03.04.2016
Merhaba Günışığım,
Ömrünün son saniyesine kadar yanımda olduğun için teşekkür ederim. Gelinciklerin açtığını biliyor muydun? Senin için birkaç tane toplamak isterdim ama bunu şimdilik yapamam. Yine de senin için defterin son kullandığım sayfasına kırmızı bir çiçek çizeceğim. İlk sayfaya da ışıldayan bir güneş ve onun yanına da bir ay çizdim.
Kapıyı yumruklayan insanlara rağmen bugün içimde tuhaf bir huzur var. Önüne yıktığım dolap yüzünden açamıyorlar. Bu saatten sonra açmaya çalışsam ben de açamazdım zaten. Yıkmak kolaydı ancak onarmak çok zordu. Bu her konu için böyleydi. Bana seslenen doktoru dinlemiyorum çünkü artık ona ihtiyacım kalmadı. Nasıl mutlu olacağımı kendim buldum. Senin en sevdiğin kıyafetlerimi giydiğim için kendimi bayramlığını giyen küçük bir çocuk gibi hissediyorum.
Cümlelerim arasındaki anlam kopukluklarını görmezden gel lütfen. Çok heyecanlı olduğum için konudan konuya atlıyorum ve birbirine bağlayamıyorum. Bunca zamandır sen artık yanımda olmadığın için acı çekiyordum. Geçenlerde senin sonsuz olmandan bahsetmiştim hatırlıyor musun? Her şeyin düzelmesinin tek yolunun senin imkansız bir şekilde oradan çıkıp gelmen olduğuna inandırmıştım kendimi. Ama aslında çok daha mümkün bir yol vardı. Benim de seninle birlikte sonsuzluğa karışmam. Cevabın bu kadar basit olması ne komik değil mi? Belki de ben anlamada kıt olduğum için bunu keşfetmem bu kadar uzun sürmüştür. Artık üzülmeme gerek kalmayacak. Seni beklettiğim için darılma bana Günışığım...
Sevgiler, ayışığın
#
Pekala, sanırım bir konuşma yapmam gerekiyor. Bu kitap hakkında ne söyleyebileceğimi pek bilemiyorum aslında. Bendeki yeri bambaşka. Mektup tarzı kitapları okumayı hiç sevmem normalde ama birden aklıma gelen bir fikirle başladım yazmaya. Benim bu zamana kadar yazdığım hiçbir tarza benzemiyor bu kitap. Her satırın altında çok farklı anlamlar yüklü. Belki fark etmişsinizdir ama bölümlere küçük detaylar gizledim. Size ana karakterin yaşadığı duygu karmaşasını yansıtabildim mi bilmiyorum ama ben çok derinden hissettim. Yazarken kendi kendimi depresyona sokuyordum az kalsın. Durup durup "oy kıyamam ama ben sana yaaa." diyordum içimden. Karakterle o derece bütünleştim yani.
Benimle bu kitabın sonuna kadar geldiğiniz için teşekkür ederim. Sizin düşüncelerinizi de çok merak ediyorum. Benimle paylaşırsanız sevinirim...
Bari buraya da kitabı yazmayı bitirdiğim tarihi bırakayım.
8 Temmuz 2020.
Başka bir kurguda görüşmek üzere...
-h.i.p
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Some (good) times
KurzgeschichtenBu sıradan veya olağanüstü bir aşk hikayesi değil. Aşkın çok daha ötesinde paylaşılan bir sevgi bağı. Bazen ağlayacağınız, bazen ise yüzünüzde buruk bir gülümseme oluşturacak bir hikaye. En çok değer verdiği kişiyi kaybetmiş bir adamın girdiği yıkı...
