Asosyal Lisede

8- Olmadığım Kişi

Merhabaa. Yıllar süredir yoktum ama bir yorum ile geri dönmeye karar verdim. Hikaye aslında gerçek hayattan olacaktı ama değişti ve nasıl devam edeceğini ben bile bilmiyorum. Denemekten zarar gelmez. İlk bölümlere göz attım ve 4 5 sene önceki yazım yanlışlarım ile kalp krizi geçirdiğim için en kısa zamanda onları da düzenleyeceğim. Sizi seviyorumm ve bu bölümü @Belo_yello ya ithaf ediyorum.

Sabah kalktığımda boğazım ağrıyor ve halsiz hissediyordum. Gece üstümden tır geçmiş gibiydi. Komodinin üzerindeki not gözüme çarptı. Annem çok hasta hissedersem hastaneye gitmem ve okul için de rapor almam gerektiğini yazmış. Aslında bugün gitmemek daha iyi olurdu. Ben olmadan nasıl davranacaklarını merak ediyordum ve buna alışmalarını istiyordum. 'Hayır bu sefer istemiyorsun.' diyen iç sesimi susturdum ve anneme hastaneye gideceğimi ama önce biraz uyumak istediğimi yazıp uykuya daldım.

Çalan telefon sesine söverek uyandım, daha yarım saat olmuştu. Ağlamak istiyorum... Arayan Yağmur'du.

- Efendim Yağmur?

- Neredesin? Geç kalıyorsun canım.

- Bugün gelmeyeceğim hastayım.

- Yaa kıyamam geçmiş olsun hastaneye falan git bari.

- Sağ ol, gideceğim.

-Tamam canım ben kapatayım sen de dinlen.

- Tamam.

Soğukça cevaplar vermemi hastalığıma bağlamış olmalıydı... Uykuma geri dönmeye çalıştım ama uyuyamadım ve hastaneye gitmeye karar verdim. Lavaboya girip işlerimi hallettikten sonra giyinip gerekli eşyaları çantama koyarak çıktım. Aile doktorumuzun çalıştığı özel hastane uzak olduğu için annemin bıraktığı para ile taksiye bindim. Hastaneye gelince ücreti ödeyip indim ve giriş işlemlerimi yaptım. Sıramı beklerken sosyal medya hesaplarıma baktım. İsmim yanınca girip kontrol oldum. Bir iki tahlilden sonra ufak bir grip olduğu için bugünlük raporumu ve reçetemi alarak çıktım. Biraz daha iyi hissettiğim için eczaneden ilaçlarımı alıp tramvay ile dönmeye karar verdim. Eve geldiğimde kapıda birini otururken gördüm ve bir anda panikledim. Bahçe kapısının sesini duyan kişi kafasını kaldırınca onun Cenk olduğunu gördüm. Onun burada ne işi vardı ki?

-Hoşgeldin Cenk.

-Hoşbuldum Masal, ben kızlardan hasta olduğunu duydum ve sana bakmaya gelmek istedim. Umarım rahatsız olmadın.

-Ben çok şaşırdım sadece de okul var.

-Çoook sıkıcıydı ben de işe yarayayım dedim. diyerek şirince gülümsedi.

Acaba Cenk'e nasıl soğuk davaranacaktım ben?.. Kapıyı açarak Cenk'i de içeri davet ettim. Salona oturduktan sonra garip bir sessizlik olmuştu ki bu sessizliği midemden yükselen guruldamalar bozdu. Ben utançtan şekilden şekle girerken Cenk kahkaha atmaya başladı. Ona kötü bakışlarımı sunuyordum.

-Fıstık bana öyle bakma hahaha sadece komikti bir anda olması... Sanırım hastaneden geliyorsun ilaçlara bakılırsa, aç olman gayet normal.

-Evet. Kahvaltı yapamadım, şimdi bir şeyler hazırlarım ben.

-Hastasın sen, git yat. Ben de sana hasta çorbası yapayım ne dersin? Hem çorba olana kadar biraz kestirirsin.

-Sen zahmet etme ya nesquik ile geçiştiririm. Hem sen de yersin belki, diyerek kıkırdadım.

-Olmaz fıstık onunla ne kadar doyacaksın da ilaçlarını içip iyileşeceksin. Bana birkaç malzemeyi göster ve git uyu hemen. Saat 11 oldu bile.