Benim Masalım

-1-

Siz bölümü okumadan önce şunu söyleyeyim ilk bölüm olduğu için bazı şeyleri bilgi vermek amacıyla biraz uzatmış olabilirim :d ama diğer bölümler daha heyecanlı olacak :)
.
.
.
"Yanağıma aldığım darbeyle afallamıştım bu kadarını beklemiyordum,kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu.En değerlim olan bu insan niye bana anlayış göstermiyordu ben onun için her şeyi yapabilecekken o niye hep kendisini düşünüyordu? En önemlisi biz bu hale nasıl gelmiştik"

Aylar önce
Hevesle Begüm'ün yanına koşuyordum bütün dönem deli gibi çalışmıştım ve şimdi emeğimin karşılığını almıştım gururla 97 ortalamayla aldığım takdir belgesini Begüme gösterecektim sınavlar başlamadan önce iddiaya girmiştik kim daha yüksek not alırsa diğerine güzel bir yemek hazırlayacaktı küçük bir şey,evet ama Begüm asla ders çalışmıyordu ve yemek yapmaktan nefret eder bu yüzden onu hırslandıracak bir şey yapmam gerekiyordu sanırım işe yaramıştı da o da benim yanıma gelmek için koşuyordu "İlaydaaaa ortalaman kaç?!" "Şimdiden mutfak önlüğünü bağlasanız iyi olur Begüm hanım" "Hadi ordan be,söyle hadi meraklandırma" onu kızdırmayı çok seviyordum ama şimdi uzatmaya gerek yok bende onun ortalamasını merak ediyorum
"97 senin kaç?"  Dudaklarını büzüp konuştu "Yaaaaa hayır benim 95 sanırım bu akşam sana ziyafet var"  "Bu akşam olmaz bize geliyomuşsunuz annem aradı az önce bir de başka birileri daha var galiba misafir falan bir şeyler dedi anlamadım" "Ayy belki yaşıt oğlu falan vardır" bu kız beni deli ediyor! "Of Begüüm,hadi çantanı al sınıfından,bir an önce Rüzgarla Masalı bulup gidelim"  "Rüzgar deme bana lütfen ya bi gün elimde kalcak bütün gece gitar çaldı sus dedikçe inadına devam etti en sonundada kavga ettik" Bir şey demeden sadece gözlerimi devirdim ve arkamı dönüp sınıfa doğru yürüdüm

Rüzgar Begüm'ün ondan 1 yaş küçük kardeşi ve sürekli kavga ediyorlar artık ben bile dinlemekten bıkmıştım.Çantamı alıp kardeşim Masala onu okulun önünde bekleyeceğime dair bir mesaj attım saniyeler sonra aramıştı "Abla Rüzgarların provası var okulda sen de kal izle dedi onunla dönerim olur mu?" Masal ve Rüzgar da Begüm ve ben gibi çocukluk arkadaşıydılar her ne kadar Masal ısrarla en yakın arkadaşım dese de içten içe Rüzgarı sevdiğini hissediyordum bunu onunla açık açık hiç konuşmamıştım belkide konuşmalıyım diye geçirdim içimden ve ardından cevap verdim "Direk bize gelin onlarda bizde yemekte olcakmış zaten" "Tamamdır görüşürüz" "Masal geç kalmayın" "Peki anne" dediğinde kıkırdadım yanımda olmasa bile göz devirişini burdan hayal edebiliyordum

O sırada Begüm yanıma gelmişti bile.Ben eşit ağırlık o sayısal olduğu için sınıflarımız farklıydı 17 yıllık hayatımız boyunca ilk defa bu sene farklı sınıflardaydık alışmak fazlasıyla zordu ama ilk dönemi bitirmiştik bile "Babamla konuştuk sizinkiler şirketin avukatını ve ailesini çağırmış yemeğe hep birlikte yiyecekmişiz"  "Ailesi mi! Of bak sana akşamın özetini geçeyim kesin çocuğu falan vardır bizi yemekten sonra onunla birlikte benim odama postalarlar kimse konuşmaz  aşşşırı gergin bir ortam olur" yeni insanlarla tanışmaktan nefret ediyordum fazlasıyla utangaç biriyidim ve konuşcak konu bulamıyordum ama Begüm benim tam tersim "Saçmalama ya bence eğlenceli olur hem yeni arkadaş edinmiş oluruz" "Sen öyle san" dedim ve eve kadar sessizce yürüdük.

Anneleremiz çok yakın arkadaştı hani şu yedikleri içtikleri ayrı gitmiyor türünden yakın arkadaşlar dolayısıyla ev alırken yakın olmaları için aynı siteden hatta  birbirine çapraz evler almışlardı Begüm'e "1 saat içinde hazırlan gel noluur onlardan önce siz bizde olun beraber karşılayalım" "Daha duş alcam kıyafet seçicem makyaj yapcam asla 1 saatte gelemem"   "Duş al kıyafet seç makyajını bizde yaparsın" Dış görünüşüne çok önem veriyordu ben ise o kadar önemsemezdim "Hmm bakarız" dedi ve arkasını dönüp gitti Gıcık diye bağırıp eve girdim
                            ~~~~~~~~~~~~
Begüm söylediğim gibi 1 saat sonra bize gelmişti şimdi oturmuş benim ne kadar özensiz olduğumdan ve hiç makyaj yapmadığımdan şikayet ediyordu "Sus artık Begüm cidden gına geldi ne çene var sende ya" "Bende seni çok seviyorum canım benim" dediğinde elindeki beyaz elbiseyi bana doğru sallıyordu "İlayda bunu giy çok yakışır hadi bak pantalon tişört nereye kadar" itiraz etmeye devam edersem 1 hafta boyunca beynimi ütüleyecekti "Giyersem suscaksın dimi" "Onu giyip çok çok az makyajda yaparsan susarım" sessizce başımı salladım ve dediği elbiseyi giydim beyaz omuzları açık dizimin hemen aşağısında biten hoş bir elbiseydi aslında.Ona doğru döndüm yüzünde memnun olmuş bir gülümsemeyle bana bakıyordu "İlayda sen gerçekten salaksın şu fizik bende olsa varyaa" dediğinde kıkırdadım ve o da beni omuzlarımdan tutup makyaj masasına oturttu kendimi korkarakda olsa Begümün ellerine bıraktım.