Dreamers

Dream 3

Dream 3

JB'S POV

"What the fuck JB!? Bat mo nawala yon?"

Sigaw agad ni Marck ang narinig ko ng sinabing nawala ko ang cellphone ko. Naroon kasi ang bago dapat namibg kanta para sa new album.

"Relax dude, my cp's protected with password. Besides, hindi niya makikilala kung sinong may ari non", i said, defensively.

"And how sure are you na hindi niya maririnig ang kanta natin ha? Knowing that you always has your earphones with you everytime a new song is out! What if binuksan ng nakapulot ng cellphone mo yon tapos nandun naka play lang ang kanta?" Shit, I never thought of that.

"I'm sorry okay, I will make sure that the song won't leak, okay? It's on me, so don't you worry", sagot ko nalang kasi hindi ko talaga alam kung bakit maling cellphone ang nakuha ko.

Binuksan ko ulit ang cellphone na nakuha ko, it's hers. The girl on the park.

Rian's POV

"That should be me holding your hand
That should be me making you laugh
That should be me this is so sad..."

Napaiyak ako ng narinig ko ang kanta na patuloy na nakaplay sa cellphone na hawak ko. As far as I know, this phone belongs to the guy at the park. I thought wala siyang hilig sa musika, pero bat ang ganda ng kantang to. Hindi kaya.... Omoo! Baka composer siyaa! Ang ganda ng pagkaka arrange ng kanta eh.

Bubuksan ko sana ang cp na to kaso naalala kong ilang beses ko na palang nitry na buksan pero useless din kasi may password. Ang plain pa ng locksreen wall niya, parang amboring niya tuloy.

Pinaulit ulit ko lang ang kanta dahil parang yun lang naman ang laman ng playlist niya eh.

"Pass your reaction papers."

Nakanganga ako sa sinabi ng guro. Huh? Reaction papers? Para saan?

"Psst Anne, para saan yun?" Tanong ko sa katabi ko.

"Nag viewing kami kahapon sa AVR tapos pinagawan ni ma'am ng reaction paper yung movie", sagot niya.

Oh shoot! Absent nga pala ako kahapon! Bigong lumingon ako sa likuran ko kung nasaan nakaupo sina Ronnie at Ryan. Nang magtagpo ang mata naming tatlo ay sabay din silang nag iwas ng tingin. Wait! Don't tell me...

"Absent din kayo kahapon?" Nagtatakang Tanong ko sa kanila.

"Peace out bunso", sagot sakin ni Ryan sabay kindat.

"May excuse letter naman kami kaya di namin kailangang magpasa ng papers papers na yan", dagdag ni Ronnie.

"Meron kayo? Tapos ako wala? Ansama niyo talaga no", nakasimangot kunyaring sabi ko.

"Pwede ba naman yun? Syempre meron ka din no! Alam naman kasi naming may show yung mga idol mo eh."

I sighed in relief. Phew! Buti nalang. HAHAHA Safe!

"Sir Bong!"

Sabay na sigaw naming tatlo nang makita namin si Sir, our Music Club President, sa may hallway.

"Tamang tama, I'm on my way to see you three", saad samin.

Us three? Bakit kaya?

"Bakit po?" Tanong ni Ryan, voicing out our questions.

"You know MRecords right? They are searching for new artists as well as bands. Each school will be given a chance to participate in the audition. And knowing you three, I recommended that you will represent our school", tuloy tuloy na paliwanag si Sir. "But, if you fail this audition, you must forget music for now and focus more on your study, alright? That is the only way I can let you guys be chosen to participate in that audition." He added.

"Woahh! Thank you talaga Sir. We mean it, really" tuwang tuwa kong saad.

"You better not embarrass me, okay! Fighting!"

Natawa naman ako sa pagkakasabi ni Sir kasi may kasama pang hand gesture yung 'fighting' niya.

"Oh I almost forgot, the audition will be this weekend. Goodluck guys! Do well!" Huling paalala niya bago pumuntang faculty room.

Shett, weekend? This weekend? To think na friday ngayon, so it means bukas na yung audition!

Pagkatapos ng klase, dumiretso agad kaming tatlo sa band room. Meron kasing sariling band room ang school kaya anytime ay pwedeng gamitin.

"1, 2, 3 cue!"

Sinimulan ni Ryan ang pagtugtog ng kanyang drums at sinabayan namin ni Ronnie gamit ang gitara.

"Hoyy Rian! Baka naman kakalimutan mo namang may gagawin tayo bukas ha!" Paalala sakin ni Ronnie.

Madilim na nang napagpasyahan naming umuwi. Masyado kasing nag enjoy kanina kaya di na namin namalayan ang oras.

"Grabe ka naman, nawala lang talaga sa isip ko yun eh", I answered.

"Oh basta bukas ha! Kita kits nalang tayo sa may sakayan. Sabay na tayong pupunta dun para sure na di male late si bunso".

"Buti pa talaga tong si Ryan eh, napaka considerate. Yung iba kasi jan..." Parinig ko kay Ronnie.

"Ano ha, ano? Ituloy mo sige, sige", pananakot sakin ni Ronnie. HAHAHA as if naman. Duhh!

"Nakuu, kung di ka lang talaga bata eh!"

What the f*ck? Ako? Bata?

"Pucha ka Ronnie! Sino sinasabi mong bata ha?" Bwiset na Ronnie to.

"Bata ka pa naman talaga bunso ah", dagdag naman ni Ryan.

"Oh diba? Si Ryan na nagsabi yan ha! B-A-T-A. BATA!" At nag spelling pa talaga ang bwiset eh.

"Hoy, for your information, I'm eighteen. EIGHTEEN!" sigaw ko sa kanila emphasizing the word EIGHTEEN. "At isa pa, makapagsalita kayo parang ang tatanda niyo na ha! Matanda lang kayo sakin ng ilang buwan pero pare parehas lang tayong eighteen! Mga gagong to!"

"Hoyy bunganga mo Rian!"

Eh totoo naman eh. Pare parehas lang kaming 18. Nauna lang talaga sila ng ilang buwan kaya ako yung bunso sa kanila.

"Joke lang naman, ito talaga hindi mabiro. Nakakatakot talaga yang bunganga mo pag galit eh." Sabi sakin ni Ryan.

That's who I am. Andaming mura na lumalabas sa bibig ko pag ginagalit ako. Pikon? OO! LEGIT! Kaya ayoko talaga ng inaasar ako eh.

"Sige na bunso, bukas nalang ha! Babyeee!"

Oo nga pala, nawala saglit sa isip ko ang bukas. Sana talaga makuha na kami!

Well, tommorow's another day ika nga. So goodluck nalang talaga samin!

_______________________________________________
Song: That Should Be Me by Justin Bieber