You Are Mine | CemBar

15. Utanış

cemalcan
kendimden çok utanıyordum. dayanamamıştım ve barışı öpmüştüm.

dudaklarımızı ayırarak bana kızgınca baktı ve tiksintili hareketler yaptı

"ne yapmaya çalışıyorsun sen?"

"b ben özürdilerim.."

"özür dilemek istiyorsan benden uzak duracaksın!"

dudaklarını süpürerek çekip gitmişti...

Utancımdan yerin dibine girmiştim...

eve gelmiştim ve nisa ile telefonda konuşmuştuk. içimi dökmüştüm. o ise beni şaşkın şaşkın dinliyordu..

3 gün sonra.. *
gizem herkesle buluşmak istiyordu. ne şans ki herkes geliyordu. Barış bile.

"nisa ben galiba gelemicem"

"cemo yapma"

"ben onun yüzüne nasıl bakıcam"

"lütfen cemo böyle olursan korkak olursun"

"korkak mı?"

"evet korkak."

"off nisa offfff"

"hadi seni bekliyorum"

"tamam bye"

Buluşucağımız yere geldim ve Nisayı gördüm. Gizem ise peşinden geldi. Diğerleri gelirken gizem yoklama yaptı. Barış eksikti diye düşünürken arkamızdan barış gelmişti.

Bakmamaya çalışsam da gözlerim bir şekilde barışa doğru yöneliyordu.
Ama en kırıldığım nokta o bana hiç bakmıyordu...

Barış
Herkes giderken ben halen Nisa ile eğlendiğimizi düşünüyordum.
Cemalcan ise bana bakıp duruyordu. Bu pek hoşuma gitmedi.

Eve gittim ve üstümü değiştirdim...

Cemalcan
"Yüzüme bile bakmadı anlamıyor musun?"

nisa beni ne kadar sakinleştirsede ben iyi değildim. çünkü,

Barışın yüzüne Utancımdan bile bakamıyorum...

Nisa evine giderken ben ise yine derin düşüncelere daldım...

  Ertesi gün...

barış
Bugün berkan ile buluşucaktım. üstümü giydim ve berkanın evine doğru gittim.
Kapıya tıkladığımda kapıyı açan Nisaydı.

"Nisa ne işin var burda?"

"aşk olsun. Geçerken Berkana uğramıştık cemal ile. daha yeni geldik istersen gideriz"

"yok yok gerek yok sadece seni beklemiyordum ."

ayakkabılarımı ve montumu çıkardım ve salona doğru yürüdüm.

"Ooo barış naber?"

"iyiyim sizden naber?"

"biz iyiyiz"

aşağıdan cemalcan gelmişti.
Keyfim açıkçası kaçmıştı.

Berkan: Biz aslında tam da doğruluk ve cesaretlik oynuyorduk.

Barış: Güzel.

Nisa: Hadi devam edelim o zaman!

Cemalcan bana bakıp duruyordu. Çaktırmamaya çalışsa da ben onun bakışlarını yakalıyordum.

Nisa: "benn Barışa soruyorum!"

"Neyi?"

Nisa: Doğruluk mu Cesaretlik mi?

"ha anladım şey ben doğruluk diyorum."

Nisa: "Aşık olduğun biri var mı?"

Tam da sevdiğim kız bunu soruyordu.

"ıh şeyy" yutkunarak cümlelerimi kurmaya başladım.

"ııh şey.."

benim ne diyeceğimi bekliyolardı.

cesaretimi topladım.

"Evet, Var... "

Geri döndümm. Yine bir şey olmuştu uygulamada bu yüzden biraz beklettim .
Umarım beğenmişsinizdir. Diğer bölümü yazmaya devam...