Dahil May Isang Ikaw

Chapter 2 pt3

There, a silhouette of a man. His body racking in turmoil. Dahil nasa madilim na bahaging iyon ng verandah hindi niya matukoy kung ano ang totoong nangya yari dito.
Ang tanging naa aninag lang niya ay tila sapo nito ang dibdib.

Naman! baka ina atake na ito sa puso. Bagamat wala siyang narinig na balitang may karamdaman ito.
Bukod pa sa maganda ang panga ngatawan nito hindi mo aakalaing may sakit ito.

His body is perfection for her. Sinewy muscles that represents how strong and honed he is because of the work he do inside the farm. Kung ang ibang lalake ay nag tatagal sa loob ng gym upang makamit ang ganuong perpektong uri ng panga ngatawan ito ay hindi. Huwag nang banggitin pa ang magandang mukha nito.

Yes, a beautiful face. The masculine version of the late Amirose Araullo. Hindi lamang mabait higit sa lahat ay napaka ganda ng yumaong Ina nito. Marahil dito nagmula ang taglay na karisma ng binata. 

“Sir,..! Ayos lang po ba kayo?!.. napabilis ang pag lapit niya rito. Hinawakan niya ang balikat nito at pilit niyang iniharap sa kanya. Napaluhod pa siya sa tabi nito.
Para lamang magulat sa biglaang pagbaling nito sa kanya. Pilit niyang ina ninag ang mukha nito para lamang mabatid kung ano ang idinadaing nito.

“W-hat?..!” … basag ang tinig na lumabas mula sa mga labi nito. Ang mga kamay nito ay mahigpit na humawak sa magkabilang balikat niya.

Mariin ang pagkakahawak nito sa kanya. Na tila ba pinipiga nito ang mga iyon sa sobrang diin ng hawak nito at tila ba hindi ito aware duon.

“What the h-ell ar-e you do—ing here?..” namamaos ang tinig na sabi nito.

Batid niyang amoy ng alak ang nasa samyo niya sa bibig nito.

“Who the hell ar-e you?!”… marahas na sabi nito.
Sabay yugyog ng bahagya sa kanyang balikat na marahil sa dami ng nainom nito ay bahagya lang ang pwersang naramdaman niya.

“P-po?!... kase... A-ano po….”… nauutal na sabi niya. Naman!
Ni hindi niya maipaliwanag ng maayos ang bahagi niya rito.

Hindi lang yata hininga ang nagka buhol buhol sa kany, pati yata daloy ng dugo sa utak niya.
Dahil wala siyang maisip na sabihin dito. Gayon na lamang ang gulat niya ng bigla siyang higitin nito palapit sa katawan nito.

“Never mind!.”… kasabay ng marahas na pag hatak nito sa kanya, at huli na ng marehistro sa isip niya ang gagawin nito. Isinubsob nito ang ulo sa pagitan ng dibdib niya!   

Kulang sabihing nagulat siya.

Sa sobrang sindak niya ay napatili siya. Tila may mga maliliit na insektong pumaloob sa sikmura niya at kinuryente ang bawat himaymay ng kaloob looban niya. Sa ka dahilanang nag mamadali sila sa pagkataranta ni Marita sa pagsundo kay Nanay Mirriam.

Hindi na niya napagka abalahan pang magsuot ng bra. Pinatungan lamang nila ang kanilang pantulog. Tanging manipis na blusa na pinatungan ng long sleeve shirt at manipis na pajama ang suot niya.

Dahilan upang maramdaman niya ang mukha nito at reaksyong ng katawan niya rito.

She had the strong urge to push him away from her, akmang itutukod niya ang mga kamay sa magkabilang balikat nito upang kaipala ay maitulak ito ng maramdaman niya ang pag yugyog ng mga balikat nito.

Ramdam narin niya ang mainit na likidong umaagos at tila gumagawa ng landas sa pagitan ng mga dibdib niya.

Ang pag alog ng mga balikat nito.
Ang mahigpit na yakap...

Tumatangis!

Tumatangis ang lalaking nasa harap niya!

At sa kaalamang iyon ay di niya maipaliwanag ang tila sakit na unti-unting nadarama niya.

That somehow his pain was able to reach her.

Engulf her. 

Embrace her.

And her arms, as if having a will of their own, embrace him tightly.

Giving the man the compassion, he so badly needs!