[ Jojo's POV ]
YES!! Nakabalik na din akong Pilipinas. Ang kalikasan dito, mga lugar, ang hangin, ang mga hayop, mga peste at syempre si Mimi.
Gusto ko na siyang makita at mayakap. azozozo
Nandito ako sa NAIA Airport kasami si Charles Lee half pinoy, half koreano. Tubong pinoy rin to. Nakilala ko siya nung naging seatmate ko siya sa Seoul's Academy, dun ako nag-aral.
Palibhasa kung hindi siya nag sabi ng "Pesteng gele" baka hindi ko alam na pinoy tong koreanong 'to.
1 year lang siya nag stay sa Seoul, para alagaan yung lola niya,but sad to say na namatay na yung Grandma niya due to the illness of heart failure.
Hindi nga niya matanggap na patay na yung grandma niya.Ilang weeks rin siyang iyak ng iyak. Eh! sa sobrang iyak niya na halos maubos ang isang dosenang tissue at hindi na awa sa mga kahoy. Ayun! binatukan ko at sinabing " Lahat ng tao,namamatay, walang tatagal dito sa mundong ibabaw!" sabi ko sa kanya noon.
Pero mga ilang araw nung masabihan ko siya nun, naging OKAY naman siya.
"Goodbye Seoul Korea, Hello Pilipinas. MABUHAY!!" sigaw ni Charles nung makalabas na kami sa Airport.
Ang dami ngang taong nakatingin sa kanya at nag bulong bulongan.
"Hala! Sira ulo" bulong 1
"Hala! Baliw, sayang gwapo pa naman" bulong 2
"Hala! E dial natin yung Mental Hospital" bulong 3
HALA! ang pakialamera't pakialamiro niyo -________-.
"Tara ng maglakbay" sabi niya sa akin atsaka ako inakbayan at kinaladkad.
Sumakay kami ng van at nagpunta na kami sa condominium.
Take Note: Iba yung Room namin magkatabi lang kami ng Condo.
Kumatok naman si Charles sa kwarto ko.
"Bakit nanaman Charles?" sabi ko habang nag-aayos ako ng gamit ko.
"Do you want to make a GALA~?
Come on let's go on a trip~" Walang hiya 'tong lalaking 'to. Kinanta pa talaga, yung tono ng "Do you want to build a Snowmen" sa Frozen.
"Go away Charles." Joke di ko yun sinabi, ang bading lang pakinggan.
Pinagbuksan ko naman siya ng pinto, atsaka siya tumakbo sa Sofa ko at humiga. Peste talaga 'tong koreanong 'to. <__<
"Gala tayo Jones." sabi niya sa akin na nakapatong yung ulo niya sa dalawang kamay at naka number 4 pa yung paa niya.
WOW! -___- feel na feel yung room ko <___<
"Huh?! tapos ka na bang mag-ayos ng gamit mo?"
"Tapos na, kunti lang yun eh."
"WHAT THE! Kunti lang? e dalawang maleta nga yung dala mo" sabi ko sa kanya. Dalawang maleta yung dala niya kanina at ang dali niyang makapag-ayos ng gamit, habang ako isang maleta lang pero hindi pa ako nangangalahati sa pag-aayos.
BINABASA MO ANG
PROMISE
Ficção AdolescenteSa pagpapalitan ng pangako nila nung bata pa, hindi pa rin nila nakakalimutan ang isa't isa. Sa bawat Bangayan magkakaintindihan pa kaya sila?
