Chapter 4
Lexxie Art's POV
"Okay class, dismiss." sabi ni Ma'am History bago lumabas ng classroom namin at bigla naman kong nagising sa mahimbing na pagkakatulog ko. Potek. Ang antok talaga e.
Nagtataka siguro kayo dahil hindi ko alam ang pangalan nya? Tsk. Hindi ko kase gawain un at tulad nga ng sinabi ko noon, "I don't waste my time on things that don't interest me." Atsaka di ko sasayangin ang oras ko para lang alamin ang pangalan nya. Like duhh!
Nagising lang naman ako dahil ginising ako ni Kathie dahil mag uuwian na daw. Kung di ko lang sana sya nakilala agad e makakagat ko sana sya dahil sa biglaan nyang paggising sakin. Sya ung bagong tranfer samin at sa akin sya pinatabi ni Ma'am History para hindi na daw ako mag ingay. Duh! Hindi nga ako nag iingay sa klase, tinutulugan ko lang. Boring kase nang lesson e, dagdag mo pa ung nagtuturo.
"Lexxie, Lexxie it's time to go home na. Sabay na tayo?" napalingon naman ako kay Kathie habang isinasakbit nya ang bag nya sa likuran nya at kinuha nya na lahat ng libro sa desk nya.
Natitigan ko naman sya. Hmm... okay naman sya. Matangos ang ilong, medyo singkit ang mga mata, manipis ang labi na rosy pink ang kulay tas petite, maputi kaso balbunin pero ayos lang tapos sexy pa. One definition to describe her... gorgeous. Pero back to reality.
"Uhm... hindi na Kathie. Mauna ka na. I have something to do pa." pagkatapos ay ngumiti ako.
"Ahh... osige bye for now Lexxie. See yah!" Pagkatapos ay tumayo na sya at ay naglakad na palabas ng room saka kumaway muna sakin. Ngumiti na lang ako dahil wala naman akong gana para kumaway pabalik dahil sobrang inaantok pa talaga ako.
Hayy. Kung tumulog kaya muna ako? Sige na nga, tutulog na muna ako. Wala na naman akong ibang gagawin e. Tsaka andito pa si Kimizein. Magkaklase kase kami sa subject na 'to, samantalang sina Serapylle e Math ngayon ang subject. Pinikit ko na ulit ang mga mata ko at handa na sanang matulog ulit ng may tumapik sa balikat ko. Pagtingin ko kung sino e si Kimizein pala.
"Hoy, uwian na!" sabi nya habang tinatapik ako.
"Tsk. Alam ko. Lumayas ka nga dito. Wag mo 'kong istorbohin. Kitang natutulog ung tao e." asik ko sabay hawi ng kamay nya na nakahawak sa balikat ko. Pero hindi nya pa rin ako tinigilan.
"Gumising ka na kase!" pagpupumilit pa nya.
"Ayoko! Bakit ba ang kulet mo?"
"Gaga ka ba? Did you forget your punishment?"
Bigla naman ako napamulat dahil sa sinabi nya. Oo nga pala noh! Nakalimutan ko!
"Uh... n-ngayon na ba yun?" napa roll eyes naman sya sa itinanong ko saka nameywang pa na parang sinasabing 'ay-ulyanin-ka-na-girl?'.
Napabuntong hininga naman ako. "Oo na, oo na. Tsk. Di ko naman nakalimutan e. Sadyang inaantok lang talaga ako." sabi ko saka bagsak ang balikat na tumayo at kinuha ang bag ko saka naglakad na palabas ng room papunta sa kanan.
"Teka! Lexxie! Where are you going? The canteen is on the left side not on the right side!" sigaw nya pa sakin na akala mo naman ay nasa kabilang bundok ang layo ko sa kanya.
Napatigil tuloy ako saglit saka sya tiningnan. "Tch! Oo na! Don't shout!" sigaw ko saka nagmartsa papunta sa left side ng building. Pagkatapos ay narinig ko ang malakas na pagtawa nya dahil sa kagagahan ko. Tch! Walanghiya kase kita namang inaantok pa ako e. Tch! Makaalis na nga!
Kimizein's POV
Yessss! Sa wakas nagka 'POV' na din ako! Whahahaha! Laughtrip talaga e! Hahahahaha! Kaya lang naman ako tumatawa dahil sa kagagahan ni Lexxie kanina.
