែមើលទៅមុខJungkookដូចមិនសូវជឿនាង ទើបនាងបន្ថែមមួយប្រយោគទៀត ឲ្យJungkookជឿឡើងស៊ុបតែម្ដង...
"ខ្ញុំទៅរៀនរាល់ថ្ងៃ មិនដែលវៃគ្នាឬបង្កររឿងជាមួយអ្នកណាទេ បងដឹង"JungEyបញ្ជេញទឹកមុខស្លូត គួរឲ្យអាណិតទៅបងប្រុសរបស់ខ្លួន តែប៉ិននេះ Jungkookជឿស្លុងមិនខាន។
"ពិតដូចJungEyនិយាយទេ??"Jungkookងាកមកសួររាងល្អិតវិញ។
"JungEyក៏វៃគ្នាដែរ"អាល្អិតchimmyតបទៅរាងក្រាស់វិញ
"មកពីយើងជួយឯងហ្នឹងហើយ ទើបចូលទៅវៃដែរ"JungEyស្រែកដាក់អាល្អិតទាំងភ័យ ព្រោះខ្លាចJungkookរករឿង។
"ឆឹស!! អ្នកណាឲ្យជួយ??"អាល្អិតchimmyនិយាយញ័រមាត់តិចៗ ភ័យមិនខុសពីJungEyទេ ព្រោះJungkookកំពុងមើលមុខគេ ដូចខ្លាបម្រុងហក់ត្របាក់ចំណី។
"បងអស់អីត្រូវសួរហើយ"ថាJungkookបីអាល្អិតចេញពីបន្ទប់JungEyទៅបន្ទប់របស់ខ្លួន គ្រាន់តែJungkookចេញទៅផុត នាងតូចJungEyដកដង្ហើមធូរទ្រូង ព្រោះJungkookមិនវៃនាង។
__skip__
មកដល់បន្ទប់ Jungkookបោះអាល្អិតទៅលើពូកមួយទំហឹង មិនថ្នមអីបន្តិច។
"ហ៊ឹក..ហ៊ឺ"អាល្អិតពេបមាត់យំ គេរើខ្លួន បម្រុងហក់ចុះពីលើគ្រែ តែរាងក្រាស់ហក់មកទ្រោងពីលើខ្លួនបានមុន។
"អ្នកណាបង្រៀនឲ្យនិយាយកុហក??"Jungkookឱនទៅថើបកញ្ជឹងករាងល្អិត ស្រូបយកក្លិនដែលជាចំណូលចិត្តរបស់គេយ៉ាងងប់ងល់។
