If woman rise together, it'll seal an unending power.
________________________________
Porshia's POV:Nagmamadali parin akong umuwi ng bahay dahil sa tawag ni Lovey. Ayoko na maistress sa araw na to dahil dalawang lalaki na ang dumisappoint sakin.
This is the sad truth, those men who treat you like a goddess, will always have a downside. Especially kapag di na nila nagustuhan outcome sa relasyon nyo.
"Maybe the right one for me...is myself"
After all these years, I've been chasing butterflies in the woods when I can be home, by myself, feeling the warmth of my comfortable sheets, not having troubles about being hurt in the woods.
Hindi ako nagsisising sumugal ako, dahil sa bawat pagsugal ko ay unti unting nabubuksan ang realidad na mas maiging mahalin ko sarili ko higit sa kung sino pa man.
Nakarating na ako sa bahay at nakita ko dun si Lovey nakaupo at umiiyak.
"Lovey what happened?"
Hindi siya tumigil kaiiyak, hinahawakan ko lang at hinahagkan ko ang fragile nyang katawan.
"Porshia...nalaman nya..."
Tinignan ko sya sa mata at unti unti kong pinunasan ang luha nya.
"A-anong sinasabi mo?"
Hindi sya tumitigil sa pagiyak at niyakap nya ako ng mahigpit. Hindi ko maintindihan ang nangyayari, ang alam ko lang... pareho kaming nasasaktan sa mga oras na ito.
"Nalaman nyang buntis ako"
Nagulat ako sa sinabi nyang pareho kaming nagdadalang tao.
"A-anong gagawin natin nyan Lovey? Hindi ko narin alam saan ako pupunta"
Nagkatinginan kaming matagal at lumingon kami sa kotse. Sa oras na ito, alam kong iisa lang ang takbo ng isip namin.
"Handa ka ba Porshia?"
Huminga ako ng malalim at sumagot.
"Handa ako, magsimula tayo ng magkasama"
Ngumiti si Lovey.
"Sino nalang ba magdadamayan? Tayo rin naman"
Nagimpake na kami at sinimulan na naming tahakin ang bukas. Bukas na hindi namin alam kung saan ba talaga ang patutunguhan. Iisa lang ang alam namin, kung saan man kami makarating, basta malayo sa kasalukuyan ang hinaharap namin, sabay namin itong tatahakin.
-end-
_________________________________
Hello! sa wakas natapos ko na rin itong story na to at gusto ko lang malaman nyo na.
This story is for the single moms out there who lived and thrived for their children's safety. Alam kong nahihirapan kayo pero naniniwala akong as long as we have our voice a woman, we can make a change.
At sana sa mga nagdadoubt na magsulat, make this an inspiration kahit di kagandahan ang konsepto dahil 2 years old na nga ito.
Akala ko nung una hindi magkakaroon ng maraming reads ang story na to pero look, 31k yung nagbasa. It means a lot to me lalo na't hindi naman ako active sa Wattpad.
Sobrang masaya ako na mapapalaya ko na ang kwentong ito at handang handa na ipakita sainyo.
Salamat sa pagmamahal at suporta.
Lovelots,
Author