Mamali ba naman ng direksyon kung saan sya exactly pupunta? Hahahaha! Minsan talaga may pagkaloka loka un, mas malala pa ata ang tama non kesa sakin e. Napailing iling na lang ako saka isinakbit na sa bag ko saka nagpasya ng lumabas ng room. Ako na lang pala ang naiwan. Shocks! Baka may mumu pa dito! Nakakatakot! Makaalis na nga!
Tahimik lang akong naglalakad sa hallway ng bigla akong mapatalon sa gulat nang bigla may nagvibrate sa bulsa ng paldang suot ko. Pagkuha ko sa cellphone ko e tumatawag pala si Cexxyl. Ano na naman kayang kelangan ng loka lokang 'to? Sinagot ko na ito saka itinapat sa ears ko.
"Kimi, where are you? Kanina ka pa namin hinihintay nina Flevvie here at the entrance. I thought sasabay ka samin pauwi?
Nanlaki naman ang mga mata ko. Oo nga pala! I have no sundo ngayon dahil hindi ako masusundo ni Kuya kaya sasabay ako kina Cexxyl pauwi!
"Oo nga pala! Alright, alright. I'll be there in a minute. Wait for me!"
"Okay, okay. Bye bye!"
"Bye!"
Pagkatapos ay ibinaba ko na ang call saka nagmadaling bumaba sa third floor. Dire diretso lang ang pagtakbo ko pababa sa hagdanan hanggang sa may first floor ng bigla akong mapadapa dahil sa sobrang pagmamadali.
Shemay! It hurts! There's blood on my tuhod! I tried to stand up pero napaupo lang ulit ako. Shems! Pilay na ata to?! Noooo! Tatawagan ko na nga lang si Cexxyl. Magpapaalalay na lang ako. Ano ba kaseng katangahan yan Kimi? Umupo na lang ako dun at tatawagan na sana si Cexxyl ng biglang may tumawag sakin.
"Hey miss okay ka lang?"
Napaangat naman bigla ang tingin ko. And oh he's one of my classmate. Tiningnan ko naman sya mula ulo hanggang paa. Sya pala ung captain ng basketball team namin dito sa school. As far as I know, Rylan ang pangalan nya who would have thought na makikita ko pala sya dito? I sighed and look at him again.
"Ahm bulag ka ba? Di mo ba nakikita tong sugat sa tuhod ko? Sa tingin mo ba okay lang ako? Huh?" sarkastiko kong sagot saka inalagay ang phone ko sa bulsa ng palda ko.
Bigla naman syang napatawa kaya inirapan ko sya. What's funny? Is there something funny about what I just said?
"Chill lang miss. Nababawasan ganda mo e. Look, I was just trying to help." ngisi nya pa sabay abot ng kamay nya sakin.
Sandali kong tiningnan ang kamay nyang nakalahad sakin at tsaka sya tiningnan ulit.
"Magpatulong ka na Kimi. You can't stand up by yourself right? Hayaan mo na. Wag ng maarte. Besides, he has the looks. Ano pang iniintay mo? Gora na to!" napailing na lang ako sa naisip ko.
"Miss?" tanong nya pa ulit habang nakalahad pa rin ang kamay sakin. Wala na tuloy akong nagawa kundi kunin ang kamay nya at magpatulong sa pagtayo.
"Wait, you have a wound. I'll take you to the clinic." giit nya pa sabay hila sakin but I resisted.
"Hoy anong clinic? Ang OA mo naman! Galos lang to noh! It's not some
Pinagpatuloy ko na lang ang paglalakad ko papunta sa cafeteria habang nakayuko. Tch! Nakakainis! Bakit ba kase kelangan pa akong paglinisin ng cafeteria? E ang lawak lawak non, kaya pano ko un matatapos ng ako lang mag isa? Dapat kase nagpatulong ako kina Serapylle.Kaso sabi naman nila bawal daw un, kelangan ako lang daw. Tch! Pag sila ang nagkaroon ng punishment hindi ko rin sila tutulungan! Bwahahaha! Napangiti ako sa idea na naisip ko. That's right! If they were given a punishment, I will not help them too! Yeah! Tama! Talino mo talaga Lex--
"Ouch!" bigla naman akong napaupo sa semento dahil may biglang bumunggo sakin.
YOU ARE READING
My Stone-Cold Tutor
Teen FictionShe is Lexxie Art Xyvein. Mula sa isang mayamang pamilya na may malaking kompanya. Isa syang spoiled brat na hindi nag seseryoso sa pag aaral. Well, hindi naman talaga sya ganon noon. Kaya nga nagtaka ang mga kaibigan nya dahil sa biglaang pagbabago...