You Are Mine | CemBar

16. Yalan

Barış
"peki kim?" dedi cemalcan

"sadece bir şey sorabiliyorsun canım.." dedim

"barış bak asabımı bozma korkaklık yapma işte!"

korkudan yutkundum açkıçası.

sıçtım.

"kime aşıksın?"

ey ben senin...

Derin bir nefes aldım.

" NİSAYA AŞIĞIM TAMAM MI? ANLAYIN ARTIK BUNU!"

herkes bana şok içinde bakarken nisa hem şok içinde ve hem gülüyordu. 
Ve ona aşkımı itiraf etmiştim.
Ona güzel sözler söylüyordum.
O ise beni aniden öpmüştü.
Hayatımda geçirdiğim en güzel 3 saniyesiydi......

6 hafta sonra...

aradan 6 hafta geçti ve nisa ile   sevgili olmuştuk. nisa artık benim onun sevdiğini biliyordu.
onunla bir şey yapsak mı diye sordum o da kabul etti.
dışarda buluştuk ve yolda konuşmaya başladık..

"çok yakışıklı olmuşsun aşko"

"sende çok güzel olmuşsun nis"

"seni yerim"

"asıl ben seni yerim nis"

el ele tutuştuk ve bir kafeye doğru yol aldık.

içeceklerimizi içtik ve biraz dolaşmıştık.. ve gün sonu eve gidiyorduk.
nisayı arabayla onun evine yol almıştık.

"istersen yarında buluşabiliriz.."
dedim

"ah ıh şey benim yarın işim var maalesef"

"peki o zaman ne zaman müsaitsen beni ararsın o zaman buluşuruz"

"peki.."

eve gelmiştik ve yanağından öperek vedalaştık. evine girmesini bekledim. ve eve yol aldım...

*Ertesi gün...

Berkan ile buluşucaktım. havada güzeldi. neden olmasın ki... Berkanla bir kafede buluşucaktık bende cafeye doğru yol aldım.
Berkan masada beni bekliyordu. ve yanında cemalcan da vardı.
herzamanki gibi, ben nerde cemal orda.. offf

"ooo naber barış"

"iyiyim siz nasılsınız"

"bizde iyiyiz"

"bende geldim eğer sorun olmazsa.."

"yok bişey olmaz.."

"Hayırlı uğurlu olsun babako, Nisa ile sevgili oldunuz
offf öpüşmenizi halen hatırlıyorum"

"bak bak unutmamış bile"

Cemal ise yüzünü asıp duruyordu. kıyamam nasıl da kıskandı..

"Aslında karşıdaki restoranta geçicektik orası hep rezerve edilmiş. bizde kafeye geçelim dedik."

dedi berkan.

"Yok sorun değil burası da güzel" dedim
.

Bir anda korna sesi ile hepimiz karşıdaki restoranta baktık.
Restoranta doğru bir araba yaklaşıyordu. Korna çalıp duruyordu. çünkü karşısındaki arabası onun önünde duruyordu. arabadan bir çocuk çıkmıştı. çocuk anahtarlarını restorantaki şöföre verdi.

öyle böyle geçti işte. sonra berkan konuşmaya başladı.

"aa bu jakub değil mi lan?"

cemalcan hemen cama doğru yapıştı.

"aa evet, jakubun türkiyede ne işi var?." dedi cemalcan.

"belki nisayı görmeye gelmiştir"

"olabilir.."

evet doğru çıkmıştı. çünkü jakubla beraber arabadan nisa da çıkmıştı. iyice merak sarıp onları izlemiştim .
iş dediği bu muydu? baş başa yemek mi yemek?
Sonra beklenmedik bir sahne sinirlerimi bozdu.

Jakub ve nisa konuşurken el ele tutuşmuşlardı. Kalktım ve onlara doğru yürümek isteyince berkan beni tuttu.

"şşt sakin ol onlar çok iyi arkadaşlar bişey olmaz hadi otur yerine."

sinirle yerime oturdum ve nisayı aradım.

onu ordan görebiliyordum.

"nisa ne yapıyosun"

"hiçç evde misafirim var onlara bir şeyler hazırlıyorum"

bunu duyunca aniden yıkılmıştım. Yalancı pislik! Bana nasıl yalan söyleyebiliyordu?!

Cemalcan ve Berkan meraklar içinde bana baktı.

"kimler var misafir olarak peki"

"ıh şşey teyzemler geldi çekyadan bana uğradılar.."

Halen yalan söylüyordu.

"peki seni tutmiyim."

"tamam görüşürüz aşkım"

"bye"

telefonu kapatınca bana meraklı gözler ile bakan cemalcan ve Berkan vardı.

"anlatsana ne olmuş?" dedi berkan

bende herşeyi teker teker anlattım...

Umarım beğenmişsinizdir.
Aslında başka bişey yazmıştım bu bölümde ama çok uzun ve beğenmediğim için yarısını silmiştim. Oy atmayı unutmayınn 🦋🦋