Chapter 28
*My Superhero*
Apan's POV
Umiiyak ako habang umaakyat kami ng rooftop. Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga sinabi ni Jake sa mga babaeng yun. Pati na rin sa nangyari sa akin.
Umupo kami at sumandal sa pader.
"Ja-jake salamat..." nakatungo pa rin ako habang humihikbi.
"Wala yun." nakita kong ngumiti siya.
"Pe-pero" ako.
"Whatever it takes, I will stay by your side. HINDI KITA IIWAN. YOU WILL BE AND ALWAYS WILL BE MY BESTFRIEND. Pwede akong maging si Superman, Batman, Robin, Flash, Green Lantern at lahat ng superhero. Handa akong labanan ang lahat ng bagay, wag ka lang mawala sa akin." ngumiti na naman siya.
*Dug dug*
Eto na naman yung pagbilis ng tibok ng puso ko. Letse.
"Hindi mo kailangang maging superhero dahil pag nangyari iyon lagi ka ng busy. Di na kita makakasama, iiwan mo rin ako. Tsaka, PAG NAGING SI SUPERMAN KA, DADATING ANG KRYPTONITE MO... WHEN THE DAY THAT SHE WILL COME- hihina ka. Wala ka na ulit lakas, You dont need to be anyone. YOU is enough for me, NO ONE ELSE WILL BE."
Hindi ko man lang alam kung bakit ko nasabi ang mga salitang iyon. Basta alam ko iyon ang gusto kong sabihin... Mula dito... sa PUSO ko.
"Sus! Pero sa SUSUNOD wag ka ng pupunta sa garden ahhh! Grr! Mawawala ang lahat ng mukha ng mga iyon?" lumapit siya sa akin.
"Huh?! Ok lang ako..." ako.
"Ewan sa iyo! Muntik ka ng magahasa kanina tas ganyan ka pa!!!" sigaw niya.
"Tss. Malakas ata ako noh!" sabay pinakita ko yung muscles ko.
Tas... Tas niyakap niya ako.
HUH?! Buwisit na puso etoh o... Bakit ang lakas ng tibok?
"O-o! Grabe ka na-naman maka-kayakap?!"
"Just... stay please...." hindi na ako gumalaw.
BINABASA MO ANG
Tomboyish Love
רומנטיקהPrologue: Akala mo hindi kayo pwede. You thought you want the same thing. Pero hindi pala. Nagkamali ka. "She is a LESBIAN." You thought. "I am a GUY." You said. Hindi kami pwede. The words just came out from your mouth. The only thing you cling to...
