Meftun / Nisbar

8.bolum

Voleybol antrenmanı bitmişti şimdide soyunma odasına gidiyoduk maçlara çok az kalmıştı daha sık çalışmamız gerek ve takımı gözden geçirmeliyim sanırım çok iş vardı "Nisa Nisa" diye bi ses geldi arkadan arkama döndüğümde ise murat bana koşarak geliyordu yanıma geldiğinde nefes nefese kalmış elimdeki suyu ona uzattım oda alıp tek yudumda bitirdi hayvan ya valla billahi hayvan "sen tam bi hayvansin" diyip omzuna vurdum omzunu ovusturup "al kırdın kirdin" dedi ve koridorun ortasında anirmaya başladım "üstünü değiştir gel senle bişey konuşcam" dedi kafamı salladım bi kaç gündür garip davranıyordu hemen üstümu değiştirdim ve yanına gittim elini omzuma attı ve yürümeye başlamıştık alısmistim Murat'ın bu davranislarina kentine gelmiştik ve bi yere oturduk bi kaç dakka geçmişti ne o konusmustu ne ben "hey dostum dökük artik" dedim murat ellerimi tuttu Hayır bu dusundugum şey olmasın neolur tam bişey dicektim ki "tam caprazimizdaki masada sarışın bi kız oturuyo onu seviyorum o beni sevip sevmedigini anlamak için sana yakın davrandim lütfen beni affet" dedi arkama baktım bu bizim siniftan banuydu yanında kimse yoktu etrafı test kitapları ile doluydu zaten utangaç ve asasyol bi kızdı asik surat ile ellerimize bakıyordu dokunsan ağlicak gibiydi murata döndüm "plotonik mi" dedim kafasını salladi "sizi tanistiriyim mi" dedim gozlerinde binlerce havai fişek patlamış gibi bana bakıyordu çok heycanlanmisti ayağı kalktım ve banunun yanina oturdum "selam ben Nisa" dedim oda "selam banu" dedi utanarak "senden bişey isticem" dedim bana kırgın gözlerle bakmaya başladı "kankam matematigi kötü benden ders vermemi istedi ama benim matematigim çok kötü bizim sınıfında en iyisi sensin sen verirmisin" dedim o ise bana sakinca bakıyordu tam bişey dicektiki "evet o benim kankam" dedim kız utanarak kafasını one eğdi "o kadar belli mi ediyorum" dedi ona gülümsedim "birbirinize yakisiyosunuz ama ağırdan al tamammi kız evi naz evi" dedim oda kafasını sallamisti "kagit kalem alabilirmiyim" dedim bana Defterinden yaprak ve kalem verdi numarimi yazıyordum "numarami yazdım buraya herşeyi anlat bana" dedim oda gülümsedi kız co...k utangaçti "bugün çıkışta murata matematik dersi kutuphanede" dedim ve ayağı kalkıp Murat'ın yanına gittim ve oturdum "bu gün çıkışta kutuphanede sana matematik dersi verecek" dedim o hale kıza bakıyordu ayağına vurup "o kızı üzersen karşında beni bulursun ona göre" dedim oda ayağını ovalayarak "büyüsün abla" dedi gülümseyip "heh yola gel böyle " dedim ve kentinden çıktım sınıfa doğru giderken birisi beni cekti ve beni duvarla arasına aldı bu barıştı onu korkusundan ve mavi gözlerinden tanınmıştım şuanda dip dibeydik burunlarimiz birbirine degiyordu nefeslerimiz birbirine karisiyodu gözleri dudaklarima bakıyordu "barış" dedim garip çıkan sesim ile "Nisa" dedi o da aynı tonla gosunden tutup onu itmeye başladım ama önümde bir hayvan olduğu için kimildamiyodu "benim gitmem gerek" dedim o ise oflayip anlini anlima yasladi ve direk gözlerime bakmaya başladı "herkese her konuda yardım ediyorsun niye bana yardım etmiyorsun herkesin yarasini kapatiyosun ama benim yarami kapatmiyosun üstelik sen actin o yarayı niye kapamiyosun ha niye" dedi ve duvara yumruk attı saskinlikla ona bakıyordum anlini anlimdan çekip elini aldım "seni aptal elin kanıyor beyinsiz ne bok..." devam edemedim çünkü barış dudaklarima yapismisti ona karşılık vermelimiydim Hayır veremezdim onun sevgilisi vardı onu itip tokat attım "hayvan herif senin sevgilin var beh" dedim ve koşarak sınıftan çıktım ve biraz ötede olan soyunma odasına gittim aynanın karsisina gectim ve dudaklarima dokunuyodum o beni opmustu beni...
Hayır hayır onun sevgilisi var Hayır onu sevemessin Hayır elimi yüzümü yıkadim

Tam odadan çıkarken ilk yardım çantasını gördüm salak kafam çocuğun eli kaniyordu ilk yardım çantasıni alıp o sınıfa gittim kapının yanına çökmüş öylece oturuyordu karşına geçtim ve kanayan elini ellerimin arasına aldım ve pansuman yapmaya başladım "sevgilim yok" dedi hic uslubumu boznadan ve ona bakmadan "Aycan şizofren mi? Geçmiş olsun" dedim o ise gülmeye başlamıştı kafamı kaldırıp gulumsemesine bakmistim gerçekten çok güzel gülüyordu zalim oğlu "niye bana yardım ediyorsun" dedi hemen gözlerimi kaçırdım ve pansuman yapmaya devam ettim "elini öyle bıraksaydim mikrop kapardin sapsal" dedim elini sario ayağı kakltim oda arkamdan kalktı "sizin diğer kızlar nerde" dedi "lale hasta oldu evde danlada" dedim ama devami gelmedi belkide gelemedi gözünden bi yaş yanaklarıma doğru suzuldu barış bana bakıp sarıldı "neoldu danlaya" dedi bozuk çıkan sesim ile "babasının ölüm günü bu gün sabah erken saatte gider gece geç saatlere kadar orda durur o babasına çok düşündü babası işten geldiginde bizi unutur babasıyla oynardi" dedim buruk bir gülümseme yüzümü ele gecirirken kapı bianda açıldı e bize saskinlikla bakan bi cemal can vardı yanıma geldi ellerimi tuttu ve "duyduklarım doğrumu" dedi kafamı aşağı eğip ağlamaya basladim ellerini yanaklarima koydu ve göz yaşlarımi sildi "neolur bana danla nin yerini söyle bak ben onun o durumdayken burda böyle duramam nolur söyle" dedi gözünden bi damla yaş akarken ona sarılıp "ne kadar güzel seviyorsun beh" dedim o ise ağlıyordu biraz çekilip göz yaşlarını sildim "adresi atarım ben sana şimdi".dedim ve telefonu çıkardım "sen bir tanesin" diyip anlamı öptü ve koşarak gitti bende yeri attım sanırım iyi bişey yapmıştım danlanin sevdiği adama ihtiyaçi vardı barış bana sarılıp "sen çok iyi birisin" dedi bende ona sarıldım bi kaç dakka öyle durduk "hadi kantine inip yemek yiyelim dersin yarısı zaten bitti" dedi ve elimden tutup beni kantine sürükledi