25.03.2016
Merhaba Günışığım,
Dün eve döndükten sonra biraz da annemin omzunda ağladım. Erkek çocukların ilk aşkı anneleri olur derler hep. Ama benim için sen her şeyden önce gelirdin. Bu yüzden düşüp dizimi kanattığımda bile anneme değil ilk sana koşardım.
Annemin yıpranmış sarı saçlarını , senin ipeksi sarı saçlarınla karşılaştırmak bile çok saçma. Hele kokun, daha önce de dile getirmiştim ama gerçekten eşsiz bir kokuya sahipti. Belki birçok insana tuhaf gelecek ama senin kokunu anne kokusuna tercih ederdim.
Yine de annem bana sarıldığında onu itmedim. Ara sıra onunla aramdaki tek bağ senmişsin gibi bir hisse kapılsam da kendime engel oldum. Bu aralar onun başına bela açmaktan başka bir işe yaramıyorum zaten. Her gün ağlamaktan gözaltlarındaki şişlik inmiyor. Onu ve babamı daha fazla üzmeye hakkım yok. Bu yüzden onlarla daha fazla vakit geçirmeye karar verdim...
Sevgiler, ilk adımı atan mahlûkat
#
-h.i.p
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Some (good) times
Kısa HikayeBu sıradan veya olağanüstü bir aşk hikayesi değil. Aşkın çok daha ötesinde paylaşılan bir sevgi bağı. Bazen ağlayacağınız, bazen ise yüzünüzde buruk bir gülümseme oluşturacak bir hikaye. En çok değer verdiği kişiyi kaybetmiş bir adamın girdiği yıkı...
