Tahimik lamang kami habang nasa biyahe, Ako at Si Oliver lamang ang nasa loob ng sasakyan. Akala ko kanina ay kasama ko sina lioh at Mirabel, but Ara insisted na isasabay na lamang daw Nila ni rage ang mga 'to. Sobrang kabado ko, at ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko nga Alam Kung Sa sobrang lakas e naririnig niya ito.
“I'm sorry about Ara” Panimula ko, sobrang tahimik kasi e. Tanging tunog Lang na nagmula Sa aircon ng kotse ang dinig. It would be better if magplay siya ng song so it would be less awkward.
“It's okay, she's my cousin after all. Pinagbibigyan ko lamang siya.” Awts, akala ko pa naman willing talagang ihatid Ako.
It was a smooth trip, Hindi na ako muli pang nagsalita ng basagin Ako kanina ni Oliver. I mean I'm trying to make a conversation here oh, Makiramdam ka naman Sana.
But I guess it won't be Oliver Kung Hindi masungit at mailap.
“Bye! Thanks for the ride, have a nice weekend!” Masayang Sabi ko, he didn't respond. Not that I expect na he would.
Ilang minuto pa ay pumasok na ako Sa bahay, it was quiet already, and the lights are off. I guess they're all sleeping. It's already 4:30 anyway.
Nagpalit lamang Ako ng damit, at naghilamos ng mukha Bago tumalon Sa aking kama. Ah! 'twas a nice and tiring day. I was about to sleep when I remembered something.
Ang pagngisi na ginawa ng laking iyon kanina. Damn! The images he created on my head makes me shiver. And obviously not in a good way. I shook my head
Hindi ko dapat iniisip ang mga tao na Hindi naman mahalaga. And so, I tried to close my eyes and force myself to sleep.
“You're coming with me today, Astrid” Bungad Sa akin ni mommy pagkababa ko ng hagdan.
Sakit ng ulo ko, tangina.
“Saan ma?” tanong ko, habang pinupunasan ang mata ko. Hindi ko pa masyadong mabuksan ang mga Ito, dahil napuyat Ako kakapilit Sa sarili ko matulog kagabi. I don't even have any idea what time did I went to sleep.
“Sa isang pasiyente ko, Makakatulong sayo 'tong panonood Mo Sa mga counseling ko. So you can be prepared and have advanced knowledge” Sabi ni mommy sakin. Tumango naman Ako at umupo sa dining chair. Kumuha Ako ng malamig ng tubig because I feel dehydrated.
“What time?” tanong ko
“1 hour from now” Nanlaki naman ang mata ko. 1 hour talaga? Nakakainis talaga magyaya 'tong si mama. Laging after last 2 minutes.
“Mama! Akala ko pa naman po mamaya pa. Bakit Hindi mo Ako ginising, and where's dad?” I asked
Kinuha naman niya ang mga tinapay na bagong toast pa lamang, at ikinabit Sa pinggan ko.
“Dahil ang sarap ng tulog mo, and I don't want to disturb you. Ang papa mo naman sinundan ang kuya Eros mo” Ahhh, napatango-tango naman ako at kinain ang pagkain sa harapan ko.
Kakapain ko sana ang telepono ko upang magcheck ng mensahe, ngunit naalala ko na iniwan ko Pala iyon kagabi sa bag ni Mirabel. I forgot.
Kaagad ko naman na inubos ang pagkain ko, and went to the shower. As the cold water streams down into my body, I felt calm. I thought of Oliver, ano kayang sports ang sinalihan niya for intrams?
Sigurado basketball din, Magaling kasi siya sa larangan na iyon e.
Naalala ko na naman Yung paghatid niya kagabi sa akin pauwi. Hihihihi, in my 3 years na pagkakagusto Sa kaniya never niya pa talaga akong napansin. Ngunit Ngayon grabe Yung improvement namin, he even drive me home.
YOU ARE READING
Leave me this way
RomanceAstrid was born from a wealthy family, she's filled with love, and affection while she grows up. Simple lamang ang buhay niya, walang problema. A simple college girl who has nothing to ask for. However, She met this man. The man who made her questio...