Kabanata 5

38 3 0
                                    


Curt Ramirez

"Oy pre gusto mo labas tayo? Wala naman tayong prof eh" sabi ni Troy na kanina pa atat lumabas sa klase

"Chill pre, baka dumating ang prof baka ma'mark absent tayo" umiling-iling na lamang siya.

"Kahit kailan apakagrade conscious mo katulad ng kapatid mong si Cassandra, no wonder you're a family of successful professionals" sabay tap sa balikat ko.

I know. People say that we're a perfect family. We have the wealth. My both parents are indeed professionals. And of course, me and Sandra are family-oriented type of children even if minsan tutok sina papa sa pagkadaming business trips.

We can't blame them, it's for our future anyway.

Halos 30 minutes na kaming naghihintay at wala pa ding prof na dumadating. Yeah, I'm second year Engineering student. That's why masyado kong tinitake seriously ang studies ko. Para na rin maging good influence kay Sandra.

"Hoy Mike! Ano? Hindi pa ba tayo uuwi? Halata namang wala si prof eh!" pagmamaktol na ni Troy.

Halatang gusto ng magiinom sa bar. Tsk!

But I can't join them isusurprise ko pa si Maddy. It's our first anniversary so I can't miss this thing. Habang nag-aayos ay nakatanggap ako ng text message galing sa girlfriend ko.

Babe Maddy

Curt, let's have a talk. Meet me at the coffee shop.

Nabigla ako tuloy, wala man lang babe? Or even a greeting na anniversary namin ngayon. How can she forget about it? Siya pa na masyadong detailed type of girl. Well, she's on the other side building since she's taking up BS Accountancy course.

Maddison Philip. The girl of my dreams since we're freshmen.

Yeah, I know corny ako don sa 'girl of my dreams' but it's true.

For sure mauuna na siya don sa coffee shop since ganun talaga siya, ayaw niyang nali'late sa kahit anong meetings. I hurriedly put my things on my bag because I plan of buying flowers on the shop near the university for our anniversary.

"Sige, pass muna ako Troy" at lalabas na sana ng classroom.

"Wait, Curt! Pare naman tuwing nag-aaya kami ay lagi ka na lang wala. Kailan mo ba kaming pagbibigyan na barkada mo?"

tugon nito na para bang nagmamakaawa pang sumama ako. Mukha tuloy ulol tong ugok na to.

"Ano ka ba Troy? Have you forgotten? Anniversary nila ni Maddy tapos aayain mo yung taong uminom" pagtatanggol sakin ni Alice, the only girl on our group of friends.

"Oo na. Alam ko naman iyon, hindi po ako makakalimutin Ms. Alicia Ferrer" sus, ansabihin ng ugok na to makakalimutin talaga siya.

Pagdating talaga kay Alice napapatahimik niya tong si Troy. Kaya dali-dali na kami lumabas ng university dahil may dadaanan pa nga ako.

"So what's your plan, dude? Anniversary niyo ngayon" tanong ni Alice.

Actually, hindi talaga ako nakaprepare. Dapat nga isusurprise ko siya kasi this is our first anniversary but then nakisabay pa tong Midterms kaya wala talaga akong naasikaso. I know Maddy would understand since parehas kaming may Midterms this week.

"Oo nga lover boy, hahaha. Pero may ibibigay ka ba sakanya? Alam mo namang nag Midterms sayo, at masyado kang tutok sa studies" Mike is right. Wala nga talaga akong pasurprise kay Maddy, yung flower na nga lang na bibilhin ko sa shop.

"Oh ayan." Sabay abot ni Troy sakin ng isang jewelry box, well hindi yung mamahalin. Yung less than thousand pesos ang price. Haha

I got shocked. Kahit kailan savior talaga tong barkada ko. Akalain mo sila pa mismo bumili ng regalo cause they know na makakalimutan ko.

Unspoken TruthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon