My wife's tears [On Going]

#15

Sab Pov

"Ano nangyare doc!!?" Naiiyak na tanong ko ng makita ko ang mga doctor na pinagkakaguluhan ang anak ko, hinila ni Liam ang wheelchair ko palayo para maka kilos ang mga doctor.

Natigilan ako ng makitang di na ginalaw ng mga doctor ang anak ko at humihinga sila ng malalim kaya tingingnan ko sila ng pagtataka.

Lumingon sa akin ang doctor at tiningnan ako ng naka ngiti na parang may sasabihin siyang maganda kaya medyo na panatag ang loob ko.

"She's ok now Misis Yie, wala na po kayong dapat ibahala, i suggest that mas mabuti kung ilipat niyo na po siya sa ibang bansa di naman sa di namin kaya pero kulang ang kagamitan namin dito." Ngiting sabi ng doctor.

"Ok doctor, if that will be the case para gumaling agad ang anak namin" pag sang ayon ni liam, Hindi na ako nakinig sa usapan nila kasi tinuon ko na ang pansin ko sa anak ko na ngayon ay natutulog padin.

"Hi baby, pagaling na ha, di ko kaya na mawala ka sa akin." Pagkausap ko sa kanya na parang maiintindihan niya.

Limang araw lang ako dito sa hospital, at ngayon ay kakalabas ko lang bukas na din ang flight namin ni Liam kasama si baby sa America dun namin papagamot si Savannah.

Dapat hindi pa sana bukas, kaso matigas ang ulo ko at gusto ko agad bukas, para gumaling na siya.

Andito ako ngayon sa labas ng kwarto ni Savannah nakikita ko naman kasi clear glass ang wall, ang ganda niya kamukha ko, syempre.

Kasama din namin si Abby bukas, pinasama siya ni Liam para daw may kasama ako pag Incase na umuwi si Liam dahil sa trabaho.

Dapat yung tatlo yung sasama kaso si Nicole kailangan sa trabaho lalo nat ngayon ay siya mag isa ang humawak ng business namin, sa amin na yung dalawa, gusto niya sana mag solo kaso di niya daw kakayanin kaya kami nalang dalawa, si Blair naman busy din kasi ibibigay na daw sa kanya ang mana niya na pinag aagawan ngayon nilang mag pipinsan, pero sa kanya daw talaga yun binigay ng Lolo at Lola niya kasi bukod sa paboritong apo siya ay nag iisang anak din siya.

"Sab, ready kana ba bukas?" Tanong ni Abby.

"Oo naman handa nako, kasi gagaling na ang anak ko." Sabi ko at nakatingin parin kay Savannah.

"Pero pano kung di siya gumaling at sa pagtanda niya dala dala niya ang sakit niya?" No gagaling siya gagaling ang anak ko.

"Hindi ko alam basta iingatan ko nalang siya, kung kinakailangan ang puso ko ang gamitin niya ibibigay ko mabuhay lang ang anak ko." Naramdaman ko naman na tumango si Abby sa sagot ko.

"Love kina usap ako ng doctor kanina, may bad news love" sulpot ni Liam

Natigilan ako sa sinabi niya sana mali ang naiisip ko sana mali.

"Ano....y-yun?" Nauutal na tanong ko.

"Sa bata pa ni Savannah ngayon, baka daw di tayo maka hanap ng donor sa kanya." Nakakainis akala ko ba magagamot siya pag nilipat siya sa ibang bansa bat pinaasa nila ako.

"Bat ngayon lang nila sinabi? Bat dati hindi? Parang nawawalan na ako ng pag asa" bigla naman akong niyakap ni Liam at tuluyan ng bumagsak ang mga luha ko.

"No love....wag kang mawalan ng pag asa.....mabubuhay ang anak natin.....ga-....ga-ga-ling siya." Nauutal na sabi ni Liam at naramdaman ko din na umiiyak na siya kaya hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya.

"Love si baby oh gumalaw, sabi wag ka na daw umiiyak" sabi ni Liam at pinapagaan ang loob ko napa ngiti naman ako dahil sa ginawa niyang pag pangiti sa akin, kaya Mahal ko to eh ang swerte ko sa kanya, diko kaya na wala siya sa buhay ko sobrang Mahal ko si Liam.

Gumising kami ng maaga kasi maaga kaming aalis gagamit kami ng private plane para di masyadong ma exposed si Savannah sa maraming tao.

Naka sakay nako sa kotse nasa passenger seat si Liam nasa likod naman kami ni Abby si kuya Roger ang nag dadrive ang kinuha ni Liam para sa akin, naka sunod naman sa amin ang ambulance.

Naka sakay na agad kami sa plane katabi ko si liam nasa kabilang side naman si Abby na busy sa cellphone niya at pangiti ngiti, tss si James na siguro yan balita ko kasi ok na sila nasa dating stage na sila chismosa ko talaga. chos.

Ito namang katabi ko panay ang tingin sa akin at naka ngiti pa siguro kung di ko to asawa siguro iniisip ko minamanyak ako nito.

"Love kailan natin susundan si Savannah, I'm sure excited na yun mag ka baby sister or brother, what do you think love?" Ngiting aso niyang sabi, luh manyak talaga di pa nga ayos si Savannah susundan niya agad baliw baka nakakalimutan niya cesarian ako.

"Tumigil ka nga Liam di pa nga-" natigilan ako sa pagsalita ng halikan niya ako sa labi.

"I told you pag tinawag mo ako sa pangalan ko Kay kikiss kita, pero tawagin mo lang ako para lagi kitang makiss" sabi niya sabi nguso sa akin.

"Baliw love tumigil kana di pa ako pwede mabuntis remember? Cesarian ako. Sabi ng mga doctor bawal pa magbuntis." Sabi ko sabay ngiti sa kanya.

"Tss oa naman ng mga doctor, bakit may magagawa ba sila kung nabuo na yan?" Sabi niya na parang batang may kaaway. Natawa naman ako sa reaksyon niya

"Ok lang yan sundan nalang natin pag ok na ang lahat ok? I love you" mahingbing na sabi ko sabay halik sa labi niya.

"Wag ka mag first move sa akin na toturn on ako, tumitigas love diko napigilan."

"Yan pala sagot mo sa I love you ko?" Sabi ko at nag cross arms na kunwari ay nag tatampo.

Liam grab my hand at hinawakan ang baba ko at pinaharap sa kanya. Di ako maka tingin sa kanya kasi pag tumingin ako baka matunak ako sa tingin niya. "Look at me" di parin ako tumitingin kasi kinikilig ako.

"Love. Look. At. Me." Agad naman akong napatingin sa kanya kaya ngumisi siya bago ako halikan sa labi a soft and gently kiss.

"I love you so much more than you do."

______________________________________.

<3.

Yck corny, sorry bitter lang ako hahaha chos.

So hanggang 30+ lang ang chapter. Ayun skl.

God bless you all stay safe and stay at home❤️.