Wrong Goodbyes

75 ¦ seventy-five

[A/N]: please don't forget to give this chapter a vote and comments/feedbacks if you guys liked this chapter. enjoy reading! (●´з')♡

____________________________________________

JISOO'S POV

Agad akong na-upo sa isang bakanteng table for two pagkapasok ko sa pizza restaurant na syang napili kong lugar bilang meeting place namin ni KJ.

He sent me another text message earlier and asked me if saan ko daw gustong mag-dinner at sinagot ko ang tanong nya nang walang kahiya-hiya.

Grab the opportunity, libre daw nya eh.

Bago ako pumunta dito, inaya ko pa ang mga kaibigan ko na samahan ako ngayon dahil baka mamaya may ibang mangyari sa akin pero lahat sila ay tinanggihan ako dahil wala daw silang time at bahala na raw ako dahil malaki na ako.

Ang gagaling talaga ng tatlong yun. Tsk!

Honestly speaking, hindi ko alam kung bakit may iba akong nararamdaman dito sa biglaan nyang pag-aya sa aking makipag-kita dahil nako-confused talaga ako sa iba nyang mga messages sa akin kanina. Isa pa, hindi ko rin talaga alam kung bakit ako pumayag na makipag-kita sa kanya sa dami kong pinoproblema at iniisip ngayon.

Ewan ko ba, bahala na...

It has been more than a week ever since I started not talking to Jin. Sa totoo lang, nakakapanibago talaga dahil noon ay halos araw-araw kaming nagkikita at nagkakausap pero hindi na ngayon dahil panay ako iwas sa kanya.

Syempre no, pagkatapos nung nakita ko duon sa coffee shop akala ba nya gugustuhin ko pa syang maka-pasok sa buhay ko? No way.

Galit ako sa mga manloloko at ngayong isa na sya sa mga 'yon, I don't want to have any business with him.

Mabilis akong napatingin sa suot kong relo para tignan ang oras doon. Malapit na mag 6 pm kaya pala nagugutom na ako.

I'm staring at my phone which is placed above the table while waiting for KJ's calls and messages. Mahigit isang oras na rin kasi ang nakaraan mula nong huli nya akong tinext.

And now, he's already late for 3 minutes!

Gosh, nasaan na kaya ang lalaking 'yun?

"Jisoo..." Agad akong lumingon sa gilid ko nang marinig ko ang pamilyar na boses.

What the hell is he doing here?!

"Anong ginagawa mo dito?! Sinusundan mo ba ako?!" Mahina pero galit kong giit sa kanya.

My eyes widened when he suddenly sat at the vacant chair in front of me.

"Jin ano ba?!" Mahinang usal ko at mas lalo syang sinamaan ng tingin.

"Just give me 5 minutes, Jisoo. Limang minuto lang." Seryoso nyang sabi nang hindi inaalis ang tingin sa akin.

"I don't have time to listen to your bullshits. Sinabi ko na sayo na ayaw na kitang maka-usap at makita, diba? Hindi mo ba naiintindihan 'yun?" Mataray kong sabi.

"Hindi na kita guguluhin ulit once na hayaan mo lang akong mag-explain sayo ngayon." He said and sighed. "Please..."

"Jusko, ano ba yan. Dito pa talaga nag-away yung mag-jowa na yan."

"Ang iingay naman ng mga 'to."

Napa-tingin naman ako sa paligid namin nang makarinig ako ng bulong-bulungan ng ibang mga customers dito sa restaurant.