Eznev: Masum Alevler

5.Bölüm

Bölüm şarkısı: Aviva - Hushh

Selaaam

Nasılsınız?

Ben iyi gibiyim.

Yorum yapmayı unutmayın.

5.Bölüm

Hayatın dönencesinin acımasız olduğunu bilirdi her insan. Ama ona denk geleceğini kim bilebilir?
Aslında herkese uğrar dönencenin oku.
Tekrar tekrar kıyıya vuran dalgalar gibi vurur acılar insanın ruhuna.
Ama en sonunda bulutlardan yavaş yavaş düşen o huzur verici kar tanesi gibi diner. Aynı onun binlercesi gibi. Binlerce kere acılara göğüs gerip binlerce kere acılar dinerdi.

Düşünelecek zamanların acısı vardı. Ruhun omuzlarını çökmesini sağlayacak o ağırlıklar vardı.

Düşündükçe, zihnime artık dayanılamaz ağrılar vuruyordu.
Zihnimin içindeki ağırlık, boynumu büküyordu.

Dün şifacının dediklerinden ve Azer'le konuşmamızdan sonra saraya geri gelmiş odama çekilmiştim.

Sabah uyandığımda başımda ağrılar batıyordu. Ben de geri uyumuş ve şafağı görerek uyanmıştım. O zaman bile başım ağrımaya devam etmişti.

Yatakta geçirdiğim yarım saattin sonunda kapının tıklatıldığını duydum.

"Girebilir miyiz?"

Kaşlarımı çattım. Ses tanıdık olmayan bir kadın sesiydi.

Yataktan kalkıp kapıya doğru ilerledim.

Elimi kapıya atıp açtım. İki kişilerdi.

Soldaki kız sarı uzun saçlıydı. Küçük burnundan yanaklarına dağılan çiller vardı. Düz kaşları lacivert gözlerinin uzunluğundaydı.

Diğer kız ise kızıl rengi saçı, yeşilin açık tonu gözleri vardı. Kaşları kavisli burnu hafif çıkıntılıydı.

Orta boylu olmasına rağmen yanındaki kızın boyundan dolayı kısa gözüküyordu.

Sarışın kız bana küçük bir bakış atıp gözlerini benden çekti.

"Prens Azer, sizi yemek salonuna çağırıyor hanımefendi."

Boğazımı temizledim.

"Tamam. Ama yemek salonunun nerde olduğunu öğrenebilir miyim?"

Kızlar birbirlerine baktı.

"Biz size eşlik edeceğiz. Ayrıca giyinmeniz için kıyafetler yolladı."

Sarışın kız kafasını çevirip benim göremediğim bir yere baktı. Kulağında hafif bir sivrilik vardı.

Yanındaki kızla birlikte kapıdan bir kaç adım geriye çekildiler.

Onlar geriye çekildiğinden mi bilinmez kendimi huzursuz hissedip bende kapıdan uzaklaştım.

İki saniye sonra havada süzülüp odada ki gardolapa yerleşen kıyafetler vardı. Dört saniye sonra ise dolabı dolduracak kadar kıyafet dolabın içinde düzenlice yerini almıştı.