Chapter 42

649 8 3
                                    

Jessy’s POV

“JEEEEEEEEEES! SLOW DOOOOOWN!” sigaw ni Karen sa akin. Bakit ba?! Nakakaenjoy kaya!

“Girl! Hinay-hinay!” singit ni baklang Julia. Isa pa to e, upakan ko kaya?

“WERE GONNA DIEEEEEEE! HEEEELP!” isa rin tong si Gwen. Josko, O.A much! =__=

“Ano ba kayo? ENJOYIN NIYO NA LANG! WOOOOOOHOOOOOOO!” –Ako.

E kasi ako ung nagdrive. Walang traffic ngayon dahil madaling araw pa lang. Kaya binilisan ko ang pagpapatakbo ko ng Van. This is soooooo FUN! ^O^ 

“Hail Mary full of Grace the Lord is with you.. Golly, nasa langit na ba tayo?” Hihirit pa tong si Julia e. Tsk.

“Langit agad? Bakit, gusto mo na bang mauna dun?” –pambabara ni Miko.

“Bakit ba? Hmp. Gwen oh! Inaaway ako ni Miko!” pagtatampururut ni baklita.

“Ahe-he-he. Eto namang Juliang to. Hindi mabiro. ^_^v” Tsh. Si Gwen lang talaga ang katapat ni Miko.

------

In just a while nakarating na rin kami sa bahay namin. Bumaba na sila at bumaba na rin ako.

Ung iba pumasok na sa loob habang sineseure ko pa ung Van.

 “Ay jusmiyo marimar! Ano ba yan, bakit nandito ka pa?” sinita ko si Inigo na nakasandal lang sa pintuan ng Van. Nasa kabilang side kasi siya kaya hindi ko napansin. Akala ko sumunod na siya sa loob.

“Hindi ba obvious? Malamang, hinihintay kita..” straight face niyang sinabi. Tell me, kikiligin na ba ako? Tsh. Ang corny.

“K.” sinabi ko at nauna ng naglakad sa kanya.

Nakakailang hakbang palang ako ng hilain niya ang braso ko. >__< What now?

“Wag kang nagmamadali.. Masama ang iniiwan mo ang BOYFRIEND mo..” sabi niya sa akin. Sinabayan niya ako sa paglalakad. Ayan nanaman ung boyfriend thingy niya.

Sabihin niyo nga sa akin! KAMI BA?! HA?! KAMI BA?! -___- Hindi ko kasi talaga maalala na sinagot ko siya. Tumigil ako sa paglalakad at hinarap ko siya.

“At kelan pa kita naging boyfriend, Aber?” tanong ko sakanya. Nakatayo lang siya at parang walang pakialam.

“Hindi ko talaga matandaan na sinagot kita.” Dagdag ko pa.

“Ha? Ano..” hindi na niya natuloy kasi biglang bumukas ang pinto.

“JESSY! Nako, salamat sa Diyos. Halika pasok na kayo. Nagugutom ba kayo? Gusto niyo bang kumain?” si Manang Susie pala. ^^ Sweet.

 “Nako hindi na po manang, kakausapin ko pa po yang alaga niyo.” Singit ni Inigo.

At ano nanaman ba ang paguusapan, aber? =__= Ayus ayusin niya lang, kundi MAKAKATIKIM SIYA!

-----

Inigo’s  POV

Hindi ko alam ang nagyari, pero bakit bigla na lang tumigas ang ulo ni Jessy. Napaka-kulit at napakapasaway. =__=

Kundi lang kita mahal, hindi sana kita pagtitiisan ng lubusan.

Pasalamat na lang sa Diyos at hindi niya pinabayaan si Jes. Kung ang pagiging makulit niya ang kapalit para lang mabuhay siya.. Then, tatanggapin ko. Hahabaan ko ang pasensya ko para sa kanya.

“Nako hindi na po manang, kakausapin ko pa po yang alaga niyo.” Sabi ko kay Manang. Pagsasabihan ko muna ang alaga niyang sutil.

“Hoy Babae, Akyat!” utos ko kay Jes. Nakita ko namang sumama ang aura niya at naiinis na sa akin.

“Aba, bahay mo to? Ha? Maka utos ka--“

“BOYFRIEND MO AKO, May karapatan ako AKYAT!” nagmamatigas kasi siya. Ayaw niyang umakyat. -__-

“AYOKO!” tska siya nag cross arms. Aba pasaway to ah! Sige lang.. pag ako nainis sayo..

“Ayaw mo?” tanong ko sakanya.

“AYOKO!” sagot naman niya.

..

..

..

“HOOOOY! IBABA MO AKO! BAD KA! BAAAAAD!” sigaw niya. Binuhat ko kasi siya. Ung tipong nakabaliktad siya at nasa likod ko ang ulo niya. E ang kulit kasi niya e!

“Manahimik ka na lang Jes. Ibaba rin kita.”

“Tsh. K” hindi na siya nagwala pa. Good girl!

------

Binaba ko siya sa kama niya.. Pustahan tatalak yan. -__-

“WHAT NOW?” singhal niya kaagad sa akin. See? Told yah.

“Anong what now? Tsh, napakatigas ng ulo mo.” Prangka kong sinabi sa kanya.

“Bakit? Tatay ba kita para pagalitan ako? Hindi naman diba!” depensa niya.

“Hindi mo ako tatay..” sagot ko sakanya.

“Un naman pal--“

 “Pero Boyfriend mo ako. Kaya pwede kitang sitahin kapag ayaw ko ang kinikilos mo.”

Oo, alam kong ang kapal ng mukha ko. Wag ng makialam pa. I'm doing things MY WAY.

At tutal sinabi ko na ring boyfriend niya ako.. PANININDIGAN KO NA YUN. Handa akong magpaka-under, ayoko lang na nakikitang ganyang ang inaasta niya.

“You're driving like a wild boss, Jes! Sa tingin mo nakakatuwa iyon??” tanong ko sakanya. Pero tahimik lang siya at nakatingin sa bintana. Samantalang hindi naman siya nagdadrive dati. WTH right?

“Ayoko ng gawin mo ulit yun. Ayokong mawala ka ulit sa akin..”

“Hindi mo naman kasi alam kung gaano kasakit sa akin na halos wala na akong pag asa na magising ka..”

“Masakit Jessy..”

Umupo na lang ako sa tabi niya pero nakatalikod sa kanya. Tahimik lang kamig dalawa.

Ng marinig kong humihikbi siya..

“Sa tingin mo ba hindi ako nasaktan nung nakita kong magkahalikan kayo ni Candie?”

..

..

 “Jes..” sinusubukan kong mag explain sakanya. Pero sa tingin ko.. hindi siya makikinig.

“Hiniling ko nga na sana nag ka amnesia na lang ako e para lang makalimutan yun. Pero nung nagising ako.. naalala ko yun at bumalik lang ung sakit.” Sabi niya.

“Masakit e. Kasi Mahal kita.” Dagdag pa niya.

Minahal pala niya ako..

Pero pano na ngayon?

Mahal pa rin kaya niya ako?

*****

Nerdy Brat (Under Revision)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon