dalawanpu't apat na oras
sa isang araw ang lumilipas
ikaw ang una't huli kong kausap
hanggang ang mata ay pumikit o kumurap
sayo ko gustong ikwento
ang mga nangyari sa araw ko
masaya man o malungkot
alam kong nandyan ka para pawiin ang takot
dahil sa pagtatapos ng aking araw
at pag sapit ng gabi, ikaw ang nag bibigay ilaw
sa mundo kong puno ng kadiliman at katanungan
ikaw ang nag iisang kasagutan
BINABASA MO ANG
Tula mula sa mga tala
PoésiePain is filtered in a poem so that it becomes finally, in the end, pleasure.
