5

33 10 12
                                    


《We see a storm is closing in.
Pretending we ain't scared.》

《Συνέλαβαν τον Jefferson!》

   ΠΑΝΙΚΌΣ : Μια λέξη καλά υπογραμμησμένη στο λεξικό της ζωής μου με κίτρινο φωσφοριζέ μαρκαδόρο, σε μια σελίδα τσαλακωμένη που έχει ανοίξει τόσες πολλές φορές και πλέον κοντεύει να 
ξεκολλήσει.
  Μια κατάσταση που συχνά βρισκόμουν, που με έπνιγε, με κούραζε, με ρήμαζε. Με θυμάμαι αρκετές φορές να βρίσκομαι ξαπλωμένη στα πίσω καθίσματα του jeep του Mark, κι εκείνον να οδηγάει με μανία προς το κοντινότερο νοσοκομείο ή έστω φαρμακείο για την συνηθισμένη ηρεμιστική ένεση.

  Παρ'όλο που την μισούσα, ήθελα απεγνωσμένα μια - ή παραπάνω - εκείνη την στιγμή.

《Τ,τι εννοείς; Γιατί; Τι έκανε;》τους βομβάρδισα ερωτήσεις.

  Ο Kail είχε παρατηρήσει το τρέμουλο μου, κι είχε διακριτικά τραβήξει μια καρέκλα από το τραπέζι της κουζίνας για να κάτσω.
《Αχ, έχω ήδη πονοκέφαλο!》είπε κοροϊδευτικά, καθώς έτριβε το μέτωπο του.

  Οι αρχηγοί παρα-ήταν σοβαροί, περισσότερο από κάθε άλλη φορά που τους είχα δει. Τα βλέμματα τους μας βάζανε σε μια ζώνη άμυνας, κανείς μας δεν πλησίαζε κοντά τους.
  Δεν τους γνώριζα καλά- Λάθος! Δεν τους γνώριζα καθόλου, και φοβόμουν.
Δεν ήξερα ακόμα τι είχε συμβεί, ήθελα να μάθω ωστόσο;

《Ήμασταν στον δρόμο όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Λίγο αφότου το κλείσαμε, μας την έπεσαν τα σκυλάκια του Poison με τα αυτοκίνητα τους!》ο Noyah θυμήθηκε επιτέλους να εξηγήσει.

《Οι γαμημένοι, μας βάλανε σε μπελάδες χωρίς να θέλουμε να προκαλέσουμε κανέναν!》πετάχτηκε ο Geo, κι έπειτα μουρμούρισε διάφορες άλλες βρισιές.

《Το βανάκι εκτροχιάστηκε, παρασύραμε έναν περαστικό στο πεζοδρόμιο, οδηγούσε ο Jefferson...》συνέχισε ακάθεκτα ο αρχηγός.

  Με κοιτούσε στα μάτια, σαν να περίμενε από εμένα να δώσω μια μαγική λύση στο πρόβλημα, μα τι μπορούσα εγώ να κάνω;
  Ίσως σε κάποια παράλληλη πραγματικότητα, όπου δεν θα χρειαζόταν να προσποιούμαι την Lim Amethy και θα ήμουν η Crystalline Bom, μια απλή ντετέκτιβ που βγάζει τα προς το ζην, θα μπορούσα να βοηθήσω. 

《Γιατί σας το κάνανε αυτό;》ρώτησα σοκαρισμένη.

《Ας πούμε ότι, δεν τα πάμε και πολύ καλά με τους συγκεκριμένους!》ο υπαρχηγός άφησε έναν μακρόσυρτο αναστεναγμό στο τέλος.
Κάθισε στο μπράτσο του καναπέ κι από εκεί συνέχισε να παρακολουθεί την κουβέντα.

Δηλητήριο, Σκοτάδι & Σφαίρες. Where stories live. Discover now